podsumowujac swoje dotychczasowe zycie -cieszycie sie ze istniejecie?

bo ja nie jak widze z perspektywy swojego 30 letniego zycia wiecej mialam problemow,smutku i bolu niz radosci zaluje czesto ze jestem;/

Cieszę się, ale cieszyłabym się jeszcze bardziej gdyby nie to że jestem migrenowcem.

Nie ciesze sie:(

czyli zycie dobrze ci sie uklada?

Mimo wszystkich złych rzeczy, jakie mnie spotkały, cieszę się, bo wiem, że wiele przyjemnych chwil jeszcze przede mną. :)

dupy nie urywa, ale nie umieram na raka, ani nie mam patologicznej rodziny więc czemu mam płakac

no wlasnie ja mialam przykre zdarzenia dotychczas ciezka choroba przewlekla praktycznie osleplam;/. i nie wiem czy w przyszlosci nie bedzie tez gorzej ogolnie brak pracy, niemoc taka nie podoba mi sie to zycie boje sie ze bedzie tylko gorzej

No to faktycznie trochę cię to życie pokopało.

proteaza, lacze sie w bolu :) tez jestem migrenowcem:( ale jak to zawsze powtarzan-sa gorsze nieszczescia...:)

zeby bylo ciekawie wlasnie jestem z patologicznej rodziny

Momentami będzie źle, a momentami dobrze - jak to w życiu. Też byłam dosyć poważnie chora mimo młodego wieku, ale cieszę się, że jest coraz lepiej. Trzeba się cieszyć z życia, a nie wymagać nie wiadomo czego, bo wtedy nawet w najlepszych momentach będziesz nieszczęśliwa!

na co chorowalas/?

Ja? Na zaburzenia odżywiania w pakiecie z depresją. ;) Do tego doszły problemy hormonalne wywołane drastycznym spadkiem wagi.

są pozytywne momenty. ogólnie jednak dużo cierpienia i bólu. dużo pracy nad sobą za mną i dużo jeszcze przede mną. pozdrawiam wszystkich ,pokopanych' ;-)

moje życie? lubię moje życie. lekkie, wygodne bez trosk- mimo iż przeżyłam w życiu sporo upokorzeń i bólu który spalał mą dusze i umysł- nauczyłam się nie przejmować, życ lekko,bez zmartwień i czerpać z każdego momentu radość. czy ciesze się ze istnieję? jest mi to obojętne, gdyby moje życie miałoby się skończyć- nie zrobiłabym nic. jestem pogodzona z wszystkim, z sobą, z życiem i śmiercią i nic, NIC nie jest w stanie mnie zaskoczyć.

zazdrosszcze podejscia a ile masz lat?

do mnie pytanie? :)

tak:) moze w jakims wieku sie osiaga ten stan zobojetnienia?

jestem 10 lat młodsza od ciebie :) a byłam już taka raczej od zawsze- taka siła psychiki i charakteru

Bardzo sie ciesze, ze istnieje i codziennie dziekuje za kazdy dzien, niewazne czy byl dobry, czy gorszy. Zycie to wielki dar i bardzo doceniam to, ze jestem zdrowa, mam prace, ktora lubie, mam przyjaciol i szczerze naprawde nie mam na co narzekac, ale tez nie oczekuje, ze samoistnie wydarza sie w moim zyciu wielkie rzeczy, ktore zmienia je z dnia na dzien w idealna sielanke. Trzeba umiec sie cieszyc z malych rzeczy, miec plany, cele, marzenia i do nich dazyc/je realizowac, zyc chwila i nie myslec o tym co wypada, a czego nie wypada robic. Uwazam, ze kazdy jest kowalem wlasnego szczescia i o ile na pewne rzeczy nie ma sie wplywu, tak wiekszosc mozna kontrolowac i odpowiednio ukierunkowac, ale niektore osoby zawsze znajda wymowki i powody do narzekania...

tez bym sie cieszyla zyciem gdybym byla zdrowa a tak wciaz sie martwie

Szczerze wspolczuje autorko. Nie wiem czy mialabym podejscie takie, jakie mam gdybym byla chora. Zdrowie jest najwazniejsze, dlatego to najbardziej doceniam i o to tylko zawsze prosze, bo cala reszta jakos juz sie ulozy jak ma sie sily...

Nie cieszę się, coraz częściej planuję rozstanie z tym światem, gdzie nic dobrego mnie nie spotkało.

te mysle ze zdrowie najwaznijsze ciezko mi sie pogodzic z losem

Nie, może zrobię zamach terrorystyczny może policja mnie sprzątnie

trudno powiedzieć, czy się cieszę, czy nie, ja jestem z pewnych powodów taki bardziej obojętny

22 lata, migreny, reumatyzm, facet i rodzice toksyczni, jeszcze do wczoraj nie bylam zadowolona. Teraz jest trochę lepiej bo dostalam pracę która chciałam.

moje jest super. jak narazie;p od roku wszystko sie uklada, mam chlopaka, szkola lux, nie choruje, figura wyglad tez ujdzie i super z rodzinką. nie narzekam;p

spotkało mnie w nim tyle zła, że rzadko cieszę się zyciem i prawie codziennie myślę o samobójstwie.

No a ja pracy brak, kasy brak, rodziny nie mam, znęcanie w dzieciństwie, potem ciąganie po sądach, faceta brak, jestem kaleką, mam astmę, na dodatek jeszcze brzydka jestem. Nosz... Natura się znakomicie bawiła, jak mnie tworzyła.