Czy zdecydowalybyscie sie na czwarte dziecko?

No wiec tak: Co do finansow to jest ok, damy rade bez problemu i maz sie nie bedzie musial zapracowywac na smierc bo pracujemy razem Co do zdrowia to tez zadnych problemow nie mam i poprzednie ciaze nie zostawily na mnie zadnego sladu (nawet waga taka sama jak przed nimi) Jesli chodzi o dzieci to sa bardzo szczesliwe, zadbane, ta ktora juz chodzi do szkoly jest najlepsza w klasie, chodza na zajecia dodatkowe itp. Mam z nimi dobry kontakt i robimy duzo fajnych rzeczy razem. Co do polegania na innych to tez nie musze bo mam opiekunke, ktora z nami mieszka, dlugo szukalam kogos odpowiedniego az wreszcie trafilam w 100% Co do opinii innych na moj temat: niewiele sobie z tego robie. Z reszta nigdy sie z negatywnymi opiniami nie spotkalam, jak ide z dziecmi po ulicy to ludzie najczesciej sie do nas usmiechaja i czesto zagaduja. Tak wiec teoretycznie zadnych przeciwwskazan nie ma a jednak sie waham. Najbardziej boje sie tego, ze cos moze pojsc nie tak... Nie jestem juz najmlodsza (36 lat) i chociaz ginekolog powiedzial, ze jestem okazem zdrowia to ja sie nieco obawiam.

jak zaczen sie starac o 4 to bede w twoim wieku...ale moja kolezanka urodzila zdrowego chlopaka w wieku 40 lat..wiec trzeba zawsze pozytywnie myslec..

ja w wieku 45 urodziłam zdrowiuteńkie dziecko, więc wiek tez nie jest problemem....

Lili Vin, mialam dokladnie tak samo: przy pierwszym calkowita dezorganizacja, nie potrafilam wyjsc z domu przed 11 a teraz wszystko pod kontrola, fryzura, ubranie, dodatki a bez pomalowania rzes to z domu nie wyszlam chyba od 1995.

ja mam 6 dzieci.mamy sóper warunki mieszkalne,marz duzo zarabia- 1100zł. kochane dzciaczki moje.

No i mam 3 dziewczynki, przydalby sie teraz chlopiec!

Moje dziewczynki maja 8 lat, 4 lata i 1,5 roku. Pierwsze bylo nieplanowane, drugie i trzecie owszem.

Annelies hehehe smieje sie, bo ja mam tez 3 dziewczynki....tez by sie chlopak przydal, ale jak bedzie dziewczynka to tez bede szczesliwa..

moje maja 5,3 i niecaly rok....

Ja tego chlopca to glownie dla meza bym chciala bo jak dla mnie to niech bedzie jeszcze jedna dziewczynka!

Pisalas, ze mieszkasz za granica, prawda? Ja tez, moze jestesmy sasiadkami? Europa jest strasznie mala!

ja mieszkam w niemczech...

a dokladnie na polnocy niemiec..

Aanakonda, gratuluje! Szostka to juz powazna sprawa. Ale fajnie.

O, to ja troche dalej, Belgia.

spytam cie o cos, jak nie chcesz to nie musisz odpowiadac...ale twoja dziewczyna chodzi do szkoly gdzie jest jezyk polski?..albo posylasz ja na lekcje jezyka polskiego?...

Nie, chodzi do niderlandzkojezycznej szkoly, maz jest Belgiem i cala tutejsza rodzina to Belgowie wiec flamandzki jest jej podstawowym jezykiem, polski zna dzieki mnie, dopiero teraz ucze ja czytac i pisac po polsku. Mamy takie zasady z dziecmi: z mama po polsku, z tata po flamandzku a jak rozmawiamy razem to po angielsku. Dzieki temu wszystkie znaja trzy jezyki. Najstarsza oczywiscie najlepiej, srednia tez juz dosyc dobrze a najmlodsza tylko polski i niderlandzki ale po angielsku rozumie. A Twoje dzieci mowia wiecej po polsku czy po niemiecku?

No i w ogole, dzieki dziewczyny za rady z poprzedniej strony, wlasciwie wszystkie utwierdzacie mnie w przekonaniu, ze jednak warto sie zdecydowac!

moj maz tez nie jest polakiem...ja rozmawiam z dziecmi po polsku, maz w swoim jezyku..a razem z mezem po niemiecku...starsza mowi dobrze po polsku...mlodsza tez...ale musze przyznac, ze tu jest tez duza zasluga moich rodzicow, bo oni biora dziewczynki raz w roku w wakacje do polski i wtedy dzieczyny ucza sie polskich wierszykow i "podworkowego " jezyka ;)

aha teraz mam problem, gdzie zapisac strsza do szkoly...typowej szkoly z jezykiem polskim nie ma...jezyk polski jest tylko po szkole na swietlicy...ale musialaby dojezdzac schulbusem...i nie wiem czy to dobry pomysl...rozmawialam juz z kilkoma polskimi matkami i maja taki sam dylemat...

Moje tez byly w tym roku na wakacjach tydzien u moich rodzicow ale to pierwszy raz od wielu lat. Nauczyly sie spiewac hymn Polski, co bardzo ochoczo demonstruja przy wszystkich okazjach. Nawet to male dospiewuje koncowki (z pieciosekundowym opoznieniem, hi hi)

U nas polskie szkoly sa tylko w Brukseli i Antwerpii ale jakos nigdy nie myslalam, zeby je tam zapisywac, naucza sie same jak beda chcialy. Ja tylko je zachece tak, zeby same prosily o lekcje;)

jesli ktos nie ma doswiadczenia z dziecmi (np. nigdy zadnego nie nianczyl, ani nie mial mlodszego rodzenstwa), to sie strasznie pieprzy i cacka z wlasnym pierwszym dzieckiem dlatego, ze sie zwyczajnie boi ze zrobi cos nie tak, ze mu zrobi krzywde i stad jest do niego uwiazany 24h, tak ze nawet do kibla ze soba zabiera i sypia tylko wtedy kiedy dziecko ucina drzemki. Natomiast przy drugim, trzecim i kazdym kolenym czlowiek juz wie co robi, jest pewien swoich dzialan, wie tez ze dzieci nie sa takie delikatne i ze niczego im nie pourywa jak bedzie robic obiad podczas gdy dziecko samo sie bawi, dlatego czlowiek staje sie bardziej energiczny (bo nie traci tyle czasu na liczenie oddechow dziecka i obserwowanie jego ruchow w czasie zabaw), ma czysciej w domu, ma wczesniej ugotowane i ma czas na swoje sprawy, a nawet na ogladanie tv, czytanie i siedzenie w necie przez 1/3 dnia. Taka prawda. Jesli ktos skonczyl na jednym dziecku to tego nigdy nie doswiadczy, ale tak to wyglada w praktyce. Pozatym dochodzi jeszcze jedna kwestia - w rodzinie gdzie juz jest starsze dziecko/dzieci, mlodsze nie lazi krok w krok za rodzicami i nie domaga sie od nich tak czesto uwagi jak jedynak, bo zabawia je rodzenstwo. Dzieci w liczniejszych rodzinach bawia sie razem i dzieki temu matka i ojciec maja czas na swoje sprawy i sprawy domowe.

Autorko skoro nie mieszkasz w Polsce to uwazam, ze nie powinnas pytac o decyzje dotyczaca posiadania 4 dziecka na polskim forum, dlatego ze w Polsce sa inne realia i inna mentalnosc ludzi, w ktorych przypadku czwarte czy juz nawet trzecie dziecko wykracza poza ich percepcje (najczesciej odnosza czyjas sytuacje do sytuacji swojej, wlasnego srodowiska lub patologii o ktorej czytali w jakims brukowcu). Na zachodzie Europy liczniejsze rodziny nie sa niczym nadzwyczajnym. W Belgii, Holandii, Francji, Luksemburgu (czyli wszedzie wokol ciebie) jak pewnie juz zauwazylas pelno jest takich rodzin i zazwyczaj im lepsza dzielnica tym wiecej rodzin 2+3, 2+4, plus czesto jeszcze z jedno/dwoje egzotyczne z zagranicznej adopcji, dlatego powinnas radzic sie w tej kwestii na forum ludzi zyjacych w waszym srodowisku i waszych realiach, a nie polskich. Jesli nie jestes biegla w lokalnym jezyku, z pewnoscia mozesz znalesc watki anglojezyczne zakladane przez expatow ktorzy sie tam osiedlili i czesto jak ty maja lokalnego malzonka. Nie sugeruj sie krytyka z ktora sie spotkasz na tym forum, bo ludzie mieszkajacy w Polsce nie maja dobrego punktu odniesienia do twojej sytuacji. Belgia i Polska to dwa rozne swiaty. W Belgii rodzina z 4 czy 5 dzieci nikogo nie dziwi, ze nawet o 3 juz nie wspomne, natomiast w Polsce duzo sie zmienilo od lat 70 w mentalnosci ludzi i liczne rodziny przestaly byc norma, dlatego bywaja zle odbierane - szczegolnie przez malo obiektywne lub po prostu ograniczone jednostki, ktorych jest bardzo bardzo duzo (na tym forum jest ich przewaga, dlatego nie przejmuj sie negatywnymi komentarzami, ani nie radz sie ich w kwestii o ktora pytasz, bo to bezsensu - to tak jakby pytac manikiurzystke o indeksy gieldowe).

Ja akurat bym się nie zdecydowała - zaplanowałam troje i tyle potrafię ogarnąć bez uciekania się do pomocy innych. Biorę pod uwagę także finanse, a przede wszystkim zdrowie.

Do: Bo prawda jest taka, ze Dziekuje za konstruktywna wypowiedz, masz sporo racji. Zadalam pytanie na polskim forum bo bliska jest mi polska mentalnosc i w jakis sposob nie chce tracic kontaktu z Polska. Nie mieszkam juz tu co prawda od kilkunastu lat ale czesto przyjezdzam na wakacje i ferie, chce rowniez, zeby moje dzieci mialy z Polska kontakt (tutaj nie znam prawie zadnych Polakow). Jesli chodzi o jezyk, to juz od dawna wladam nim zupelnie swobodnie a tutejsze poglady na posiadanie dzieci znam dobrze. I rzeczywiscie tak jak piszesz, czesto jest tak, ze im wyzszy status rodziny tym wiecej dzieci. Zadbane, pieknie ubrane i dobrze ulozone. Wizytowka rodziny, hi hi. Do: Zamootana A gdybys miala wystarczajaco stabilna sytuacje finansowa i dobre zdrowie?

Ja naprawde podziwiam osoby,ktore mają wiecej niz 1 dziecko.Moja corka nie byla planowana ale postanowilam ze na tym koniec, choc z natury była baardzo grzeczna,spokojna, ulozona i nie mialam z nią zadnego sajgonu, to powiedzialam ze bastaa, na tym koniec, ja na matke sie nie nadaje, jest to chyba jedyna rola ,ktora mnie przerasta Aktualnie mam meze ktory równiez ma corke (on jest jej jedynym prawnym opiekunem) i mam 2 w domu a mlodsza potrafi tak dac w kosc jak za 10.Pchłą na redbulach nie z tej ziemi, i nie wyobrazam sobie miec wiecej takich .Nie na moją cierpliwosc

Jaga bez baby a ja nie wyobrazama soebie miec jednego dziecka...jak jedna z corek jest chora i zostaje w domu, to jest masakra...chodzi za mna caly dzien i jeczy, pobaw sie i pobaw...jak sa 2 to jakby ich nie bylo... ale jak ktos nie moze to nie moze...wazne, zeby liczyc sily na zamiary;)

ale ja nie zdecydowałabym się nawet na pierwsze :) Ale z tego co widzę, autorka i jeszcze parę kobiet z tematu mieszkają za granicą, więc to jest zupełnie inna optyka. Polska nie jest krajem dla dzieci, generalnie nie jest krajem dla nikogo, ale za granicą, w krajach gdzie pracować znaczy godnie żyć i bez problemu utrzymać kilkoro dzieci (coś u nas niemożliwego) - czemu nie? Powodzenia.

Ja nie. Wydaje mi sie to zbyt dużym poświęceniem. Poza tym po 4 ciazach moje ciało pewnie znacznie by sie zmieniło, a tego bym nie chciała.