On ciągnie w swoją a ja w swoją

jestes ograniczona.

Toś mnie oświeciła.

watpie. jestes zbyt ciemna na oswiecenia.

Gwiazdo, to może sobie już idź bo się tu marnujesz...

Tu nie ma miłości, Ciebie to nikt nie rozumie, nie tylko autorka.

Wiesz, jestem w podobnej sytuacji i ja zrobilam to inaczej. Po prostu mu powiedzialam, ze bedzie latwiej jezeli on zaplaci za meble na wypadek gdyby sie nam nie udalo i sie rozstaniemy to nie bedzie problemow z podzialem takich dupereli. Ja sie ograniczylam do kupowania jakis elementow dekoracyjnych. Uwazam, ze tak jest najlepiej bo nie bedziemy potem dzielic stolu, ktory kosztowal 4tys. euro. albo lampy za 5tys. Potem takie klotnie o podzial czy zwrot wydanych pieniedzy tylko utrudniaja zycie. Jezeli maszsie do niego wprowadzic to moze wlasnie zaproponuj taki wariant. Pomozesz mu meble wybrac i bedzie mial przynajmniej ladnie umeblowane mieszkanie gdyby cos nie wyszlo. Komentarzami o materializmie sie nie przyjmuj bo to pisza ludzie, ktorzy pracuja za 2tys. zlotych i nigdy wiekszych pieniedzy nie mieli. Inaczej sie mysli kiedy sypialnia kosztuje 15 tys. euro a inaczej jak sobe kupilas wszystko z Ikea za 500 euro. My jeszcze wszytkiego nie urzadzilismy a juz wydalismy ponad 40 tys. euro. Uwazam, ze w przypadku takich sum lepiej wszytko z gory ustalic.

W takiej samej sytuacji Widać ża mamy podobną sytuację i mnie rozumiesz. Powiedz mi tylko jak ten twój facet przyjął fakt że robicie wszystko osobno? Powiem Ci że mi tak trochę głupio mu powiedzieć że wolałabym zbierać na moje mieszkanie niż umeblować " nasze". On to nazywa nasze ale na papierku to jest tylko na niego, ja tam prawie nie mieszkam, a 40 tysięcy zł. piechotą nie chodzi żeby nie myśleć o zabezpieczeniu. On ma taki pęd do tego umeblowania i małżeństwa że głowa boli, ja natomiast nie jestem przekonana, bo w sumie jeśli ktoś straci to tylko ja. Czy on się może obrazić jak mu to powiem?

A 40 tysięcy to tylko początek...

Przeczytałam tytuł i myslałam, że chodzi o za wąską kołdrę.

>> "w takiej samej sytuacji" - no rzeczywiście bardzo sprawiedliwy układ: Ty mu wybierzesz, on zapłaci, a zużywać będziecie po równo. a jak mu się zepsuje kran, z którego oboje korzystaliście równo (albo Ty jako kobieta bardziej, częściej), to tez zażądasz, żeby za wymianę zapłacił z wlasnej kieszeni - bo jego? masakra. nie macie pojęcia o miłości. małżeństwo to wspólnota, a nie układ finansowy. z takim podejściem nie wyobrażam sobie budowania bliskości. autorko, jeśli Twój problem naprawdę jest w pięniądzach, to przemyśl sobie swoje życie raz jeszcze. choć ja podejrzewam, że Ty po prostu boisz się z nim bardziej związać, a pieniądze to pretekst. jakbyś była pewna, że własnie z nim chcesz być, to kasa nie stałaby na przeszkodzie.

Sally, pewnie masz racje, barszo się boję zwiazać, bo pochodzę z rodziny w której bicie, przemoc i nienawiść były na porządku dziennym. Mój facet za to pochodzi z pięknej, szanującej się rodziny. Dwa różne światy. Ja się tu na forum pytam jak postępować bo ja nie umiem myśleć kategoriami miłości, wspólnoty, bo u mnie w domu każdy każdego próbował okraść.

To najpierw powinnaś pójść na terapię. Inaczej unieszczęśliwisz faceta.

Noi co mi zrobią na takiej terapii? Każą mi się wpatrywać w ogród mojej podświadomości? odróżniać barwy mojej duszy? Nie mam czasu na takie bajerki, ja jestem człowiekiem konkretnym, nie lubię tracić czasu.

Moja droga nie daj sobie wmówić, że jesteś materialistką. Intercyza to jedynie zabezpieczenie. Ja przez wiele lat zarabiałam więcej od męża, ale nigdy nie przyszło mi do głowy, aby podpisywać intercyzę. To był błąd. Od ok dwóch lat zarabiam mniej i on zwyczajnie zmienił się. Potrafi dogryźć, że lepiej mam w domu siedzieć, bo zarabiam gówno, nie pieniądze....Najchętniej rozwiodłabym się, ale ....no właśnie, ale...żal mi tego, na co całe życie ciężko pracowałam po niemal 20 godzin dziennie....

A jeżeli meble mają być wspólne to zapłaćcie za nie po połowie.

"Noi co mi zrobią na takiej terapii? Każą mi się wpatrywać w ogród mojej podświadomości? odróżniać barwy mojej duszy? Nie mam czasu na takie bajerki, ja jestem człowiekiem konkretnym, nie lubię tracić czasu." xxx A co, byłaś już na takiej terapii? Wiesz, co powiedzą? Wiesz, co zalecą? Czy znasz to z opowiadań? xxx Przyznam szczerze, widać, ze w twoim domu zabrakło miłości, czułości i rodzinnej atmosfery. Zamiast słuchać - gryziesz. Współczuję ci. Szczerze. Bez drugiego dna.

W gorszej sytuacji, bardzo mi przykro że mąż Cię tak traktuje. Ja to chyba bym odpyskowała takiemu, nie wiem czy bym dała radę tak żyć jak Ty. Bo jeśli Ty teraz gówno zarabiasz, to on gówno zarabiał przez 20 lat i ma gówno do gadania. Ale takich zaczepek lepiej unikać bo to początek końca. Mój na na razie chodzi koło mnie na paluszkach, ale to nic dziwnego, przed ślubem zawsze tak jest. W moim przypadku szykuje się intercyza, meble natomiast kupujemy na pół, ale do jego domu i tu się pojawia problem bo przecież nie rozetniemy szafy na pół w razie rozwodu, a takie meble jak nam się podobają kosztują fortunę.

Kurcze, dzisiaj straciłam osiem godzin na dojazd do jego domu, osiem godzin! Wyobraźcie sobie wracać do domu po pracy przez osiem godzin, no aż ,nie krew zalewa. Nie wiem czy ja dobrze robię że się w to pakuję, powinnam swój dom budować blisko pracy a nie tej jego na końcu świata.

Ten jego miało być

Mam zblizony problem. Otoz moj facet jakies 2 lata temu kupil sobie mieszkanie na kredyt. Jak to facet, urzadzone tak na odwal oby bylo na czym sie polozyc i przy czym zjesc. Mieszkamy oddzielnie ja wynajmuje mieszkanie za dosyc male pieniadze. Mieszkamy w roznych miastach no i on chce zebym sie przeprowadzila do niego. Dodam ze moje mieszkanie pomimo iz je wynajmuje jest cale urzadzone od stop do glow bo kupilam nowe meble sprzety itd. I tu pojawia sie problem dla mnie. Mialabym sie przeprowadzic i pomagac splacac mu jego kredyt???? i nie byc u siebie? bo w razie slubu on chce intercyze bo kiedys w rozmowie wyszlo ze mieszkanie jest i bedzie zawsze tylko jego. radzcie

No nie! Skoro Ty masz płacić jego kredyt, to mieszkanie ma być na was dwoje, inaczej niech gdzie indziej głupiego szuka. A te meble z twojego domu wzięłabym ze sobą, jeśli się da.

chyba mu chodzilo ze w sensie jak mam placic za wynajem komus obcemu bo robie to teraz to lepiej zamieszkac razem bo to co teraz place za wynajem moglabym placic jemu . i jemu jeszcze umeblowac swoimi meblami jego mieszkanie. No zyc nie umierac !

i niby mowi ze mieszkanie jest NASZE ale podkresla ze w razie rozstania/ rozwodu w przyszlosci jest jego bo on tam troche wyremontowal i kupil je sobie sam. No dobrze kupil ale mieszkanie dopoki nie splaci jest banku a nie jego. Z jednej strony ma racje bo rzeczywiscie teraz place za wynajem obcej osobie ale z drugiej strony mam inwestowac w jego a w razie halo pojsc z torbami i co najwyzej zabrac swoje pewnie juz zuzyte mocno meble i sprzety ktore wnioslam w to mieszkanie w momencie przeprowadzki

Cwaniak z tego twojego, nie daj się dziewczyno!

tak tylko ze ja mam juz 31 lat i w moim wieku to zazwyczaj juz kazdy ktos cos tam ma na kredyt badz swoje. I podejrzewam ze kazdy jeden facet jakiego spotkam to bedzie podobna sytuacja. Dodam ze to ze nie mam mieszkania nie oznacza ze mnie na nie nie stac. Zarabiam wiecej niz moj facet i mam pieniadze na koncie ktore planuje zainwestowac w mieszkanie lub budowe domu. nie chce sie bawic w kredyty. Mam odlozone jakies 220 tys zl i chce jeszcze dozbierac tymbardziej ze za mieszkanie ktore teraz wynajmuje place naprawde malo za wynajem

zastanawialam sie zeby mu zaproponowac ze dam mo gotowke za polowe wartosci tego mieszkania i zeby bylo tez nasze na papierze ale drugi problem to taki ze te mieszkanie mi sie nie za bardzo podoba, jest male, ciasne i nie po to zbieram kase zeby gniezdzic sie na dwoch malutkich pokoikach. Nie wiem juz sama co robic :(

Gratuluję oszczędności, mało To nie jest. Jeśli on chce zostać jedynym właścicielem mieszkania to kredyt sam sobie powinien płacic, a Ty tylko za opłaty na pół. Albo on Cię tam wpisze i wtedy będziesz mu płacić, albo weźmiesz drugie mieszkanie tylko na siebie, albo zrobicie zrzutę i kupicie inne duże mieszkanie, razem.

Boże jak mi cieżko żyć bez rodziny, a jak mam propozycję rodziny to osiem godzin od mojego miejsca pracy. Jeśli tam utopię moje oszczędności to nigdy nie kupię nic swojego.

no jak dla mnie gniezdzenie sie na jego malym mieszkanku odpada, ewentualnie tymczasowo moglabbym. Kupie swoje takie jak mi sie podoba i co mamy mieszkac kazde w swoim? bo on z kolei do mnie pewnie sie by nie przeprowadzil skoro ma swoje. kosmos jakis i chyba zostane stara panna tzn juz nia jestem :)

taka jedna dzieweczka no sama widzisz ze nie ma sensu topic swojej kasy na "cudze" katy, bo tak naprawde ja nie potrafilabym chyba zyc z mezem bez stresu majac w glowie ze nie jestem u siebie, a juz napewno inwestowac w cos co nie jest moje