nie mam juz sil tak żyć ;((((((

mam prawie 23 lata i zadnej przyszlosci, nie mam pracy, szkole juz skonczylam i ciagle tylko siedze w domu przed komputerem, nie mam zadnych perspektyw, zadnych zainteresowan, planow itp :( w dodatku mam fobie spoleczna i nawet z domu sie boje sama wyjsc a zkims to nawet nie ma z kim, kazdy juz ma swoje zycie, prace itp niewiem juz co dalej ze mna bedzie i co ja mam ze soba zrobic, nawet nie mam do kogo geby otworzyc, no chyba ze do rodzicow bo rodzenstwa nie mam, czuje ze przegralam swoje zycie

a skad jestes? jak z mojego miasta to moge Cie przygarnąć pod moje skrzydła

mieszkam kolo krakowa

Witam w klubie Jakis staż, praktyki? Jaką szkołę skończyłaś? Najwazniejsze to wyjśc z domu, jka najczesciej, po bułki, do fryzjera, na spacer.

Znam ten bol, od dobrych kilku lat, jedyna roznica, ze ja mam prace, ale przez taki tryb zycia stalem sie pracoholikiem, bo lepiej wiecej pracowac niz marnowac czas na nic nierobieniu. Znajomosci sie porozpadaly, zostal tylko komputer. Przykro o tyle, ze mam juz nieco wiecej lat, wiec i szanse na poprawe mniejsze.

stabilnosc jako taką , chociaż tyle masz.Związki , przyjaciele i tak się rozpadają.

Niby tak, z glodu przynajmniej nie umre, tym bardziej, ze pracoholizm jest podwojnie oplacaly. Ale zycie przecieka przez palce, juz nawet nie pamietam, kiedy po raz ostatni bylem szczesliwy :(

w Krakowie nie ma pracy? w czym "robisz"?

jakbym miała postawić na dziedziny życia , to i tak praca jest furtką.A szczęście,,, bywa bardzo chwilowe.Większość ludzi wiąże to z udanym związkiem.A niekoniecznie tylko związek daje radość.

A jakie rokowanie co do siebie? ;) Zawsze możesz spotkać kogoś, przy kim będziesz sie fajnie czuła :)

Nie wiem, czy udany zwiazek daje szczescie, natomiast wiem, ze nieudany je skutecznie zabiera. Mimo wszystko szkoda zycia. Bo co to za zycie? Codziennie to samo, jak maszynka i gowno z tego jest, kazdego kolejnego dnia jedyne co sie zmienia to dzien blizej do konca zycia.

to do mnie pytanie?

dzem a masz pasje? Nie masz nic co dawałoby ci radość i to szczęście?

ja mam podobnie, i sie ostatnio zastanawialam jaki jest wogole sens tego calego zycia, u mne ineistety tego sensu brak

Iza8989. A jaką szkołę skończyłaś??

A Ty gabiiiiibb skąd jesteś i co Cię dołuje?

Nic co zajeloby mnie na dluzej niz tydzien, na cos powazniejszego nie ma albo czasu albo pieniedzy. Zreszta, co po pasji jak sie nie ma z kim jej dzielic?

no wiesz , robić coś pod kogoś , prędzej czy później sie znudzi też. To tylko partnera upatrujesz jako źródło twojego szczęścia?

Dzem bananowy -jak już wiesz co Cię pasjonuje, szukasz ludzi, którzy mają tak samo ;)

dzem bananowy skad jestes??

dżem- ja oddałabym związek za stałą pracę, ciągle tylko szarpanina i smieciowe umowy

mnie w sumie cale to zycie doluje, nie widze w nim sensu, tez mam problem z dogadaniem sie z ludzmi, jestem strasznie niesmiala, wstydze sie ludzi, jestem typowym samotnikiem noi jak tu prace znalezc :( a ciagle siedzenie w domu tez juz sie odbija na mojej psychice, mialam 2 "przyjaciolki" i z nimi jakois bylo lepiej,wychodzilysmy na miasto itp ale teraz mnie olaly i zapomnialy i zostalam na lodzie

latwo powiedziec, trudniej wykonac ;-) damo z kotem: z dolnego slaska konfiturka...: to nie tak, ze ja pracy nie doceniam, bez niej pewnie zapomnialbym o obecnych problemach bo przyslonilyby je nowe powazniejsze, ale jednak zycia szkoda.

no zazwyczaj brakuje nam tego, czego nie mamy, a jak juz to mamy, to znow nam czegos brakuje..

kurcze,dżem babę znajdziesz wszędzie- nawet tutaj, a z praca już nie tak łatwo ile lat mozna się poniewierać na chorych umowach? też już nie jestem najmłodsza i wolałabym nie mieć życia prywatnego a mieć stałą pracę jednym slowem- ja Ci zazdroszczę

dysmorfobię???????

dżem bananowy, wirtualnych znajomosci pewnie masz pełno ale zapytam: nie chciałbys pogadać czasem na gg?

jak sie ma chce się więcej, ale jak zachowasz równowagę umiesz cieszyć się tym co masz tu i teraz.

mnostwo istot, ktore cie potzebuja, Chorzy samotni, niesmiali(tez). bezdomnie zwierzęta itd - nie mysl o sobie, pomysl o nich, co moglabyc im dac - a moglabys wiele.

a mną kto się zaopiekuje? kto mnie pocieszy?