zal mi siebie, cholera nigdy nie pracowalam

moze ktos mial podobny proble i wyszedl z tego?

ja,jesli chcesz mozemy pogadac,daj do siebie jakis kontakt

wolalabym na forum

nie moze byc na gg?

wole tu;) pomocy

no niestety fobia spoleczna...mnie tez to niszczy. tez sie dobrze uczylam, skonczylam studia i jakas tam wiedze posiadam....ale na rozmowach kwalifikacyjnych przegrywam bo jestem chodzaca sraczka...czerwienie sie, trzesa mi sie rece i mam rozbiegane oczy, a to dodatkowo mnie napedza i robie z siebie debila... po szkole bylam na stazu przez rok i rok pracowalam. malo jak na 28 lat

moze forum i wymiana doswiadczen w jakis sposob pomoze... a jak Wam sie uklada zycie prywatne? jestescie w zwiazkach?

ja nie jestem w zwiazku

Też tak miałam całkiem niedawno, rodzice mnie zmusili, poważnie. Solidny kop w dupę i w tej chwili moje życie jest odmienione, wszystkie obecne problemy to nic w porównaniu z tym, jak się czułam, gdy siedziałam w domu. Weźcie się w garść, bo życie ucieka.

Też tak miałam całkiem niedawno, rodzice mnie zmusili, poważnie. Solidny kop w dupę i w tej chwili moje życie jest odmienione, wszystkie obecne problemy to nic w porównaniu z tym, jak się czułam, gdy siedziałam w domu. Weźcie się w garść, bo życie ucieka.

ja sie boje wszystkiego, nawet zwyklej rozmowy

ja mam 34, i chyba nieco gorzej, bo u ciebie to tylko pewnie jakaś urojona fobia, a mnie po prostu ludzie nie lubia, i najdłuzej w pracy utrzymałam się 3 mce pozostałe- straciłam w jeden dzień

a co wg ciebie jest powodem tego strachu"?

a czemu cie nei lubia? ja jestem nieprzystosowana do doroslego zycia, najchetniej chodzilabym do szkoly i zyla bezstresowo

nie wiem co jest powodem, ale boje sie cholernie kazdej sytuacji spolecznej, najchetniej bym siedziala przed kompem i tv

jest taki antydepresant o nazwie Efectin, ma b. silne działanie przeciwlękowe, człowiek jest po nim odwazny jak po alkoholu, moze na jakiś czas, to byłoby wyjscie. Albo b. dobry spychoterapeuta, ale takich jest mało

cholery: psycholog, jakieś leki pieprzenie na forum niewiele da.

ktoś wczoraj zalozył podobny temat. Taka fobia nazywa się ergofobia.

a normalni ludzie w jakich sytuacjach odczuwaja lek? jak jest z Wami? opiszcie o sobie, czego sie boicie, kiedy stresujecie. Chce wiedziec jak bardzo odbiegam od normy. prosze

kwalifikacyjnych jestem wyluzowana, mam jakiś lęk przed rówieśnikami tzn. nie potrafię z nimi nawiązać kontaktu, a może bardziej tak to ujmę: nie chcę nawiązywać. Jestem typem samotnika i większość ludzi mnie po prostu wnerwia szczególnie rówieśnicy jakieś emo, hipsterzy co ciągle imprezują.

nie lubią mnie bo jestem dziwna podobno, rzadko się usmiecham, w zasadzie nigdy, tzn albo się smieję, albo jestem powazna, mam tez mało energii, wygląda to jakbym miała depresję.... a je nic takiego nie czuję jak lubisz chodzic do szkoły to chyba nie jest z tobą zbyt zle jeszcze, tam przeciez też sa ludzie

on a na forum chce pomocy!1! hhahaha zart , jak byc glodan bayla i nie miala skda wziac zaecia i w stodole mieszkala to by ci kurwa fobja przeszla!!!! sfobiowane spoleczensstwo psia mac!lenie smierdzace zarz o sponsorinu zaczniesz moz e myslec boi za 5zl tez ci sie nie chce pracowac?? zal mi mi twych rodzicow ze ci zrec daja!!!!!!!!!!!!!!!!! a moze na ksiecia liczysz z bajki co?

Ta ksiecia, hahahahhaha

ksiaze chce ksiezniczke- z praca i mieszkaniem, ja nie wiem na co ty liczysz? przed kompem by siedziala i neta przegladala, hahahahhah, ubawila mnie kazdy by tak chcial, ale na jedzonko tzreba zarobic ja bym ci nie dala zrec tydzien to bys sie ogarnela

no dobra, ale przestań juz tak kłapac ta jadadczką, moze pracujesz przy myciu kibli za te 5 zł, ale cos lepsza nie jesteś... co cię obchodzi frustratko, z czego się ona utrzymuje?

a wysyłacie chociaż jakieś cv?umawiacie sie na rozmowy i przychodzicie?czy raczej wycofujecie sie szybko jak sie okaze ze jest szansa na prace?

to jak z taką niesmialoscią skonczylas studia? i tak cie podziwiam ja zaczynam studia teraz i juz jestem posrana czy z moją fobią sobie tam poradze

poszlam na ten sam kierunek co trojka znajomych z liceum wiec bylo latwiej

ja tam znalazlam ksiecia z bajki :) nie jest idealnie ale mnie utrzymuje i jakos bardzo sie nie czepia.. staram sie walczyc z fobia ale niestety przegrywam. mam synka 3 letniego i dla niego sie zmuszam do kontaktu z ludzmi..

ja tez poszlam na studia z kolezanka...pierwsza prace tez mi kolezanka zalatwila. co dziwne jak juz sie zacznie pracowac to jakos sie toczy... pracowalam w obsludze klienta mialam bardzo duzy kontakt z ludzmi nie tylko z polski. na poczatku byl koszmar a pozniej rutyna. jak juz sie wkrecilam nikt by nie powiedzial ze jestem niesmiala...to kwestia przelamania pewnie...