22 tydzien ciazy ktoś chętny na pogaduchy??

te ceny ciazowych plaszczow to mnie przerazaja!! a pozniej co ja zrobie z takim plaszczem??

Kaja nieźle, aż nieprawdopodobne :) Dobrze, że nie wzięłaś tych tabletek! U mnie widać brzuszek, pępek już prawie cały wyszedł :) Ale przytyłam 5 kilo :( Aż się boję co to będzie dalej :( Ja też się zastanawiam co będę nosić zimą, już ledwo dopinam płaszcz ;) Trochę szkoda kasy na coś co się potem nie przyda.... Kaja a Ty ile masz latek? Nie masz jeszcze dzieci?

ja mam 26 lat. nie , nie mam dzieci gdyby wtedy sie udało to moje malenstwo miało by juz dzis około 15 miesiecy. no ale cóż. ciesze sie ze jestem w tej ciązy z reszta zawsze chciałam zostac matką tak mniej wiecej ok. 24 orku zycia akurat wówczas brałam takze slub , wiec wszytsko było ladnie poukładane no ale mam nadzieje ze przynajmniej zrealizuje swoj lan nr 2 aby zostac po raz drugi matka przed 30-stką

Na pewno Ci się uda :) Dzielna jesteś :) Najgorsze pierwsze 3 miesiące, a to już za nami :) Też bym chciała przed 30-tką mieć 2 dzieci, ale mi się już raczej nie uda zrealizować tego planu ;)

FijFijfijuu a Ty ile masz lat bo chyba nie pisalas i ktora to ciaza? az sie boje tej zimy i drogich plaszczow "na raz"... eh...

no niestety ceny sa zawrotne narazie nic nie znalazlam ponizej 200 zł srednio 240-320 zł normalnie nie byłoby mi zal bo w takim plaszczu napewno pochodzilabym 2 sezony ale jezeli mam go kupic wiadomo w wiekszym rozm. aby tylko miescił sie brzuch to żal wyrzucic tyle kasy na 3, 4 miesiace ciazy

bo za 200-300 zł to moge kupic ubranka dla dziecka, lub inne akcesoria/ tym bardziej mi szkoda , ze mam z zeszlej zimy dwa nowe płaszcze i kurteczke

no wiem wlasnie, jak trzeba to trzeba, przeciez nie przesiedze calej zimy w domu....

Mama pisałam, stara dupa jestem ;) Za chwilę skończę 28 lat i to moja pierwsza ciąża :) A te ceny to rzeczywiście nie zaciekawe, też wolałabym wydać na maluszka...

a gdzie tam stara dupa :P

28 lat to młoda kobitka choc ja osobiscie bedac w ciazy w wieku 26 lat a rodzac juz wieku 27 lat czuje sie staro. powinnam miec dziecko jakies 4 lata temu ale wiadomo w głowie, praca, studia, ustatkowanie hehe może i mądrzeale gdybym mogła cofnąć czas............

ja sie ciesze ze urodze w wieku 23lat

He he, no niestety :) Trochę nam się zeszło z tą decyzją o dziecku. Jesteśmy razem od 11,5 roku, ale najpierw chciałam skończyć studia, dostać umowę na stałe, wybudować domek, wziąć ślub i dopiero maluch. Ze ślubem nam nie wyszło ;) Będzie po narodzinach :)

Gdybym mogła cofnąć czas to przyspieszyłabym decyzję o dziecku ze 2-3 lata conajmniej :)

my takze jestesmy 11 lat w zwiazku ogolnie , ale dopiero ponad 2 lata po ślubie. zaczelismy za gówniarzy a skonczyło sie na poważnej miłości

ja tez nie mam slubu i..... zostalam sama z brzuchem :(

No to super, nie jestem sama :) Tyle, że mój partner jest trochę starszy ode mnie ma 34 lata :) Kaja, w ktorym tyg. straciłaś ciąże bo nie mogę znaleźć w Twoich wypowiedziach?

Mama, to przykra sprawa :( A wsparcie rodziny masz?

no tak tyle ze on chcial zebym usunela ciaze i juz nie jestesmy razem.... moze jeszcze zmadrzeje.... a moze nie..... eh......

tak, moja mama i rodzenstwo bardzo mnie wspieraja :) tymbardziej ze mama po raz 1 zostanie babcia i siostry obie mezatki bezdzietne:P (24 i 20 lat)

OOOOO Mamaluty przykro mi i przykre dla mnie jest zawsze to gdy w życiu dziecka, jego rozowju codziennosci nie uczestniczy dwoje rodziców moj mąż bardzo cieszy sie z tej ciazy. bardzo sie nami opiekuje, takie wsparcie jest naprawde potrzebne a jak ty sobie radzisz??? czy ojciec dziecka bedzie uczestniczył w conajmniej jego zyciu

a już doczytałam twoją wypowiedz na temat ojca dziecka tego nie toleruje ciekawe jakby kiedys jego ojciec do jego matki powiedział aby go usunęła ciekawe jak z taka wiedza po latach by mu sie żyło fijufijufiju - ciąże straciłam wczesniej bo 6/7 tyg. nie mniej jednak było to dla mnie szokiem bo ledwo sie dowiedziałam o niej, widziałam na usg , a potem nagle krwawienie przezyłam to takze mocno ze wzgledu na zabieg , cała ta otoczka szpital, krew, te wstretne łozko ginekologiczne i okropna metalowa miska miedzy nogami, to wszytsko nawet dzis przynosi mi mdłosci do tego ból po zabiegu był okropny ( zabieg miałam gdyz nie oczysciłam sie sama )

Faceci nie czują tego tak jak my :( Jak można usunąć coś co się nosi pod własnym sercem? Łatwo mu mówić :( Dobrze, że masz wsparcie rodziny, bo teraz wydaje mi się, że najważniejsze dla Ciebie to poczucie bezpieczeństwa. Jakoś to będzie, są tysiące samotnych matek, a Ty jesteś w o tyle dobrej sytuacji, że jesteś młoda i na pewno znajdziesz drugą połówkę :)

Kaja, w to nie wątpię, na pewno było Ci ciężko :( Wiecie co, ja nie mam jeszcze takiej pełnej świadomości, że będę miała dziecko i cały czas czekam aż mnie olśni ;) Wiem, że jestem w ciąży, ale mam wrażenie, że to tylko taki inny stan ;) Kiedy pytałam koleżanek kiedy poczuły to "coś" to mówiły o ruchach dziecka, że wtedy do nich dotarło. Dla mnie również te kopniaki są czymś wspaniałym ale chyba bardziej do mnie przemówiło to ostatnie usg w 4D :) Jak zobaczyłam tą buźkę, nosek, uszka to pomyślałam, że to MOJE dziecko, sama je stworzyłam, to niesamowite :) A jak to jest u Was?

ja ze względu na poprzednie poronienie oraz trudnosci na poczatku tej ciazy nie pozwalałam sobie długo na radosc i zadowolenie mowiłam o ciazy w sposob normalny, bałam sie okazywac emocje, bałam sie cieszyc gdyz myslałam ze za chwile spotka mnie znów cos złego i jakos tak wkoncu zaczełam sie cieszyc gdy byłam na usg w 15 tyg 5 dniu widziałam nózki, raczki, i fikołki. widziałam wyniki ze sa dobre i chyba wtedy puścił mi troche strach , a górę wzieło szczescie codziennie zasypiam trzymajac dłonia brzuch. głaksam sie po nich ale nie masuje non stop bo wiem ze tego nie wolno robic. mowie o ciazy juz z czułością. gadam czasami do tej małej istotki, która sprawiła ze odżyliśmy z mężem, jestesmy uśmiechnieci , pełni nadziei, i mysli ze bedzie dobrze.

wieczorami zawsze leze i mysle ze o tej porze za kilka miesiecy bedziemy kapac niunie, kłasc spac, karmic itp.. czesto zerkam takze w miesjce gdzie bedzie stać łożeczko ojjj nie moge sie doczekac. w życiu jestem bardzo stanowcza, poważna, dyplomatyczna i taka ze no boja sie mnie hehe podchodze do ludzi z dystansem i ludzie do mnie takze gdyż jestem uważnym obserwatorem . ale kazdy kto wejdzie ze mna na temat dziecka , mówi ze czuje jakby rozmawiał z inna osoba. ze kazdemu sie wydawało znajac mnie oczywiscie słuzbowo -( bo prywatnie ludzie wiedza ze jestem inna) ze moje dziecko bedzie miało codziennie musztre heh a szczerze mówiac mysle ze rozpieszcze je do granic mozliwosci i opamietam sie dopiero przy drugim dziecku.

Teraz po tej stracie pewnie tym bardziej doceniasz swoje maleństwo. Ja po tych plamieniach też miałam dłuuugo długo wizje katastroficzne (jak pisałam jestem pesymistką i panikarą) aż nagle coś puściło, uwierzyłam że będzie dobrze :) Tylko żeby z tym serduszkiem się wyjaśniło to będę szczęśliwa :) No i z tym kaszlem, bo cały czas się zastanawiam czy nie zaszkodzi maluchowi :/

powiedzial ze nie chce byc ojcem zebym podala go jako NN ja tez czasami patrze w strone gdzie lozeczko bedzie stalo :)

Mama nawet szkoda na niego słów :(

mam jeszcze nadzieje ze zrozumie ze popelnia blad i ze przyjdzie, przeprosi i znow bedzie dobrze...