Zaklepana data ślubu... A ja mam ochotę uciec, skoczyć w bok...

nie wierze ze przez całe wakacje bez wytchnienia, dzień w dzień twoja narzeczona się uczy. żeby mózg mógł sprawnie funkcjonować to tez potrezbuje odpoczynku. bądź silnym i zdecydowanym mężczyzną - moim zdaniem powinieneś dla was zarezerwować jakiś wyjazd chociaz na tydzień, nie mówiąc jej o tym tylko pilnować żeby na ten czas nie zaplanowała czegoś innego, w przeddzień wyjazdu (albo kilka dni wcześniej) poważnie jej powiedzieć o tym co czujesz, że jak nie wróci czułość między wami to nie wiesz co będzie ze ślubu i że w związku z tym wyjeżdzacie i ona nie ma nic do gadania bo ma się wyluzowć i sobie przypomnieć o miłości między wami. musisz być konsekwentny...

Ucieczka to ostateczność... w każdej sytuacji... W końcu kawałek czasu jesteśmy razem i było całkowicie inaczej... Sylwia chociaż świat bym dla niej zmienił jakbym tylko mógł to aż Tobie zazdroszczę bo nigdy nie spotkałem się z czymś takim jak u Ciebie w związku... :( Co do dzieciństwa tak naprawdę wychowana bez ojca bo ojciec uciekł z inną w skrócie zdrada .... Co do terapii wątpię żeby się zgodziła ... Z resztą ja sam jestem przeciwnikiem lekarzy itp...

powtórzę się: nie wierze ze przez całe wakacje bez wytchnienia, dzień w dzień twoja narzeczona się uczy. żeby mózg mógł sprawnie funkcjonować to tez potrezbuje odpoczynku. bądź silnym i zdecydowanym mężczyzną - moim zdaniem powinieneś dla was zarezerwować jakiś wyjazd chociaz na tydzień, nie mówiąc jej o tym tylko pilnować żeby na ten czas nie zaplanowała czegoś innego, w przeddzień wyjazdu (albo kilka dni wcześniej) poważnie jej powiedzieć o tym co czujesz, że jak nie wróci czułość między wami to nie wiesz co będzie ze ślubu i że w związku z tym wyjeżdzacie i ona nie ma nic do gadania bo ma się wyluzowć i sobie przypomnieć o miłości między wami. musisz być konsekwentny...

też się powtórzę: v To ojciec nadaje dziecku tożsamość, poczucie własnej wartości, poczucie bezpieczeństwa i daje odwagę by wyjść w świat. Twojej narzeczonej tego wszystkiego ojciec nie dał (dlatego tak się zachowuje nie słuchając argumentów) i będzie jej tego brakować do końca życia i będzie szukać nerwicowo tego poczucia bezpieczeństwa oraz wartości w różnych "dziwnych" czynnościach, których możesz nie rozumieć, jeśli tego nie przerobi. v Sama sobie nie poradzi z tym problemem, bo takie "nerwicowe uzależnienie" od nauki ma zapewne związek z opuszczeniem przez ojca. Porzucenie przez ojca może powodować nerwice, obsesje, nałogi i uciekanie przed odpowiedzialnością. v OJCIEC JEST BARDZO WAŻNY DLA CÓRKI, BY MOGŁA DOJRZEĆ I ZAŁOŻYĆ WŁASNĄ RODZINĘ. JEŚLI NIE UPORA SIĘ Z TYM PRZY CZYJEJŚ POMOCY, TO NIC SIĘ NIE ZMIENI i będzie działać niedojrzale. Tak jak świetny chirurg sam siebie nie zoperuje gdy poważnie zachoruje. Ona potrzebuje do tego kogoś innego, w kim przejrzy się jak w lustrze. My siebie widzimy inaczej niż inni ludzie tym bardziej, jeśli nie jesteśmy ze zdrowej rodziny -mamy zakrzywiony obraz siebie i nie przyjmujemy wtedy zdania innych, bo wiemy swoje. Tak jak Twoja narzeczona. v Terapeuta to psycholog a nie lekarz. Jeśli NAPRAWDĘ ZALEŻY WAM na poprawie sytuacji, to złapiecie się choćby brzytwy byle było lepiej i zaryzykujecie terapię mimo, że macie opory. Nie ma innego wyjścia, wiem co mówię, bo sama byłam w jej sytuacji, a mój chłopak miał podobnie jak Ty. No chyba że aż tak Ci na tym związku nie zależy.

Problemem w takich związkach jest że tylko facetowi zależy. Kobiety są zbyt emocjonalne i mało inteligentne by można było z nimi przeprowadzić rzeczową dyskusję i dojść do jakiś wiążących obie strony ustaleń. Kobiecie można doradzić rozmowę z facetem ale w drugą stronę to po wuju. Facet będzie najpierw próbował, potem zrezygnowany czekał aż w końcu odejdzie - bo jego cierpliwość się wyczerpie. A wtedy na forum pojawi się kolejny temat "odszedł bez słowa", "co zrobiłam źle" i tak dalej :)

Ja na twoim miejscu kupilabym wino i poinformowala swoją narzeczoną że wieczorem siadacie przy stole porozmawiac - nie ma że nie ma czasu , że musi się uczyc , zachowaj się jak facet z jajami i nie daj sobą dłużej w tym związku pomiatac , nie jesteś para kapci w mieszkaniu ktorą można przesunąc z kąta w kąt ale sam to musisz zrozumiec i po prostu się postawic , twoja dziewczyna wygląda mi na księżniczkę przyzwyczajoną do tego że caly świat kręci się wokól niej , wokoj jej studiów , jej problemow , teraz to są studia za chwilę bedzie zla praca , złe koleżanki w pracy , wiecznie będzie jej zle i wiecznie wszyscvy bedą musieli o tym wysluchwiac , to nie małe dziecko a dorosla osoba więc powinna się wziąsc w garsc a nie rozczulac nad sobą , studia to nie koniec świata , nie ona jedna studiuje , ja takiego miałczenia długo bym nie wytrzymala a zanosi się na to że jej to pomalu wchodzi w krew że wszyscy tak kolo niej chodzicie na paluszkach i nikt jej nie zwróci uwagi że nie jest pępkiem świata

Wczoraj spakowałem swoje rzeczy i się wyprowadziłem po awanturze bo dłużej tego znieść nie mogłem... Albo ona zrozumie że wszystko psuje ale z nami na dobre koniec i może ten smutek kiedyś przeminie ale zostawi jakiś ślad... Ehh ciężko o dobrą dziewczynę :( ... Poprzednia leciała tylko na kasę i auto, ta ma 100 innych problemów tylko nie ja... Ehh co za życie...

Nie zatrzymywała Cię? Jak się tłumaczyła?

Powiedziała że jak chce to mam sobie iść... To zabrałem rzeczy i poszedłem... Do teraz zero odzewu ... Albo zrozumie albo to koniec...

Ja mam podobną żonę. Też nie wiedziałem czy chce tego ślubu , ale na moje nieszczęście zdecydowałem się na to. Wieczne słuchanie o jej sprawach a moje ma w d***e. Tacy ludzie to po prostu samoluby. Nie chce już mówić przez co przeszedłem przez jej ciężki charakter . W moim przypadku zaszło to za daleko . Niebawem tez się wyprowadzam . W związku są ważne obie strony a nie tylko jedna !