Kolejny dupek. Ale wątek będzie pozytywny.

Dziewczyny! Tematem, który się tu pojawia co jakiś czas są faceci- niedojrzali, leniwi, pazerni, nie dający nic od siebie, nie szanujący kobiet, stosujący przemoc psychiczną czy nawet fizyczną. Dzisiaj wyeliminowałam z mojego życia faceta, który początkowo wydawał się idealny, ale wystarczyło 1,5 miesiąca, by okazał się kolejnym niedojrzałym i kłamliwym d*pkiem. Cieszę się. Nie z tego, że jestem sama, ale że nie związałam się z kimś, z kim życie byłoby pasmem udręk- a przecież razem ma być łatwiej. Nie zamierzam marudzić. To ma być pozytywny temat. Piszcie swoje pozytywne przemyślenia. Z czego się cieszyłyście po rozstaniu? Miałyście mdłości na myśl o facecie, które przeszły w radość, że nie musicie go oglądać? Myślicie sobie czasem z ulgą 'jak dobrze, że z nim nie jestem'?

dobranoc

jeszcze nie ta pora ;P

Ja ze swoim się rozstałam, bo ważniejsi byli dla niego koledzy i piwo, no i proszę... Za kilka miesięcy od rozstania pod koszulą rysował się już wyraźny brzuch piwny :)

Mój się wywyższał, jaki to nie jest wspaniały, jak potrafi zadbać o kobietę i ile to on nie ma... A okazało się, że ma paskudną przeszłość, kupę długów, a to co zarobił wydawał na rozrywki. I weź się tu z takim zwiąż :P