Mój chłopak jest uzależniony nie radzę sobie z tym

Bardzo mikroskopijna część ludzi wychodzi z narkomanii. ZROZUM TO! Do k***y nędzy!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Reszta idzie na dno. Ty też tam skończysz. Bo go kochasz.

powiem Ci tak: mam ten sam problem jestem z mężem od 13 lat,pali od ok 10. nigdy tego nie tolerowałam, a gdy znajdowałam to tutki to lufki czy resztki tego g...na w kieszeni, dostawałam wariacji. nabawiłam się przez to nerwicy. wkońcu zgłosiłam się do terapeuty ds uzależnień. jestem współuzależniona nie nie myl,że od trawy, poprostu od męża który bierze. ciężko mi to wytłumaczyć, nie jestem lekarzem. byłam na 2 wizytach trochę pomogło. ale tylko trochę. mąż też sie wkońcu zgodził na wizytę u terapeuty, ale ta niestety odwołała spotkanie i teraz znów czekamy. i niby ok, obiecuje...zapewnia... ale jak widzę, że dzwoni do kolegi od którego prawdopodobnie kupuje, szlag mnie trafia...i te wyjścia z domu... kurde, mnie to wykańcza psychicznie, a można było tego wszystkiego uniknąć i zyć normalnie.....

do gościa: co proponujesz? mamy Syna, który świata poza tatą nie widzi.,,

dlaczego tak jest ze kiedy pojawia sie w zwiazku problem to ludzie sie od razu rozstaja. jak cpa to znaczy ze jest uzalezniony i trzeba mu pomóc a nie uciekać. a gdybys sama wpadła np w anoreksje, bulimie, alkocholizm ninfomanie to znaczy ze od razu trzeba taka osobe zostawic. To taka sama choroba jak narkomania uwierz mi wiem co mówie

zgadzam się z Poprzednikiem, terapeutka powiedziała to samo, gdy wspomniałam o rozwodzie. bo to nie z mężęm chcę się rozstac tylko z nałogiem

ale ogólnie ciężko, bo byle telefon, byle jego wyjście z domu kojarzy mi się z jednym... że idzie palić, czasem wydaje mi się , że jest świeżo PO, ale on wtedy się wypiera i źle się z tym czuję.

wiem co mówie bo mam anoreksje i chodzę do terapeuty i zostawił mnie nażeczony. oczywiscie nie mam do niego o to zalu bo napewno jest mu teraz lepiej bezemnie, ale wiem ze te wszystkie choroby mozna pokonać a na pewno jest duzo latwiej kiedy ma sie bliskich kolo siebie. Gdybyś go teraz zostawiła to tak jak byś skopała leżącego. Trzymam za was kciuki - na pewno jest Ci cieżko ale tak jak napisałaś to nie męża masz dość tylko jego nałogu. WYGRACIE TĄ WALKE TYLKO MYSICIE PRZEJSC PRZEZ TO RAZEM. Chociaż on może się wykręcać to pokaż mu ze Ty bedziesz teraz silna za was

dzięki, Twoje słowa chwyciły za serce. naprawdę. Ty też dzielnie się trzymaj.

DZIĘKUJĘ :)

tylko dlaczego tak jest, że z obcymi osobami łatwiej jest się wygadac? tak naprawdę to tylko z terapeutą i tu, na forum, mogę szczerze o wszystkim napisać

mam tak samo to dlatego ze jestesmy anonimowi i nie trzeba patrzec nikomu w oczy...jest po prostu latwiej bo nawet jak cie ktos ocenia to jest to obca osoba i można taką opinie olac - nie boli to tak jak opinia bliskich (szczególnie negatywna)

no tak, w moim przypadku rodzice za starzy żeby zrozumieć, znajomi z kolei nie widzą w tym żadnego problemu. niestety, TO jest wszędzie

najgorsze w tym wszystkim to jest chyba ten wpływ palenia męża na mnie. denerwuję się strasznie, muszę brać tabl żeby normalnie funkcjonować, a i to czasem nie pomaga. nie mam siły i ochoty na nic, zmuszam się do uśmiechu np w pracy a tak wogóle to najchętniej cały dzień spędziłabym w łóżku. coraz częściej zastanawiam się, czy wystarczy mi terapia dla współuzależnionych, czy trzeba będzie iść do psychologa bo ten mój stan trwa kilka dobrych miesięcy, zero uśmiechu, zero radości z życia, dół...

Myśle ze psycholog nie zaszkodzi a wrecz przeciwnie zawsze cos doradzi tylko ze trzeba trafic na kogoś kompetentnego a zobaczysz ze i usmiech sie pokaze. wiesz tak sobie teraz uswiadamiam ze moj byly partner musial sie czuc podobnie do ciebie i mi sie smutno zrobilo bo nie zdawalam sobie sprawy ze moje problemy i zachowanie mogly tak na niego wplywac :( ach te nałogi świat bez nich bylby o wiele prostszy

w moim przypadku myślę, że całe nasze życie ułożyłoby się inaczej. póki co mamy kredyty, auto na kredyt, mieszkamy z rodzicami w domu(szczęście, że nie mieszkanie), nasze relacje z mężęm są różne, jak pisałam wcześniej, kilka razy mną poszarpał, pchnął wszystko w kłótni o kolegów i o narkotyki. szkoda. chyba spierniczyłam sobie życie. A Ty jak się teraz czujesz? jesteś pod opieką specjalisty?

muszę kończyć, odezwę się jeszcze, pozdrawiam serdecznie.

http://

butterfly

.bloa

.pl

mam nadzieje ze w zakładka co gdzie jak bedzie wam pomocna

up

Autorko, co u Ciebie? napisz parę słów. pozdr.

minerwa? no i co z tego? Nalezy zadac sobie pytanie - jak czesto to robi czy raz-dwa w mscu na grubszej imprezie czy dzien w dzien chodzi na tym i udaje ze jest normalny. IMO jesli zdarza mu sie to raz- gora dwa w mscu to problemu nie ma - bawi sie tak jak wszyscy inni tylko zamiast alkoholu uzywa czegos innego ew. podbija faze alkoholowa. Natomiast jesli dzien w dzien na tym chodzi to substancja go tak pokara ze sam bedzie chcial predzej badz pozniej ja rzucic - do tego czasu go zostawic a gdy ten moment przyjdzie to mozna mu pomoc, wyciagnac pomocna dlon (ale dopiero wtedy nie wczesniej on MUSI SAM CHCIEĆ!)