przyjaźnię się z żonatym facetem

Czy ktoś przeżył podobną historię? Nasza przyjaźń zaczęła się jak już miał żonę. Nic nas więcej nie łączyło, każdy temat jaki podejmowaliśmy był neutralny i bezpieczny. Tak się złożyło, że Na bardzo wielu płaszczyznach zgraliśmy się w 100% i ta przyjaźń sobie kwitła, aż do momentu, kiedy jego żonie nie zaczęło to przeszkadzać. Wtedy zaczęła to być przyjaźń w ukryciu. Bardzo nam na sobie zależało, zresztą nadal tak jest. Ale nie myśleliśmy i nie myślimy o tym, żeby się związać. W sumie nie wiem czemu, ale jest mi ciężko. Z jednej strony mam fantastyczną przyjaźń, taką naprawdę o jakiej każdy chyba marzy, z drugiej strony mam potworne wyrzuty sumienia, że przyjaźnię się z żonatym. Czuje się rozdwojona. Czasami mam myśli,żeby to przerwać, bo w jakiś tam sposób burzę im spokój rodzinny, z drugiej odzywa się we mnie taka egoistka, która mówi-hej, nie robisz nic złego, nic między wami nie ma. Skąd więc te wyrzuty sumienia? Czy ktoś miał podobną sytuację? A może są tu żony, które były w podobnej sytuacji? Może ktoś coś mądrego powie, doradzi? Bo sytuacja jest dla mnie patowa.

jeszcze zaloz 5 takich samych watkow, kretynko chooy kogo obchodzi z kim sie przyjaznisz

jestes głupia i nic wiecej odejdz postaw sie w jej sytuacji co bys zrobila ?? jestes w 100 procentach egoistka

Ale w jakiej jej sytuacji? On jej nie zdradza, mam nawet pewność, że nie zdradza jej z nikim innym, jest jej w 100% wierny. Głos rozsądku mówi mi, że właśnie nic złego nie robimy. Skąd więc taki mętlik w głowie?

wstrętna żona!

Boże jaka jesteś ograniczona. Przyjaźń to zdrowa sytuacja, to jego zona jest jakąś chora zakompleksiona drewniaczka, ktyora uważa ze małżeństwo polega na ograniczeniu drugiej stronie kontaktów. Denny kraj.

A może jest tu ktoś normalny i dojrzały, kto zechce ze mną o tym porozmawiać?

jesteś nie dojrzała przecież zostaw go ona jest zazdrosna ona ma co innego w głowie nie rozumiesz tego tępaku ??

a czy on zabiera żonę na te wasze spotkania w ukryciu? i dlaczego się ukrywacie skoro nic złego nie robicie. dlaczego nie odwiedzasz ich np w ich domu albo nie zaprosisz razem do siebie?

bylam kiedys w podobnej sytuacji, sytuacja wygladala bardzo podobnie jak ta opisana przez ciebie i z doswiedczenia wiem ze i tak pojdziecie ze soba do lozka taka przyjazn predzej czy pozniej ma szanse przerodzic sie w wieksza zazylosc przez to ze bedziecie coraz bardziej sie do siebie zblizac. wyrzuty sumienia ogromne i skonczy sie albo rozwodem albo definitywnym koncem znajomosci. lepiej nie kusic losu .. chyba ze wlasnie na tym gdzies w glebi duszy ci zalezy, albo jestes intrygantka i coraz bardziej cie to kreci. ale napewno nie prowadzi to do niczego dobrego uwierz mi .

mój temat został zdublowany, mogłabyś przejść na ten drugi? Ja wiem, że nie skończy się łóżkiem z mojej strony, mam bardzo twarde zasady życiowe, których nigdy nie łamię.