Jestem z kimś, myślę o innym, a inni o mnie

Moje życie uczuciowe jest poplątane jak słuchawki od telefonu. Mam faceta, dobrego, mój jedyny w łózku i w ogóle. Nie ma tu wielkiej miłości, ale przyjaźń, przyzwyczajenie, troska. Myślę o innym czasami, bo niegdyś zaprzątał mi głowę - nie mogłam spać, jeść, funkcjonować. Miedzy nami nigdy nie zaszło prócz skrytych uczuć, o których oboje wiedzieliśmy. Życie rzuciło nas w dwie strony, raczej bez szans na bycie kiedykolwiek razem. A może to być miłość mojego życia. Inni z kolei "walczą" o moje wzgledy, jednak hamują się wiedząc, że mam kogoś. Niektórzy mi się podobają, nie powiem, ale nie w głowie mi kochankowie bo bym w oczy nie mogła mojemu spojrzeć. I tak sobie żyje w pogamtwaniu z poplątaniem.