Mam depresję i nie wiem co mam dalej ze sobą zrobić?

Mam 27 lat. Jest mi przykro,że jestem w takim stanie z którym sama sobie nie umiem poradzić już od kilku lat. Pochodzę z małej miejscowości , szukałam ostatnio pracy z moim minimalnym doświadczeniem , ale bez skutku. Myślałam ,że dostała bym prace na sprzedawcy gofrów, ale babka ma takie wymagania,że sobie dalej kogoś szuka jak widziałam ofertę tydzień temu w gazecie.Próbuję sobie coś znależć , by zapłacić studia tzn obronę. Nie potrafię znależć siły w sobie do pokonywania codzienności , nie mam siły do skończenia studiów - dokończenia pracy licencjackiej. Przybijają mnie problemy finansowe w domu. I to chyba jest głównym powodem mojej depresji od wielu lat bo od tego wszystko się zaczęło. Nie chce mi się wstawać rano z łóżka. Jeśli mama mnie o cos poprosi to robię , ale oczywiście jest wielki ból ,że ja nie mam chęci do niczego i nic mi się nie chce z tego powodu jak się czuje. Teraz kiedy już nie mam zajęć w weekendy nigdzie od kilku lat nie wychodzę z domu. Nie spotykam się ze znajomymi , bo Wszyscy mają facetów , rodziny , dzieci. A ja całe życie czułam się odepchnięta przez ludzi z powodu tego jak wyglądam albo jaki mam charakter. Miałam kiedyś koleżankę to jej ktoś doniósł na mnie i powiedziała,że nie chce mnie już znać. Wyzwała mnie po tym jak prosiłam sie o swoje pożyczone dla niej pieniądze. Przestałam się czym kolwiek interesować , nie czytam książek , nie mam telewizora w pokoju więc całe dnie siedzę w domu tak aż do obiadu. I tak od kilku lat to wygląda. Do tego denerwuje mnie nachalność mojej matki , która wszystko musi wiedzieć , robi ze mnie głąba i uważa,że do niczego sie nie nadaje. Ostatnio tak mi pocisnęła wulgaryzmem w moją stronę,że spakowałam sie i uciekłam z domu. Wróciłam bo przeciez bez pracy i pieniędzy to niewiele mogłam zrobić. z tego wszystkiego zrobiłam się bardzo apatyczna , nie chce słuchać w domu już nikogo bo ciągle moja matka porusza sprawe pieniędzy , które staracił mój ojciec . Zero lużnej rozmowy w moim domu. Każdy w domu stwarza jakieś problemy. Nikt nie zajmie się sobą , a jak jest problem to rodzeństwo leci do matki, albo ją kłamie. Ja nie mogę żyć tak jak chcę , bo matka we wszystko mi się wtrąca , uważa mnie za głupią , ciagle są wazniejsze sprawy niż ja. Jej mąż , moje rodzeństwo strarsze , które sobie wiecznie życia nie umie ułożyć i stwarza problemy do tego , a ja jestem zostawiona sama sobie. Nie mam faceta , bo czuję się tak nieatrakcyjna ,fizycznie i psychicznieże nawet nie wiem czy kiedyś będę kogoś takiego miała. do tego dochodzą mi problemy ze zdrowiem i powinam zacząć coś z tym robić , ale ja nie mam pracy , matka mi nie pożyczy pieniędzy bo nie ma i tak wkółko. I z braku normalnej rodziny , problemów w domu ,braku pracy , przyjaciół , albo paczki znajomych itd. jestem w takim stanie jakim jestem bo każdy ma mnie w d***e. a ja sama już sobie z tym nie radzę od kilku lat...

Byłam u 2 lekarzy i pytali się czy chodzę do psychologa? Powiedziałam ,że nie. a powinnam bo sytuacja zaczyna mnie przerastać i mam coraz więcej myśli negatywnych albo o jakims samobójstwie. Bo rodzina ze mnie zrobi wariatkę , a i ludzie w tym miasteczku zaczną gadać głupoty... Wstydzę się iść do psychologa , wstyd mi za moją rodzinę i wstyd mi za siebie.

mozesz podac gg?

czy to konieczne z tym nr gg?

moje 49857739

...

nie podawaj gg, ten kretyn każdego o nie pyta.

sama mam dokładnie taką samą sytuację, ale ja jestem o wiele starsza. Nie dam rady z Tobą systematycznie rozmawiać, też nie mam pracy i mam problemy z podejmowaniem decyzji. Jest taki tel zaufania Anonimowy Przyjaciel 8919288, całodobowy i tam życzliwie z Tobą porozmawiają. Możesz sobie doładować play 100min.za 10zł. kosztuje wtedy w sumie 10gr min. ale trzeba wykorzystać w 30dni. Ja ciągle tracę pracę i to w podły sposób, bo najpierw mi naobiecują, że będę tu pracować. Nigdy nie żebrzę o zostawienie mnie w pracy, bo uważam, że moje słowa nie mają znaczenia a poza tym, jeśli mnie potrzebują to by mnie nie zwalniali.

Ale ludzie są podli i jak widzą, że bezkarnie mogą Cię zwolnic to to zrobią, zwłaszcza jak mają z tego korzyści

psycholog natomiast po wielu latach korzystania z jego wizyt skomentował moje przejścia słowamia "bardzo pouczające jest to, co panią spotkało". I tyle od niego się dowiedziałam. Są też portale psychologiczne, to tam już bardziej da się z kimś pogadać (mają psychologia w nazwie).

To ja ;) serio nie wiem , internista powiedział bym poszła bo jednak mam depresję, nerwicę i fobie społeczną tak mi się wydaje.....Do tego brak pracy znajomych , pewność siebie zerowa a co za tym idzie wszystko mnie przygnębia i nic się nie układa.kurde nie spodziewałam się,że w tym wieku będą mnie takie rzeczy czekać... dzwoniłam kiedyś na tel zaufania to babka kazala mi iść do poradni/ mopsu. .

Do psychologa się nie musisz wstydzić że idziesz. W poradniach Zdrowia Psychicznego są tacy bezpłatni. Nie musisz się nikomu tłumaczyć, gdzie idziesz i po co.