Niechęć do spotykania się z koleżankami

Jestem mamą 15 miesiecznego dziecka i bardzo mnie to macierzyństwo wysysa z życiowej energii. Zauważyłam że jak moje koleżanki do mnie zadzwonią to nie mam jak się z tego wykręcić bo zawsze brzmi to jakoś tak sztucznie. No więc zostaję wkręcona co jakiś czas w spotkanie i zawsze jak ma do niego dojść to jestem bardzo zła, wkurzona. Nie czuję już potrzeby do spotkań towarzyskich tak jak kiedyś. To już nie te czasy kiedy mieszkałam z rodzicami i nie miałam nic do roboty. Dlaczego jestem zła. Otóż codziennie mam taki swój plan rzeczy do wykonania. I z dzieckiem prawie nigdy nie udaje mi się wykonać wszystkiego. A kiedy trzeba się z kimś spotkać to zazwyczaj takie spotkanie trwa z pół dnia (bo jak dochodzi do spotkania to wyglądałoby dziwnie po godzinie dwóch wyjść bo wiem już co by było "a dlaczego już idziesz bla bla bla) i wtedy to już totalnie nic nie udaje mi się zrobić i dzień stracony, mało tego ta robota niezrobiona w domu mi się na następny dzień piętrzy albo jak sie nawet upre żeby coś zrobić to muszę gimnastykować sie podwójnie i wtedy to już jestem naprawdę wściekła. Ktoś by powiedział. Przecież spotkanie z koleżanką są raz na jakiś czas. Niby tak ale dokładnie ten sam mechanizm jest z rodziną. Dzień stracony. A rodzina jak to rodzina ciągla wypada gdzieś jechać albo moja mama zaprasza na obiad albo teściowa albo kuzynka chce sie spotkać. I tak jakby wszystkie te spotkania zebrać do kupy to ze dwa dni w tygodniu są wyjęte z życia z powodu spotkań rodzinnych i towarzyskich. Zła jestem bo czuję że z małym dzieckiem nie panuję nad niczym wokół siebie a te spotkania tylko to pogłębiają. Co jest ze mną nie tak ? Czy ktoś oprócz mnie też tak ma ?

ja też spotykam się na max 2 godz albo jade do koleżanki z dzieckiem albo po prostu zapraszam je do siebie. Mąż pracuje do 18

a co ty takiego robisz ze nie masz czasu na wyjscie,,,,ja mam 9 miesieczne dziecko i praktycznie nie ma mnie w domu, albo jestem u rodzicow albo u tesciow albo z koleznakmi

Tez tak mam do tej piry synek ma prawie 2,5 l.Teraz to mam dopiero co robic ;-) i czasem poprostu oszukuje, ze to czy tamyo aby uniknac spotkania ;-)

a w domu syf i malaria

nie mam w domu syfu i malarii, mozna posprzatac ale z glowa, pranie robie codziennie, odkurzam i myje podlogi, co wiecej robic? po co sie zabijac i zamieniac w kure domowa, nie mam obiadow z 2 dan, czesto nie gotuje, bo maz jada w pracy,a dziecko ze sloiczka...teraz jak jest cieeplo to spedzam czas poza domem, wieczorem syn spi od 20 to prasuje ogladajc film i tyle

No ta słoiczki, a mąż je w pracy to wszystko tłumaczy

ale co tlumaczy? maz pracuje od 10 do 22 to kiedy ma zjesc obiad jak nie w pracy, a w sloiczkach co jest zlego...sa dni kiedy maz wraca wczesniej to i obiad ma ale ugotowanie posilku zajmuje mi max godzine wiec pytam sie co robicie przez caly dzien , skoro nie macie czasu na wyjscie z kolezankami

wiadomo nie od dziś że bezrobotne z wyboru głównie TV oglądają i siedzą na necie

no i właśnie życie jest do dupy niesprawiedliwe,taka autorka ma ciągle propozycje spotkań z koleżankami i nie chce a mnie cholernie tego brakuje a nie mam z kim (tez mam dziecko 18mcy) :)

nie jestem bezrobotna,mam swoja penjse, jestem na macierzynskim ale za 5 miesiecy wracam do pracy

mina miała być :(

gość dziś wreszcie ktos normalny kto nie zamuka sie w domu bo dziecko urodzil :)