Rozstanie... Tęsknota... Nadzieja... Powrót?

Najczesciej ten, ktoremu bardziej zalezy robi rozne durne rzeczy, zeby z kims byc :)

Nie popieram tego że pisała i błagała ale to rozumiem. Sama tez tak robiłam. Człowiek w sytuacji gdy jest porzucany a kocha to szaleje. Tonący brzytwy się chwyta. Dla mnie ważne jest to że tratwa zaczyna rozumieć co się stało i chce skończyć z blaganiem itd. Nie można człowiekowi wypominać ciągle tych samych błędów. Dla niej każdy dzień to będzie walka z sama sobą. Trzeba ja wspierać a nie mówić że napewno jeszcze napisze. Tratwa uświadamia sobie swoje błędy a to pierwszy krok w stawaniu na nogi.

porzucany czlowiek odchodzi i nie skomli o nic,by szybciej dojsc do siebie a nie dalej sie pograzac i cierpiec.Nie raz piszesz jak nastolatka juslan.

No dokladnie. Dosc juz tego desperackiego zachowania. Czas na regeneracje, czyli proces dystansowania sie do pana zuchwalego. Im szybciej zacznie tym szybciej skonczy :)

A ja rozumiem tratwę i juslan,teraz tez mam ochotę napisać i błagać, nie robię tego walcze z tym ale mam ochotę, bo mam poczucie ze stracilam cos dla mnie najważniejszego

Hej, odezwalam sie do niego wtedy po 6 tyg bez konaktu, bo liczylam ze cos sie zmienilo, ze tez teskni tak jak ja. a potraktowal mnie jak smierdzace g****o, ktore na nic nie zasluguje, wiec wiem juz ze nie ma sensu sie odzywac. Powoli moze sie uda, pare miesiecy izacznie byc lepiej, wierze w to. Skoro on mnie nie chce to ja juz tez nie chce jego. Nie jest moim panem i wladca. Poradze sobie sama.

Lepiej tratwa teraz niż tak jak u mnie po tylu latach i zaręczynach,gdybym wiedziała ze tak to się skończy nie była bym z nim tak długo i nie zgodzilabym się na slub

Moze i lepiej, ale dla mnie to i tak za dlugo. Po 1 ja tego czlowieka kochalam i kocham, po 2 marzylam o zareczynach ktore mialy niby byc, po 3 chcialam z nim spedzic cale zycie.TYLKO on nie chciał. Odnosze wrazenie ze bylam osoba kochajaca za bardzo, on nic ni musial juz robic. nawet po tym rozstaniu, on mnie wyzwal a nie zrobil nic. Ewidentnie wyglada to jakby on mnie w ogole nie kochal, tylko ja, ja, ja. Z drugiej strony gdyby te zareczyny byly a on by odwalil znowu cos, to bym sie chyba juz nie zebrała.

Ja tez to rozumiem ale wiem, ze to na nic. Nawet, gdy uda sie zejsc, nawet po wyciagnietych wnioskach, to wiem, ze nie warto tego okupic swoim ponizeniem. Wiec desperacji mowimy nie :)

Juz było tu pisane,że tratwa ,jak malutkaa,jest uzalezniona od bycia z kimś i kochania za bardzo i,że to leczy się terapeutycznie.

Na dodatek maja syndrom ofiary (moja wina, moja wina, gdybym zrobila tak a nie tak to...) Zeby nie bylo, mam to samo i musze o tym pamietac, zeby sie nie dawac wykorzystywac!

"Myślisz, ze chory rozum można odróżnić od chorej duszy? Pytam z ciekawości. Ja miałam chore wszystko. Każda pojedyncza komórkę. Ale to juz minęło. Może nie jestem całkiem zdrowa, ale z pewnością jestem uleczona" Bardzo dziwnie rozkminowy dzień mam dzisiaj. Kończę długi etap w swoim życiu i chyba wzięło mnie na podsumowanie, rozmyślanie, analizowanie. Widocznie czasem każdy musi sie zatrzymać w tym codziennym pędzie, przestać bronić sie przed myślami które przechodzą i pozwolić sobie płynąc razem z nimi...

No to ciekawe gdzie dopłyniesz, pewnie do punktu wyjścia. Dlaczego ludzie nie myślą logicznie. Będziesz kombinować jeszcze jak koń po górkę, a nie płynąć, do tego trzeba mieć jaja, a ty jesteś kobietą.

Za to ty jestes facetem i co sie chwalisz, ze masz moszne ;)

właśnie,dobrze facio mowi:trzeba płynąc a nie stale analizować i być wciąż pod prad.

A jaki niby jest ten punkt wyjścia? Ale co kombinować? Nic nie kombinuje :) to chyba dość logiczne, ze jak sie zamyka jakiś długi okres w swoim życiu to człowieka czasem ogarnia nostalgia? Nie wiem co w tym jest takiego zaskakującego dla Ciebie gościu :) dopłynęlam do spokoju. Bardzo fajnego spokoju, było mi to potrzebne. Żegnam sie z tym mieszkaniem i z tym okresem w moim życiu z bardzo pozytywnymi emocjami. Doszłam do tego co napisałam w cytacie. Nie jestem zdrowa ale jestem uleczona. Mam miejsce na nowy etap, nowe wspomnienia i z uśmiechem w taki etap ide. To nie znaczy ze analizuje wszystko k ciagle. Ale mam takie momenty i dobrze mi z nimi. Nie wiem, jeśli mam byc szczera czy mam Ci zazdrościć, czy współczuć tego, ze Ty w swoim życiu nic nie analizujesz. Ja Ci współczuje ale jeśli Tobie tak dobrze no to najważniejsze :)

Polecam w takiej sytuacji pomoc tarocistki . Ja systematycznie korzystam w sprawach pracy, uczuciowych a nawet intymnych. Napisala mi o tym gdzie powinnam szukac pracy i znalazlam w tym miejscu o ktorym napisala.Odpowiada konkretnie na pytania i nie musze dlugo czekac na odpowiedzi. Maksymalnie do 24godzin. Jestem megazadowolona tarocistkasofii@wp.pl

Tratwa ja byłam zaręczona także widzisz,wolalabym żeby nie było tych zaręczyn, juz sukienkę wybieralam,czuje się okropnie przez to tym bardziej ze to on nalegał na ślub nie ja Wstyd mi przed całą rodziną, bo pewnie myślą ze cos ze mną nie tak skoro mnie zostawił mimo zaręczyn

Tratwa ja byłam zaręczona także widzisz,wolalabym żeby nie było tych zaręczyn, juz sukienkę wybieralam,czuje się okropnie przez to tym bardziej ze to on nalegał na ślub nie ja Wstyd mi przed całą rodziną, bo pewnie myślą ze cos ze mną nie tak skoro mnie zostawił mimo zaręczyn

Malutka, Ty sie skup na sobie, na swoich myślach i odczuciach a nie na tym co myśli albo on albo rodzina. Czemu uważasz ze oni twierdza ze to z Tobą a nie z nim jest coś nie tak? Znam całe mnóstwo par które rozstały sie przed samym ślubem (miesiąc). Nikt ich nie ukamienował nikt nie osadzał. Stracili pieniądze które wyłożyli ale trudno. Lepiej pieniądze na zaliczki niz pół życia z kimś kto na to nie zasługuje. W tym momencie nie ma znaczenia co kto myśli o Tobie. Ważna jestes Ty sama i Ty masz sie skupić na sobie a nie na całym świecie. Każdy żyje swoim życiem i swoim życiem sie przejmuje. Może to dość brutalnie napisze ale wydaje mi sie ze nikt nie siedzi i nie rozmyśla o Tobie bo Skupiają sie na sobie i swoim życiu. Ty tez tak zrób. Po prostu :)

Niestety ale się skupiają bo ciągle wypytuja nie rozumieją co sie stało,panikuja itd a ja sama nie rozumiem wiec nie umiem im tego wyjaśnić

Nie musisz sie nikomu tłumaczyć. Zawsze możesz grzecznie powiedzieć ze Tobie tez nie jest łatwo i nie chcesz tego rozpamiętywać tylko ruszyć dalej. Ucinasz dyskusje i tyle :)

Nie tlumacz sie im. Powiedz, ze ciekawosc to pierwszy stopien do piekla :) Panikuja?!? Wspolczuje, zero wsparcia :(

Tak panikuja,ze nie umiem faceta zatrzymać przy sobie,ze cos ze mną nie tak,ze sobie nie poradze teraz,ze stara panna zostanę i to bez kasy,itd itp ze to moja wina bo takiego wybralam/zapomnieli ze to on za mną latał i biegał ehh,ze nie będę mieć dzieci bo juz za późno,no ogólnie ma się ochotę strzelić sobie w łeb słuchając tego

Skąd ja to znam. W moim przypadku nagle zaczęły się mną interesować ciotki i gadaja po kątach że dziwne że się nie zalamalam, że napewno się wyprowadze z miasta i wrócę na wieś do rodziców bo sama sobie nie poradze. Nawet własna matka ciągle gada co ja zrobię? Jak poradze sobie z wychowaniem syna (opieka nad nim, jego szkoła) jak poradze sobie zima z ogrzaniem mieszkania itp. Normalnie w głowę można dostać od słuchania tego wszystkiego. Czasami mam wrażenie że wszyscy by woleli jak bym wyla po kątach, rwala włosy z głowy i chodziła w wyciągniętych dresach

czy faceci w ogole zaczynaja za nami tesknic jak odchodza?

no jak odchodza to tez po to,by nie tesknic,proste.

Ludzie potrafia byc upierdliwi. Lubia nieproszeni wtykac nos w nieswoje sprawy. Lubia straszyc. Chyba lubia sluchac jak komus nie idzie, bo maja sie na czym dowartosciowac. Ja ostatnio stwierdzilam, ze jestem mizantropka, wlasnie z tego powodu o jakim piszecie. Zyc nie dadza nawet jak sie ich prosi by zyli i dali zyc innym. Slabo sie robi od sluchania takich rzeczy, dlatego ja uciekam przed takimi ludzmi, nawet jesli uznaja to za spalony most. Jesli "jednym uchem wleci a drugim wyleci" juz nie skutkuje decyduje sie na ewakuacje. Jest tyle ludzi na swiecie. Czemu mam sluchac tych, ktorzy mnie doluja? Trzymam kontakt z tymi, ktorzy mnie wspieraja. Po prostu, nic na sile. Nie chce byc pozywka dla energetycznych wampirow. Juz wole przebolec samotnosc niz wpasc im na talerz. Trzeba wlaczyc instynkt samozachowawczy.

Tratwa,właśnie przez przypadek,bo temat był u góry natknęłam się na Twoje wpisy (czy były do was wrócił?jak tak,to jakim czasie,coś takego)i Ty we wrześniu 2014 roku juz tam pytałaś czy on do Ciebie wróci czyli byłaś zostawiona.Coś wspominałas,że to parę razy było. Już nie wiem czy mi Cię szkoda.Nawet po porzednich sytuacjach wnioskow nie wyciągałaś tylko lazlaś mu do d..y i błagałaś o powrot.Szanuj ty siebie kobieto.

Wtedy wrócił i nosil mnie na rekach...kilka miesiecy.