Czemu osoby majace całe życie dwóje i tróje na swiadectwie pchaja się na studia?

"na trzecim pozostają Ci, których to interesuje, przynajmniej tak to wyglądało u nas" x chyba żartujesz. to o niczym nie świadczy i chyba nie czytasz wypowiedzi - każdy debil teraz może mieć licencjat czy magistra. "ci, których to interesuje" są w dzisiejszych czasach w mniejszości.

U mnie w grupie odpadły osoby: - dziewczyna jeżdżąca w każdy weekend do swojego chłopaka do odległego miasta - koleś który chciał pogodzić poważną pracę ze studiami - koleś który chciał pogodzić studia z karierą muzyka - dziewczyna która zwątpiła na samym początku zanim spróbowała Reszta została. Nikt nie ma drugiego kierunku i tylko jedna dziewczyna pracuje (zapiekanki sprzedaje) i ona sobie najsłabiej radzi. Słyszałam ostatnio rozmowę dziewczyn z innego wydziału, które mówiły że chyba poszukają pracy, bo mają za dużo czasu wolnego.

14:07 nie podaje statystyki w kraju, tylko u siebie na roku. sama nie będę mówić, że coś złego jest w robieniu studiów także które nie fascynują. te co robię, robię z pasji, chce zrobić jeszcze drugie dla zapewnienia sobie jakiejś innej drogi życiowej, jakby pierwsza nie wypaliła. zostało nas na roku niewiele i byłabym za odsianiem jeszcze trzech-czterech debili, cała reszta wydaje się być zainteresowana tematem. mam pewne predyspozycje, muszę i chcę je zwieńczyć studiami, bo grzech by było tego nie zrobić. rozumiem, że wiele uczelni obniżyło prestiż i takie tam, ale studiów nie kończą sami debile jak próbujecie udowodnić- niektórych zagadnień by nie przeszli niektórzy, są potrzebni ludzie z różnym wykształceniem i robiący różne rzeczy (moim zdaniem najbardziej fizjoterapeuci i geriatrzy są potrzebni, bo będziemy starzejącym się społeczeństwem, ale jakoś nie widzę by ludzie się do tego garneli niestety, sama tez tego nie robię).

i uwierz mi jako, że niejako w tym siedzę. są kierunki i humanistyczne i ścisłe na których mają mnóstwo wolnego czasu i wolnych dni i takie humanistyczne i ścisłe na których się ma dużo zajęć (większość dni mam zajęcia do 18 albo 20, kto ma w d***e nie wysiedzi, a listy obecności mamy nawet na wykładach).

". sama nie będę mówić, że coś złego jest w robieniu studiów także które nie fascynują" x no i właśnie w tym sęk, że jest. nie chodzi o to oczywiście, że wybrany kierunek musi być jakąś wielką pasją, ale o to żeby przynajmniej chcieć następnie w danym zawodzie szukać pracy. po grzyba iść na studia skoro i tak ktoś nie zamierza pracować w danym zawodzie? kompletny bezsens i idiotyzm. żeby sobie bimbać przez te pięć lat i odwlekać pójście do pracy? bo nie rozumiem. już lepiej zrobić kurs czegoś czy policealke i szukać pracy związanej ze skończonym zawodem.

Bo w liceum uczyły je osoby zakompleksione i się na nich wyżywały i dawały im dwóje:) Wyszłam z gimnazjum z średnią 5.8!! I uwierz mi gimnazjum niesamowicie ciężkie i wymagające!! . Byłam laureatką kilku olimpiad. Pomimo tego, że w gimnazjum już miałam zaliczone FCE, to dostawałam z angielskiego dwóje w liceum, bo NIEDOUCZONY NIEUK, który mnie uczył posiadał mniejszą wiedzę niż ja!! I uważał, że ja uważam złych czasów!! Bo pani z matematyki nie potrafiłam udowodnić, że 2+2 równa się cztery, bo logiczne były dla mnie zadania z matematyki i z każdego sprawdzianu miałam 6 i mnie potem wzywała do tablicy, żebym jej udowodniła, że nie ściągałam i dawała mi 1 za to, że nie byłam w stanie jej udowodnić, że logika jest nad tymi teoriami!! Dostawałam jedynki za wypracowania z j. polskiego, bo się jej mój styl nie podobał, jak potem pisał mi wypracowania najlepszy kumpel, który z j.polskiego był olimpijczykiem to ja dostawałam z jego wypracowania 2 albo 3. W duszy miałam tę szkołę, nie chodziłam wcale potem. Wyszłam z tego bagna z liceum dzięki mojemu wychowacy i mamie. Pobiłam rekord wagarów w mojej szkole!! Podobno z tego tam słynę!! Byłam tylko na próbnej maturze. Zaliczyłam najlepiej w szkole!! Matura też nieźle mi poszła!! A dziś na studiach nie wyobrażam sobie zajęcia, żebym na nich nie była!! Mam stypendium!!