mam już dosyć

Badanie w Poradni może wiele wyjaśnić. Być może trudności w czytaniu i pisaniu nie są wynikiem zbyt małej ilości ćwiczeń utrwalających, ale efektem zakłóceń funkcji percepcyjnych. Jeśli wyniki diagnozy wskazywałyby tego typu zaburzenia, to dostałaby Pani plan terapeutyczny oraz zalecenie udziału w zajęciach korekcyjno - kompensacyjnych, podczas których usprawniałby w/w funkcje i tym samym rozwijał pisani i czytanie. Czy chciałaby Pani porozmawiać o wskazanych (we wstępnym temacie) problemach w zachowaniu u syna?

Dziś już trochę dla mnie późno, ale liczę na to, że jeszcze się tu spotkamy :D Dobrze się rozmawiało. Kupię mu tą książkę.

Dziękuję! Do zobaczenia na forum.

Ja jak byłam w poradni to dano mi listę książek do nauki dostosowane do mojej grupy wiekowej i byłam pod nadzorem jakiś czas prawda ale to jednak bylo bardzo pomocne

albo powiedz mi jeszcze jak reagować na zachowanie w klasie (kręci się, gada, rozgląda się)

W której ławce, w szkole, siedzi syn?

4 ławka na 5 w rzędzie; rząd środkowy.

porozmawiaj z nim, wyjaśnij ze tak nie można. Nie wolno tu wykluczyć jakiś problemów ze skupieniem i inne ale jak na początek to mu postaraj się wytłumaczyć bo trochę zachowuje się jak rozwydrzony bachor a nie jak dziecko 8 letnie

Przesadźcie go do pierwszej ławki z jakąś dziewczynka

Powodów może być wiele: Może wystarczyłoby zmienić ławkę, na usytuowaną bliżej nauczycieli, tak aby mogła monitorować jego pracę i zapobiegać ewentualnemu rozproszeniu uwagi. Może synek nie nadąża z pracą na lekcji, gubi się i po prostu poszukuje wsparcia u kolegów? Może odwrotnie - szybko wykonuje zadania i znudzony rozgląda się za dodatkowymi bodźcami? Warto porozmawiać z nauczycielką. Ciekawe jakie ona ma spostrzeżenia na ten temat.

Proszę Państwa - proponuję powstrzymać się od negatywnych ocen. Mama poszukuje rozwiązania problemu, a nie punktowania siebie lub syna.

Rozwydrzony bachor - po czym wnosisz koleżanko?

Nie chciałam cie urazić jeśli to zrobiłam nie miałam tego na celu. Wiesz pracowałam z kilkoma dziećmi i żadne się tak nie zachowywało. Wyobraziłam sobie sytuacje gdzie twój syn dostaje polecenie od nauczycielki i zamiast je wykonać grymasi rozgląda się po klasie odpisuje od innych jakby sam nie mógł pomyśleć i przeszkadza tym innym uczniom. Jeśli z nim wszystko w porządku i nie jest na nic chory to jest zwyczajnie rozpuszczony i nie chce mu się pomyśleć i wykonać polecenia. Jest uparty i nieposłuszny. Skoro poświęcasz mu tyle uwagi robisz z nim zadania domowe i nawet ciebie meczy jego opór to jak musi reagować nauczycielka no i rodzice innych dzieci jak taka Asia przyjdzie do domu i powie mamo Jasio znowu ode mnie odpisywał?

Zastanawiam się nad zachowaniem Twojego dziecka (to, że rozmawia i rozgląda się po klasie - to zbyt mało by ustalić konkretne przyczyny) i znów pomyślałam o teorii Montessori. Po głowie krąży mi myśl jak ważne w procesie edukacji i wychowania jest ustalenie właściwych wytycznych. Ta znana pedagog jako najważniejsze ustaliła: uczenie przez działanie, samodzielność, koncentrację, lekcje ciszy, porządek, obserwację oraz indywidualny tok nauki. Dla mnie to gwarant sukcesu. Te zapisy w dużej mierze korelują z zasadami nauczania, które powinny stanowić fundament każdej lekcji w szkole.

Tylko że on nie jest ani uparty ani nieposłuszny. Tylko ta nauka mu nie wchodzi.

W takim razie sedno problemu musi być gdzieś indziej.

... Istnieje też prawdopodobieństwo, że chłopczyk frustruje się brakiem sukcesów edukacyjnych. Tak dużo pracuje, tyle czasu poświęca na naukę, a zamiast nagrody, otrzymuje upomnienia. Stąd rozglądanie się, zerkanie do innych. Dziecko to bardzo delikatna materia. Może potrzebuje wsparcia, pochwał, wiary w to, że on też może, że on też potrafi.

Słuchajcie ja Wam wszystkim bardzo dziękuję. To była dobra rozmowa. Wiem co robić. Teraz coraz trudniej mi pisać, bo grzebię w internecie na tema M. Montessori. Zaraz okaże się, że przepiszę małego do szkoły montesoriańśkiej ;) Mam w pobliżu - tylko 200 km do celu ;) :D Dziękuję dziewczyny. Jeszcze raz: do zobaczenia tu kiedyś.

Powodzenia