Samotność po 25 roku życia

Nie znalazłam sobie jeszcze nikogo (mam prawie 26lat), czasem ja rezygnowalam z kogos, czasem ktos ze mnie. nie bylam nigdy w dlugim zwiazku. znam nawet duzo nie sparowanych osob, ale mam wrazenie, ze tylko mi tak doskwiera samotnosc. wyprowadzilam sie za praca do malego miasteczka i jest jeszcze gorzej.... z desperacji umowilam sie pare razy na randkę z sympatii, ale okazały się tragiczne, z kolegami/koleżankami mam więcej wspolnych tematow...nie chcę wyjśc na marudną, ale to byli zupełnie od czapy ludzie, z innej bajki. na codzień potrafię dogadać się z każdym, nie jestem zbyt przebojowa, ale komunikacyjnych problemów nie mam, mam poczucie humoru...własnie, kolega smieje sie ze mnie, ze zawsze upatruję w tym swojej winy, i się tłumaczę, ze niby niepotrzebnie. troche w tym racji, kiedys mialam zdrowe podejscie do tematu, teraz jest coraz gorzej, mysle o tym czesto, szukam w sobie wad, chodzę spięta,niewyspana. najbardziej denerwuja mnie kolezanki, ktore poznają facetow, mają udane zycie erotyczne (albo w zwiazku, albo od imprezy do imprezy, jak im pasuje, ale mają)...nie chce wychodzic na ciotke klotke, to nie przerywam ich opowiesci... nawet to dla mnie glowny powod checi zmiany pracy,powrotu do duzego miasta, poznanie kogos. na mojej wiosce ani zadnego kursu, koncertu, imprezy, nic. doradźcie coś, proszę...czy tylko ja tak mam?

dlaczego jesteś smutna? to powód do dumy że jesteś dziewicą w wieku 26 lat, a może chcesz już jednak stracić cnotę kotku?:) pojeździsz na moim koniku?:)

żadnej dumy w tym nie widzę, poza tym nie będę się rozwodzić, czy jestem dziewicą czy nie, doskwiera mi samotność od paru lat i to jest temat tego wątku...

autorko, paluszkiem pocierasz pipke do orgazmu?:)

no to jak autorko tematu: chcesz już stracić cnotę czy nie?

ludzie, opanujcie się....

autorko tematu wyglądasz na bardzo miłego kociaka:)

nadal mam nadzieję na normalną odpowiedź....