Facet z tindera

czesc! Chciałabym sie czymś podzielić z wami, moze któraś miała podobne doświadczenia :) Mam prawie 19 lat. I od prawie 3 lat jestem w związku... No wlasnie. Bardzo kocham mojego chłopaka, wiemy o sobie wszystko, jest nie dosc ze najlepszym chłopakiem to jeszcze przyjacielem. Mamy jedna wspólna pasje, i chyba to sprawiło ze jesteśmy razem juz tak długo jak na ten wiek. No ale wlasnie... Jak to zwykle bywa kłócimy sie co jakis czas, nawet o jakies zupełne bzdety. Mamy tez momenty, kiedy po prostu czujemy ze wieje nudą... Czasem czuje sie taka ograniczona, nie moge poznac innych chłopaków bo ON od razu jest zazdrosny. Ostatnimi czasy odczuwam, jakby był dla mnie bardziej przyjacielem, całowanie z nim nie sprawia mi przyjemności, robię to byle jak, denerwuje mnie jak chce mnie dotykać :( ... Mimo wszystko zawsze wiem ze moge na niego liczyć, no ale jednak nie bije mi juz serce na jego widok jak kiedyś... Przyzwyczajenie? Do czego zmierzam; Jakis czas temu byliśmy tak pokłóceni, ze sie do niego nie odzywałam. Miałam silna potrzebę pogadania z kimś innym, nowym, zapoznania sie. Stwierdziłam ze założę Tindera - bardziej z ciekawości i chęci nawiązania zwykłej rozmowy niż liczenia na cos wiecej :) Było to kilka miesięcy temu. No i stało sie tak, ze poznałam na prawdę wyjątkowo ciekawego chlopaka. Starszy o dwa lata, jest w Polsce bardzo rzadko, studiuje za granica. Po kilku godzinach rozmowy czułam jakbyśmy sie znali od dawna... Idealnie w moim typie. Było to chyba w czerwcu. Nie zdążyliśmy sie spotkać, bo wyjechał... Co jakis czas o nim myslalam, oglądałam jego zdjecia, myslalam co by było gdybyśmy sie wtedy jednak spotkali... Ostatnio jednak miła niespodzianka - napisał. Napisał, ze bedzie pod koniec września w moim mieście, bo przyjeżdża na chwile do Polski, i ze bedzie mu bardzo miło jesli sie poznamy. Nie ukrywam, ze bardzo chce go poznac na zywo. Mam trochę obaw - w koncu poznaliśmy sie przez internet, i nigdy nic nie wiadomo! I teraz mam watpliwości - nie bedzie to uczciwe wobec mojego chłopaka... Czy mam zrezygnować z tego spotkania? Ciagle sie nad tym zastanawiam, jednak tak czesto o tym myśle, i równie mocno chce tego spotkania, ze nie wiem co zrobić. Co jesli ten chłopak mnie pocałuje? Bedzie to równoznaczne ze zdrada... :( nic wiecej nie wchodzi w grę! Jednak gdyby chciał mnie pocałować, to nie ukrywam, ze chyba tez bym chciała - chyba ze względu na to ze juz zapomniałam jak to jest, z moim chłopakiem to juz nie to samo. Doradzcie... Spotykać sie, czy nie?

Ja pierdolę co za świat :(

Nie rozumiem problemu koleżanki wyżej? Co jest nie tak z tym co napisała autorka? Normalne, ze zastanawia sie nad tym co robić, tym bardziej, ze jest młoda.

jesteś zwykłą szmatą

Ja bym sie spotkała. Nie masz męża, tylko chłopaka, nie jest to jeden na całe zycie. Każdy potrzebuje czegos nowego

Im bardziej zagłębiałam się w tekst tym bardziej otwierałam oczy ze zdumienia :O Aż chciałoby się rzec jak melodyczna dziś :D Karolino moja imienniczko droga chyba nie dorosłaś jeszcze do jakiegokolwiek związku. Z własnego doświadczenia i rad osób starszych wiem jak ważne w tym wieku jest swobodne życie bez związków, poznawanie ludzi, świata i przede wszystkim siebie i swoich potrzeb. Niestety ale ty aktualnie (choć może ci się wydaje inaczej) nie wiesz co to miłość, szczerość, przyzwyczajenie, monotonność i przede wszystkim zdrada. Wydaje mi się że skoro masz problemy z rozróżnieniem co jest dobre s co złe, powinnaś się postawić na miejscu Twojego aktualnego chłopaka, czyż nie ??? Czy chciałabyś aby Twój facet spotykał się z jakąś laską z neta i chciał ją pocałować? Mało tego jarał się jej fotkami ? :O Chyba nie! Moja rada zerwij z obecnym chłopakiem, szkoda czasu, przede wszystkim jego, po drugie spotkaj się z tym nowo poznanym, tylko nie zdziw się później jak okaże się kompletnym złamasem z brzydką gębą :D RADA dla wszystkich borykającymi się z podobnymi problemami: DOROŚNIJCIE WKOŃCU. Amen