Boga nie ma a jeśli nawet jest to jest najgorszym s*********m

I co ja teraz mam cierpieć przez Ewe z raju .?to jest chore ....ja nie chce cierpieć przez nią bo tak sobie Bóg wymyślił.ja się na tonie zgadzam i wcale nie chce żyć wiecznie ani na ziemi ani nigdzie indziej.

Czyściec to wymysł ludzki. Jest to niebilijna nauka, mająca na celu omamić ludzi i odciąga ich tylko od Bo.ga. I jest to ewidentne kłamstwo. to jest kłamstwo szatana Bo po co w Niego wierzyć, jeśli można jakiś czas przeczekać w takim miejscu i pójść później do nieba tam sie nie czeka ale oszczyszcza z grzechów to jest wspaniały wynalazek boga

Simma opowiadała o przypadku matki czworga dzieci, która miała umrzeć. Zamiast się buntować i niepokoić, mówiła do Pana: Zgadzam się na tą śmierć, jeśli taka jest Twoja wola Panie. Oddaję swoje życie w Twoje ręce. Powierzam Ci synów i wiem, że się będziesz o nich troszczyć. Maria powiedziała, że ze względu na ogromne zaufanie do Boga, ta kobieta poszła prosto do Nieba i uniknęła czyśćca. Dlatego naprawdę można powiedzieć, że miłość, pokora i oddanie Bogu, to trzy złote klucze otwierające drogę do Zbawienia.

Religijni bogowie to świński kał, zresztą świńskie odchody są więcej warte od tych postaci z książek.

W Piśmie Świętym słowo „czyściec” nie pada ani razu, brak też ścisłego jego opisu, podobnie zresztą nie ma przedstawionego nieba czy piekła. Niemniej jednak Biblia wielokrotnie mówi o takim stanie duszy po śmierci, kiedy ta nie trafia od razu do nieba, ale znajduje się w stanie pokuty za wyrządzone zło. Wedle religii katolickiej czyściec nie jest miejscem, lecz procesem oczyszczania duszy z konsekwencji grzechów.

Tradycja Kościoła, opierając się na niektórych tekstach Pisma świętego, mówi o ogniu oczyszczającym Nauczanie Kościoła opiera się także na praktyce modlitwy za zmarłych już w Starym Testamencie (2 Mch 12,45). Kościół od samego początku czcił pamięć zmarłych i ofiarował im pomoc, a w szczególności ofiarę Mszy św

Modlitwa i ofiara za zmarłych w drugiej księdze Machabejskiej (2 Mch 12,38-45). Natchniony autor pochwala Judę za jego wiarę w zmartwychwstanie i za jego troskę o oczyszczenie zmarłych z ich grzechów. II Księga Machabejska stanowi kanon katolicki i prawosławny, ale nie wchodzi w skład kanonu protestanckiego i hebrajskiego. Dla braci odłączonych cytujemy większą część: xxxx Potem Juda zebrał wojsko i powiódł do miasta Adullam. Ponieważ zaś wypadł siódmy dzień, zgodnie ze zwyczajem oczyścili się i tam spędzili szabat. Następnego dnia w tym czasie, w którym należało już to wykonać, żołnierze Judy przyszli zabrać ciała tych, którzy polegli, i pochować razem z krewnymi w rodzinnych grobach. Pod chitonem jednak u każdego ze zmarłych znaleźli przedmioty poświęcone bóstwom, zabrane z Jamnii, chociaż Prawo tego Żydom zakazuje. Dla wszystkich więc stało się jasne, że to oni i z tej właśnie przyczyny zginęli. Wszyscy zaś wychwalali Pana, sprawiedliwego Sędziego, który rzeczy ukryte czyni jawnymi, a potem oddali się modlitwie i błagali, aby popełniony grzech został całkowicie wymazany. Mężny Juda upomniał lud, aby strzegli samych siebie i byli bez grzechu mając przed oczyma to, co się stało na skutek grzechu tych, którzy zginęli. Uczyniwszy zaś składkę pomiędzy ludźmi, posłał do Jerozolimy około dwu tysięcy srebrnych drachm, aby złożono ofiarę za grzech. Bardzo pięknie i szlachetnie uczynił, myślał bowiem o zmartwychwstaniu. Gdyby bowiem nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym, lecz jeśli uważał, że dla tych, którzy pobożnie zasnęli, jest przygotowana najwspanialsza nagroda – była to myśl święta i pobożna. Dlatego właśnie sprawił, że złożono ofiarę przebłagalną za zabitych, aby zostali uwolnieni od grzechu.

Por. Łk 16:19-26. Łono Abrahama – symbol „hadesu” sprawiedliwych i Otchłań, symbol „hadesu niesprawiedliwych”. Na łonie Abrahama przebywają dusze oczekujące na Ofiarę Chrystusa. <<<<< Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu. Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać.

Hej,fanatycy i heretycy,jest cos napewno i gwarantuje wam,ze kazda wiara jest dobra,bowiem wiara przenosi gory,nie potepiam,wiec nie jestem potepiana,chcesz modl sie do kogo sibie chcesz,nie potepiaj i nie bluznij,uwierz w cokolwiek chcesz,pozdro

Moj syn umieral na moich oczach,wierzylam,ze bedzie zyl,tak sie sklada,ze uwierzylam,nie w zadnego boga,czy jekies ufo,ale ze bedzie dobrze

Martyna, a w jaki sposob pomagasz ludziom?

Na szczęście Bóg jest, kocha Cie i czeka na Ciebie

glupi jestes i tyle

wierz w cokolwiek ?a czym człowiekowi może pomóc wiara w cokolwiek ?