mój facet pije za dużo co zrobić?

Hej , tak czytam i czytam i widze w tym wszystko to co przezyłam sama ale nie chce tutaj o tym pisać . Uważam , że nie warto marnować sobie zycia , wystarczy ze pijaki rujnują swoje , po co sie uzalezniac razem z Nimi i cierpiec całe zycie , jaki z tego morał, teraz jest Wasz czas, większośc z Was to młode jeszcze niezbyt dojrzałe , mało wiedzące o życiu dziewczyny , kochające na zabój , czujące potrzebę niesienia pomocy . Osoba uzalezniona od alkoholu sama musi zrozumiec , że nie powinna! Nie da się zmienić dorosłego człowieka, On sam musi chciec i podobłac temu diablestwu . Kiedyś miałam taki toksyczny związek trwał długo 7 lat cierpniałam razem z Nim kłamał, pil jak można kochać nie ufając komus , ja przestałam rozeszlismy się , zarzekał się ze się zmieni ale stracil ostatnią szanse a niedługo po tym ja poznalam Kogoś , kto teraz dzieli ze mną życie jestesmy szczęśliwi jest Miłość , zaufanie , szacunek !!! Szukajcie odpowiednich osób , łatwo sobie spieprzyć życie ale czy checie tak życ??

witam w tym forrum mam nadzieje ze dopuszcalne sa wszystkie wypowiedzi ale co no chyba mam problem musze pic postawiłem sprawe jasno co z tym zrobic ale jak to pisze to wydaje sie to dla mnie bardzo zenujace i chyba wbrew wszyskiemu znów sie upije do czego to prowadzi tak?????macie racje alkocholik ale córz ja moze chce byc alkocholikem lubie to itp i co popisałem sobie i to skasuje pa

dopóki "może alkocholiku" nie ranisz nikogo tym, że musisz pić znow się upijesz może chcesz być alkoholikiem lubisz to to pij sobie na zdrowie ale jeśli żenującym jest to, że rozumiesz, że chyba masz problem potrafiłeś postawić sprawę jasno potrafiłeś to wszystko wyartykułować to przestań pić NA ZDROWIE uszanowanie

witam mam problem niewiem juz co robic mam 21 lat i chlopaka alkoholoika(jestesmy razem 4 lata) do tej pory wmawiaklam sobie ze to nie jest problem poki ma prace,placi rachunki,itd. ale jest coraz gorzej w tygodniu wypija okolo 5 piw dziennie mowi ze to "piko po pracy i na dobry sen"w weekend jest to nawet 10 i nieraz mala cwiartka.nie chodzi z kolegami nie szlaja sie pije w domu chyba ze czasem gdzies wyjdziemy w weekend to wtedy nawali sie w trupa gdzies w clubie potem ja musze prowadzic takie zwloki nieraz jest tak ze po drodze sie klocimy i zostawia mnie sama na drugi dzien dzwoni przeprasza mowi ze sie zmieni i ze kocha i tak w kolko.oststio spil sie w niedziele w domu i w po nie poszedl do pracy we wtorek tez nie.i stracil prece,nie wytrzymalam powiedzialam ze nie chce z ninm byc.ale boje sie ze znowu sie zlamie i za pare dni polece do niego skruszono.nie umiem byc stanowcza ciagle mysle ze sie zmieni i ciagle widze wspomnienia jak bylo dobrze to mnie zabija tak bardzo go kocham chcialbym mu pomoc ale nie wiem jak.dzwonil dzis mowi ze kocha i przeprasza.niewiem co robic nie chce sobie zmarnowac zycia a z drugiej nie umiem bez niego zyc

tak mój terz za dużo pije i ja go dziś pognałam choć obiecywał ze przestanie,ja mam dość tego że kolegów lepiej traktuje niż własne dziecko,zostawia je z moją mama która blisko mieszka i nie ma go po trzy dni a potem przeprasza i nie wiadomo gdzie był i co robił,bez nieg bedzie nam na pewno dużo lepiej przespane noce,a rodzice mi i tak pomagali po rozpadzie 1 związku to na pewno teraz terz mi pomogą,najważniejsze to miec prace i zajęcie,mam wiele pomysłów na zycie i siebie,ciekawe czy mi czasu starczy żeby je wszystkie zrealizować,chcę sie rozwijać tak jak to czuje,tak jak mi serce podpowiada,musze być tylko silna w postanowieniach,nie dać sie omamić wolnościa bo jest złudna,przerabiałam to i dałam sie wciągnąc w ten chory związek,nie chce żeby ktoś mówił o moich dzieciach ze sa z rodziny o syndromie patologicznym,i tak mam inne zmartwienia,tego chce sie pozbyć,pozdrawiam wszystkie wytrwałe

trzymam sie juz piaty dzien wczoraj bylo nawet dobrze nie bylo mi tak smutno.spotkalam sie z nim na chwile pogadac ale on przyszedl na to spotkanie z PIWEM no i poszlam nie mialam zamiaru go sluchac.ale dzisiaj to jestem rozbita jak nie wiem tesknie strasznie a on mi wcale nie pomaga dzwoni co chwile pisze zebym wrocila ze sa swiea ze nie bd pil jak wroce ze mu zalezy.. sama nie wiem juz co robic boje sie ze sie zlamie...

jedno wiem napeno nie bd siedziec w domu i rozpaczac bo bym chyba ocip...ała .ide wiec z kolezankami na koncert mam nadzieje ze bd sie dobrze bawic i ze nie dostane jakiejs zalamki.boje sie ze przez to ze do niego nie przyjde i ze go tak odtracam zacznie pic jeszcze wiecej ale to chyba nie moja wina..?

pomocy mam męża pijaka co mam zrobić

mój chłop non stop pije nie mam już na niego sposobu olewa dzieci imnie co mu dosypać do gorzały kobiety poradżcie

poczytaj ten topik, gdzieś jest rada, co wrzucać alkoholikowi :O najlepiej byłoby zamknąć go w klatce i karmić i poić, jak jakiegoś chomika, to może by się oduczył ... albo by ... usechł ....

odpowiecie na mój teks

króliku ty chyba jesteś jak mój mąż nie wiesz co to jest mieć męża alkocholika nie zajmuje się dzieckiem ani domem tylko wszystko na mojej głowie

czemu nie piszesz króliku żyj tak jak ja to zobaczymy

Dziewczyny mój miał padaczkę alkoholową jest na detoksie 3 dzień, nie pamięta co się z nim działo.Widok ataku padaczki jest nie do opisania nikomu nie życzę oglądania tego.

kudzu root pomoze efekty już po tygodniu

mój nie ma padaczki ale lelepie go jak cholera

mój nie ma padaczki ale lelepie go jak cholera sama mam padaczkę iwiem co to jest

Miał padaczkę alkoholową to nie to samo co zwykła a chlał równo.

no i się dorobił przez gorzłe rano miałam telefon z policji że jest zatrzymany a ja zostałam z malutkim dzieckiem

witam. mam podobny problem. picie stara sie ograniczyc, ale przesiaduje po nocach z kolegami, wczoraj kazalam mu wybierac, albo bedzie siedzial w domu ,albo ja wracam do polski ( mieszkamy za granica) wiem ze to na jakis czas podziala, oprocz tego ma problemy z prawe, nie wywiazuje sie z warunkow zawiasow, moze isc siedziec, ja z kolei postanowilam zajac sie soba, mimo, ze zyjemy razem, staram sie organizowac sobie czas, a jego sprawy zostawic jemu ( jest przeciez dorosly! ) Stram sie , czesto mam zalamki i wracam do dawnych schematow kontrola, zabranianie, ponoszenie za niego konsekwencji - to wszystko nazywa sie WSPOLUZALEZNIENIE i trzeba je leczyc tak samo jak leczyc powinien sie alkoholik. Zapraszam do dyskusji, kobitki walczace , tak jak ja

witam.od 6sciu lat jestem w związku,mamy 2letnia córeczkę.Mój Tomek od początku miał problem z alkoholem a mimo to była z nim i kochałam go.Postanowiłam o nas walczyć i przez to odwróciła sie ode mnie moja rodzina.Po latach zaakceptowali nasz związek bo ja wstydę się przyznać ze mieli rację.Tomek okłamuje mnie na kazdym kroku żeby tylko sobie wypic,nie mozna na niego liczyc bo ciągle jak obiecuje to itak mnie zawiedzie.W domu ciągle awantury a nasza córeczka jest ich świadkiem.Prosiłam go błagałam biłam straszyłam ze odejde I NIC!kocham go ale nie mam juz siły a on ciagle obiecuje albo twierdzi ze przesadzam,nie mam juz siły ciagle jestem sama z córką a on gdzies w barze.nie wiem czy jest sens ciagnac to dalej.Może ktoś mógłby mi coś doradzić???

Mój to totalny kretyn po zawałach, z bajpasami i pije i co wy na to?

i Ty dalej z nim jesteś???????

ja to chyba nie umiem od niego odejść i nie wiem DLACZEGO!!!

Od dawna z nim nie jestem, mieszkam z nim tylko wszystko inne wyschło , mamy wspólny dom dopiero co spłaciliśmy kredyt , gdzie mam pójść , on tez sie nie da ruszyć z domu.

Z wlasnych doswiadczen wiem, ze nie latwo jest odejsc. Nie warto tez robic tego na sile, gdy nie jestesmy jeszcze na taki krok gotowe. Czesto jestesmy zalezne materialnie, no i przede wszystkim psychicznie. Moze to wydawac sie niedorzeczne , ale najwlasciwszy sposob na poradzenie sobie z problemem to olac go totalnie. Jak? A no tak ze zajac sie soba i wlasnymi sprawami. Ustalic swoje cele, znalezc zajecia, ktore oprocz codziennych obowiazkow dadza nam satysfakcje. Bardzo przydatana, niektorzy twierdza, ze wrevcz niezbedna jest pomoc , terapeuty, grupy al anon, osob tak jak my wspoluzaleznionych. Kiedy popatrzymy na problem z dystansem okaze sie ,ze zapijaczony i smierdzacy facet naprawde nie jest nam do niczego potrzebny, ani naszym dzieciom ktore cierpia razem z nami. Wtedyprzyjdzie czas na rozstanie. Druga opcja jest taka ze partner widzac jak bardzo sie oddalilysmy zdecyduje sie na leczenie. Nie wierzcie jak mowi ze sam sobie poradzi. Nie poradzi. Alkoholizm to zlozona choroba, czeka was jakis czas tzw. miesiaca miodowego a potem nawrot, czesto silniejszy i bardziej zgubny w skutkach. Jestem na etapie zajmowania sie soba, jego sprawy staram sie zostawic jemu ( jest dorosly) a skutki i konsekwencje zachowan tez poniesie on. czasem wracam do starych zachowan ( klotnie, grozby , szantaz) , ale pracuje nad tym, czuje sie naprawde lepiej , odzyskuje powoli kontrole nad swoim zyciem. Nad jego zyciem niestety nigdy jej NIE MIALAM i NIGDY miec nie bede.

mój facet pracuje za granicą.Odwiedza nas co dwa miesiace i jest w domu przez dwa tygodnie które zamiast byc wspaniałe są koszmarem!powinnam odejść bo radze sobie bez niego ale mamy małą córeczkę i nie mam jak iść do pracy to on nas utrzymuje!jestem od niego uzalezniona.Stał sie zimny arogancki i traktuje mnie jak służącą.Chyba juz nie potrafie bez niego zyc,a wcale nie jestem z nim szczęśliwa.Być może jest tak jak piszesz:że nie jestem jeszcze gotowa na ten krok,narazie postaram się zająć własnymi potrzebami i mojej córci i jakoś olać tego chlora,może to coś da

no ale tak pozwolić mu sie stoczyc na samo dno?

dopóki nie siegnie ,,swojego'' dna bedzie dalej pil i oszukiwal, pewnie nie raz sie przekonalas, ze nie masz na niego tak naprawde zadnego wplywu. Ja sie przekonalam. Teraz gdy zaczynam byc pozornie obojetna, odsuwam sie, mam wrazenie, ze on zaczyna traktowac mnie powazniej, ja jestem w 6 miesiacu ciazy, poki co pracuje i odkladam kase w razie W. Zaleznosc to wielki problem w zwiazku, nie wiem jaka masz dokladnie sytuacje, poki jestes zalezna ciezko bedzie odejsc, rob co mozesz, zeby powoli zaczac zyc na wlasny rachunek, ja wlasnie tak probuje

a ile to jest dużo?a ile to jest w normie? i kto normy ustala??