Nie rozumiem, dlaczego ludzie, od wieków, kłócą się na drażliwe tematy, uważając

, że ich prawda jest tą najwłaściwszą. Jak nie pieniądze, to wychowywanie dzieci. Jak nie seks, to polityka. Jak nie porady lekarskie, to aborcje. Można byłoby jeszcze wymieniać miliony tematów. Weźcie, w końcu, zrozumcie, że każdy ma prawo żyć po swojemu i uważać, jak mu wychowanie i sumienie nakazuje. Niektórzy nie umieją nawet dyskutować, bo furia i głupota przyćmiewa ich mózgi. Co z tego, że "X" myśli w taki, a nie inny sposób? To zwalnia od samostanowienia, samodzielnego myślenia i wyrażania poglądów? Mam wrażenie, że ludzie boją się mówić szczerze, w stu procentach, co myślą w danej sprawie. Boją się zakrzyczenia, niezrozumienia, braku akceptacji. A można inaczej. Można, z kulturą, spokojem i szacunkiem, wyjaśnić swoje podejście, mając na uwadze, że każdy ma prawo myśleć swoje. Można też, tak po prostu, zamilczeć, w ogóle nic nie mówić. Choć to dziecinne i słabe wyjście. Chodzi o logiczne, merytoryczne, jasne i stanowcze dyskusje, a nie-o totalny bałagan i ujawnianie chorych skłonnośc****isząc wprost...

Autorze tematu, już Ci tłumaczę... Od zarania dziejów trwa wojna pomiędzy dobrem a złem. Zło źle reaguje na dobro - agresją, krzykiem, wulgaryzmami, wyśmiewaniem itd. Stąd te nieporozumienia. I każdy musi się opowiedzieć albo za dobrem albo jeśli nie za dobrem to za złem. Bo zło na ziemi przeszkadza dobru poprzez ludzi, którzy nie służą dobru i dlatego automatycznie przechodzą do obozu przeciwnika do złego.

Ja opowiadam się za dobrem ale zło trzeba zwalczać złem.