Jak dojść ze sobą do ładu? Pomóżcie...

Piszę, bo sama nie wiem już co robić i liczę, że mi coś doradzicie... Nie mogę dojść ze sobą do ładu. Zawsze byłam pewną siebie kobietą. Zjednywałam sobie ludzi nawet się o to nie starając. Tak samo też było z zainteresowaniem ze strony facetów. Ale przede wszystkim - dobrze się czułam sama ze sobą, wierzyłam w siebie. Wszystko zmieniło się po tym jak zakończył się mój toksyczny związek. Bardzo kogoś kochałam, a zostałam potraktowana jak śmieć, to tak w skrócie. Mimo, że od rozstania minęło już 1,5 roku ja wciąż nie umiem odzyskać dawnej pewności siebie, zdania o sobie. Nie ufam już sobie i swojej intuicji jak kiedyś. Nagle boję się samotności, źle czuję się sama ze sobą. Zmieniłam pracę i zauważyłam, że STARAM SIĘ, aby ludzie mnie polubili. Dlaczego?! Nigdy wcześniej mi na tym nie zależało, i przychodziło to samoistnie, a teraz nagle wszystko się odwróciło... Pierwszy raz w życiu boję się, że już z nikim się nie zwiążę, a nie chcę być sama. A najbardziej wkurza mnie to jak strasznie marnuję czas... Jestem ciągle zmęczona, nic mi się nie chce. Siedzę w domu, non stop mam włączony telewizor. Czas mi ucieka na niczym. Miałam tyle planów - chciałam robić kolejne studia, zrealizować projekt, który od lat mam w głowie, zacząć trochę imprezować... Ale stoję w miejscu, tracę czas i nie wiem jak się z tego wyrwać. I przede wszystkim - jak znowu zacząć SOBIE i W SIEBIE wierzyć.

up

Ale co ?się stało 1.5 roku temu .

Napisałam - 1,5 roku minęło od mojego rozstania z facetem.

Ale przez faceta że odszedł ?

Nie facet odszedł, tylko ja. Nie chodzi o faceta, tylko o całokształt. Wszystko opisałam dokładnie powyzej.

No kurcze a ja dzięki temu że zostałam sama bez tego balastu w postaci faceta czuję ,że żyję .

Wiele kobiet po takich przejściach ma podobne problemy. Musisz sobie zdać sprawę z tego, że to co się z Tobą dzieje nie jest z Twojej winy. Nie zarzucaj sobie, że marnujesz czas itd. bo to Cię tylko pogrąża jeszcze bardziej. Wywal z głowy jakiekolwiek poczucie winy, za to, co się dzieje. Ty jako osoba nie straciłaś na wartości tylko dlatego, że związałaś się z niewłaściwym facetem. Jesteś nadal tą samą osobą, którą byłaś, nic się obiektywnie nie zmieniło. To, że gość potraktował Cię jak śmiecia wynika z jego wypaczonego charakteru, a nie z tego, jaka jesteś albo jak się zachowujesz. Wyprzyj z siebie wszystkie toksyczne myśli i wyrzuty i spróbuj zabrać się za coś, nawet za jakąś drobną rzecz, która odciągnie Twoją uwagę od tego, jak się czujesz. I spotykaj się z przyjaciółmi, wychodź do ludzi, żyj dalej tak jak do tej pory - nawet jeśli niespecjalnie masz ochotę. Zobaczysz, że wszyscy nadal patrzą na Ciebie tak samo i nadal są życzliwi. Siedzenie w samotności i przemyśliwanie wszystkiego w kółko (chociaż może być kuszące:) zdołuje Cię jeszcze bardziej, wierz mi. Nie staraj się na siłę zjednywać sobie ludzi, bo to bez sensu - każdy jest inny, jeden będzie Cię uwielbiał za jakąś cechę Twojego charakteru, a drugi Cię za tą samą cechę znienawidzi. Nic na to nie poradzisz. Otaczaj się ludźmi, którzy Cię lubią i akceptują taką, jaka jesteś, i nie próbuj na siłę wszystkim dogadzać. A jeśli czujesz, że sprawy wymykają Ci się spod kontroli, to radzę Ci udać się do dobrego psychologa, którzy pomoże Ci ogarnąć tą depresję i wyjść na prostą. Nie ma w tym żadnego wstydu, a naprawdę może Ci pomóc. I uśmiechaj się - gdzieś czytałam, że nawet wymuszony uśmiech podnosi samopoczucie dzięki aktywacji mięśni, które mózg kojarzy z uczuciem szczęścia:) Trzymaj się :)

Fofcio dziękuję :) spróbuję wcielić Twoje rady w życie.

Gość z 18.46 Przez pierwsze miesiące po rozstaniu też miałam takie odczucia, bo ten związek strasznie dał mi popalić. Ale teraz im więcej czasu mija, tym w większą beznadzieję wpadam. I to nie jest tęsknota za tamtym facetem, bo był dziwkarzem i skrzywdził mnie bardzo. Tylko chodzi o mnie i o to, że się zmieniłam na niekorzyść.

Ja też rozstałam się z moim byłym i uważam , że teraz nic mnie nie ogranicza nowa sytuacja nowe możliwości i należy to wykorzystać .

Jeśli był dziwkarzem a ty byłaś w porządku to chyba dobrze ,że zakończyłaś ten związek bez przyszłości . To on był nie w porządku a nie ty .

To akurat wiem :) tylko nie wiem jak odzyskać pewność siebie i całą resztę tego, co miałam przed tym związkiem. I ruszyć z miejsca.

Nie zastanawiaj się jak, tylko po prostu to zrób. W miarę jak zaczniesz wracać do rzeczywistości i codzienności, uczucia same się uporządkują. A jeśli nie, to zawsze możesz poradzić się psychologa.

A ile lat byłaś w tym związku ? To był mąż narzeczony partner ?

Nawróć się i traktuj samą siebie i innych z szacunkiem i miłością. Ile masz lat ? Może masz depresje?

Od czego zacząć, jak myślisz?

W związku byłam 2 lata, byliśmy narzeczeństwem. Mam 35 lat. I nie, nie mam depresji. Przynajmniej tyle ;)

up

;p

Ja dziś się rozstalam z moim i też nie wiem jak żyć. nie mam pojęcia.

Gość 22.04 - czas leczy rany. Trzeba go sobie dać i tyle. U mnie problem nie polega na tym, że nie umiem żyć po zerwaniu. Tylko martwi mnie całokształt tego jak wygląda moje życie teraz.

up