W tym watku opisujemy o co mamy zal do rodzicow.

Nie jestem gotowa na rozmowe z nimi. Oni zreszta tez nie sa gotowi. Chce sie tutaj wyzalic. Moi rodzice nie poswiecali mi wystarczajaco czasu. Moj tata wyjechal do innego miasta do pracy i wracal tylko na weekendy. Moja mama pracowala na pelen etat wiec ja i moje siostry bylysmy pod opieka cioci, ktora mimo ze byla kochana to miala wiele wad i rodzicow mi nie zastapi. Nie potrafie rozmawiac o emocjach z rodzicami. Oni nawet nie wiedze czy mam partnera. Brakuje mi milosci i zabiegania o moje uczucia w dziecinstwie. Moi rodzice sa przy mnie tylko jesli osiagam sukcesy, jesli mam zly humor i poczucie beznadziejnosci oni po prostu odkladaja sluchawke bo nie chca sluchac narzekania... Jak to pisze to placze i nie chodzi tutaj o licytacje kto ma gorzej. Bo mimo, ze nie doswiadczylam przemocy fizycznej, mialam dostatnie dziecinstwo i nawet teraz oplacaja rozne rzeczy za mnie (mam 21 lat) to zle mi z tym, ze moi rodzice byli w pracy kiedy ja ich potrzebowalam. Nie mieszkam z nimi od 18 roku zycia i oni uwazaja, ze to bardzo dobrze a ja sie czuje cholernie samotna.

Weźże się dziewczę w garść. Pitolisz pierdoły. Co mają powiedzieć dzieci zupełnie zaniedbane przez rodziców i wszystkich?! Jesteś dorosła. Przestań się smarkać jak malutka dziewczynka. Jak kiedyś będziesz miała własne dzieciaki to więcej zrozumiesz.

Znajdź sobie kogoś co tą lukę w twoim sercu wypełni.