Jak poradzić się ze stratą przyjaciółek?

Miałam w podstawówce gimnazjum i LO dwie przyjaciółki, taka mała paczka Jedna zaszła w ostaniec klasie i z artystycznej nastolatki stała się typową mamą której celem życia i istnienia jest jedynie dziecko. Teraz nasze rozmowy odbywają się raz na ruski rok mimo, że mieszkamy drzwi w drzwi. Rozmowy jak są to na temat kaszek pieluch oraz tym jak jej Antosia się rozwija. Lubię te dziecko, ale te rozmowy są dla mnie tak odległe jak Moskwa czy Madagaskar. Druga przyjaciółka wyjechała za granicę do pracy po skończeniu szkoły i ma tam chłopaka, nowe towarzystwo i zupełnie inne życie. Niby mam innych znajomych ( tych wspólnych z chłopakiem który mi się podoba), ale takich do rozmów o błahostkach, nie czuję z nimi więzi. Brakuje mi moich dziewczyn i ogólnie mojego nastoletniego życia :/ Wiem, pewnie jestem beznadziejnie zazdrosna