Witajcie mam taki problem związany z przyszłością i nie wiem czy właściwie robię

Otóż studiuję na 2 stopniu zoologię i wkrótce za jakiś rok będę się bronić i niby wszystko fajnie, z tym że od jakiegoś czasu zdałem sobie sprawę, dosyć późno, że kierunek na którym się męczę tak na prawdę ma mało wspólnego z moimi zainteresowaniami, co przekłada się w rezultacie na moją naukę byle do końca sesji na sciągach, a jak nie to do wrześniowych poprawek. Przekłada się to również na moje relacje z ludźmi z którymi studiując nie mam praktycznie kontaktu, bo nie mamy wspólnych tematów. Idąc na ten a nie inny kierunek sugerowałem się sugestiami rodziców, możliwością podjęcia takiej i takiej pracy o takich i takich zarobkach i wiele innych i nie miało to wspólnego z tym co lubię naprawdę a jestem bardziej humanistą i przemawiają do mnie kierunki jak prawo, lub historia, więc podjęcie w przyszłości pracy, która szeroko będzie się mijać z tym co lubię może źle się skończyć. Mam teraz od niedawna swoją wizję, jak widzę siebie w przyszłości: Gdy "zakończę" ten kierunek i dostanę papierek wraz z tytułem mgr. inż. który będzie szeroko mijał się z prawdą, to chcę wrócić do swojego poprzedniego miasta w którym studiowałem I stopień i podjąć się studiów, ale tylko I stopnia (3,5 roku) na prawie/historii, oraz przy okazji wrócić do pracy dorywczej dla studentów z którą miałem wcześniej do czynienia. Korzystając z okazji, że robiłbym wreszcie to co lubię naprawdę i studia nie byłyby takie absorbujące zrobiłbym jakiś kurs zawodowy, nauczył się angielskiego w jakiejś szkole, albo na kursie. Skonsultowałem to z rodzicami, którym pomysł w ogóle się nie podoba, bo życie na samym studiowaniu nie polega, bo trzeba się też ustatkować, mieszkanie kupić, rodzinę założyć. Teraz jak skończę zoologię będę mieć 24 lata i nie sądzę osobiście że to jakiś czas najwyższy na coś tam i jakieś utarte schematy, tym bardziej że moje studiowanie już nie obciążałoby budżetu rodziców. No cóż dajcie mi jakieś rady, czy robię dobrze, czy źle.