Mieszkanie z mężem, czy to normalne?

Witam! :) Mam do Was pytanie i w sumie nie wiedziałam, gdzie się z tym zwrócić, więc postanowiłam napisać na forum kafeterii. Od 3 miesięcy jestem mężatką, razem jesteśmy z moim wybrankiem 6 lat. Zamieszkaliśmy razem dopiero po ślubie. Ale przechodząc do wątku - czy to Waszym zdaniem naturalne, że najchętniej spędzałabym czas tylko z mężem? Owszem, spotykam się z rodzicami, siostrą czy koleżankami, ale nie łaknę tego kontaktu specjalnie - z rodziną widuję się ok. 1 raz na miesiąc, ze znajomymi w zasadzie tak samo. Od święta zapraszam do siebie koleżanki na wino. Jestem osobą raczej wrażliwą i prawdę mówiąc myślałam, że w początkowej fazie małżeństwa po wyprowadzce z rodzinnego domu będę tęsknić za mamą (z nią zawsze miałam najlepszy kontakt) - a wcale tak nie jest. Nie dzwonimy do siebie zbyt często, gdy czuję, że już za długo ze sobą nie rozmawiamy to ja dzwonię - raz czy dwa razy na miesiąc. Najlepiej i najbezpieczniej czuję się w towarzystwie mojego męża. Ciągle mi go mało... Zatem do meritum - czy uważacie, że taki stan rzeczy jest stanem naturalnym? ;) Doradźcie!

Tak. To twój mąż. Druga połowa, osoba na całe życie. Rodzinę opuściłaś, mama ma swoje życie. Dobrze, że nie rozmawiacie codziennie. Twoją rodziną jest teraz Twój mąż- najważniejszą osobą w Twoim życiu. A dzieci będą a później będą miały swoje życie a mąż będzie przy Tobie zawsze. Obyś zawsze chciała spędzać z nim czas tak jak teraz nawet jak wkradnie wam się monotonnosc :) Pozdrawiam

nie ale jeśli jemu nie przeszkadza taka huba to nikomu nic do tego ja nie znoszę takich osób, ale mnie sytuacja mnie nie dotyczy więc... ;) uważaj tylko, żebyś nie przesadziła, bo większość mężczyzn tego nie lubi i wcześniej lub później ma dość

Do przedmówcy wyżej. Mąż też najbardziej lubi spędzać czas ze mną, raz ja dwa lub 3 tygodnie w piątek wpadają do niego kumple i siedzą sobie w męskim gronie. Ja wtedy wychodzę do kolezanki, bo każdy z nas musi mieć przestrzen! ;)

Nic tak nie odpręża jak dzień bez męża.