Powrót do Żony.

 

Autorze, dlaczego się rozstaliscie? Dlaczego zamieszkaliscie osobno?

Moje małżeństwo umierało 5 lat, a powodów było wiele.
1. Fochy żony, obrażała się o byle co, po latach dowiedziałem się że chodziło o to że pracowaliśmy razem i wydawałem jej polecenia jak pracownikowi.  (Ja na nią też się obrażałem. Nie kłóciliśmy się, ale nie rozmawialiśmy)
2. Odmowy seksu. Pod koniec spaliśmy w osobnych sypialniach.
3. Przestaliśmy ze sobą normalnie rozmawiać, bo bardzo rzadko nie było fochów i dało się o czymś porozmawiać, ale zwykle okazywało się, że poruszony był nie ten temat i znów foch.
4. Brak wspólnych zainteresowań. Każde z nas od kilku lat wychodziło osobno, z dziećmi, z kolegami, koleżankami, a razem bardzo rzadko i było to z przymusu, a nie z przyjemnością.
5. Pod koniec zacząłem szukać innych przyjaźni, żona uznała to za zdradę emocjonalną, a mi dodało odwagi, żeby odejść.(szczerze pisząc, muszę przyznać, że było u mnie uczucie do innej) Ale akurat to był tylko pretekst.
6. Tak naprawdę ostatnie kilka lat mieszkaliśmy obok siebie, a nie razem. Budowałem sobie swój świat, swoje życie, a wspólnie mieszkaliśmy w jednym domu i tyle. Wyprowadzka była tylko formalnością.

Autentycznie chciałem wrócić, a po nieudanym powrocie wiem, że nie tylko ja miałem dość, ale i moja żona też.
(Pewnie gdyby moja żona była na forum, napisałaby wielka litanię oskarżeń pod moim adresem, bo oboje męczyliśmy się ze sobą. Oboje byliśmy winni. A mieszkać samemu jest lepiej, niż z kimś kto Ciągle Cię dołuje.)

 

Moje małżeństwo umierało 5 lat, a powodów było wiele.
1. Fochy żony, obrażała się o byle co, po latach dowiedziałem się że chodziło o to że pracowaliśmy razem i wydawałem jej polecenia jak pracownikowi.  (Ja na nią też się obrażałem. Nie kłóciliśmy się, ale nie rozmawialiśmy)
2. Odmowy seksu. Pod koniec spaliśmy w osobnych sypialniach.
3. Przestaliśmy ze sobą normalnie rozmawiać, bo bardzo rzadko nie było fochów i dało się o czymś porozmawiać, ale zwykle okazywało się, że poruszony był nie ten temat i znów foch.
4. Brak wspólnych zainteresowań. Każde z nas od kilku lat wychodziło osobno, z dziećmi, z kolegami, koleżankami, a razem bardzo rzadko i było to z przymusu, a nie z przyjemnością.
5. Pod koniec zacząłem szukać innych przyjaźni, żona uznała to za zdradę emocjonalną, a mi dodało odwagi, żeby odejść.(szczerze pisząc, muszę przyznać, że było u mnie uczucie do innej) Ale akurat to był tylko pretekst.
6. Tak naprawdę ostatnie kilka lat mieszkaliśmy obok siebie, a nie razem. Budowałem sobie swój świat, swoje życie, a wspólnie mieszkaliśmy w jednym domu i tyle. Wyprowadzka była tylko formalnością.

Autentycznie chciałem wrócić, a po nieudanym powrocie wiem, że nie tylko ja miałem dość, ale i moja żona też.
(Pewnie gdyby moja żona była na forum, napisałaby wielka litanię oskarżeń pod moim adresem, bo oboje męczyliśmy się ze sobą. Oboje byliśmy winni. A mieszkać samemu jest lepiej, niż z kimś kto Ciągle Cię dołuje.)

Ja odnośnie focha chciałam napisać Ja też miałam ten moment w życiu, gdzie fochem próbowałam na męża działać, tzn. nie sypiałam z nim, bo byłam zła o coś na niego (obecnie nawet nie pamiętam o co poszło- pewnie o całokształt) Ale to nie było tylko to, było też ogólne zmęczenie ( zabieganie i taki tam natłok spraw codziennych). Tak więc minął czwarty miesiąc bez tej ważnej rzeczy jak seks i ja zauważyłam, że też oddaliliśmy się od siebie, mnie było przykro bo już w sumie nie widziałam innego wyjścia, musiałam przełknąć dumę (nie jestem z tych co często coś broją a potem z lekkością przepraszają, oj dumna ja) i pierwszej wciągnąć do niego dłoń. Szybko doszliśmy do porozumienia Całe szczęście, że nie robił mi wymówek wtedy przy tym godzeniu, bo chyba dostałby patelnią. Raczej czekał na moje działanie

 

Moje małżeństwo umierało 5 lat, a powodów było wiele.
1. Fochy żony, obrażała się o byle co, po latach dowiedziałem się że chodziło o to że pracowaliśmy razem i wydawałem jej polecenia jak pracownikowi.  (Ja na nią też się obrażałem. Nie kłóciliśmy się, ale nie rozmawialiśmy)
2. Odmowy seksu. Pod koniec spaliśmy w osobnych sypialniach.
3. Przestaliśmy ze sobą normalnie rozmawiać, bo bardzo rzadko nie było fochów i dało się o czymś porozmawiać, ale zwykle okazywało się, że poruszony był nie ten temat i znów foch.
4. Brak wspólnych zainteresowań. Każde z nas od kilku lat wychodziło osobno, z dziećmi, z kolegami, koleżankami, a razem bardzo rzadko i było to z przymusu, a nie z przyjemnością.
5. Pod koniec zacząłem szukać innych przyjaźni, żona uznała to za zdradę emocjonalną, a mi dodało odwagi, żeby odejść.(szczerze pisząc, muszę przyznać, że było u mnie uczucie do innej) Ale akurat to był tylko pretekst.
6. Tak naprawdę ostatnie kilka lat mieszkaliśmy obok siebie, a nie razem. Budowałem sobie swój świat, swoje życie, a wspólnie mieszkaliśmy w jednym domu i tyle. Wyprowadzka była tylko formalnością.

Autentycznie chciałem wrócić, a po nieudanym powrocie wiem, że nie tylko ja miałem dość, ale i moja żona też.
(Pewnie gdyby moja żona była na forum, napisałaby wielka litanię oskarżeń pod moim adresem, bo oboje męczyliśmy się ze sobą. Oboje byliśmy winni. A mieszkać samemu jest lepiej, niż z kimś kto Ciągle Cię dołuje.)

Ad1. Wspólna praca, zwłaszcza w podległości zawodowej to samobój.