Jestem tylko narzędziem

Każdego dnia czuję jak zapadam się pod ciężarem wstydu spowodowanego moim życiem i moim podporządkowaniem żonie. Pisząc to zastanawiam się, czy wystawić sobie taką opinią jaka jest w mojej głowie, czy jeszcze próbować uciekać do wyimaginowanego wizerunku, jaki codziennie prezentuję w domu. Na własne życzenie daję się traktować jak pomoc domowa. Pomimo faktu, że lubię dbać o dzieci i dom, to zaczynam wyraźnie zauważać potężną dysproporcję ról w moim domu. może zwyczajnie uciekam od myśli i problemów ( świadomości, że mój związek stał się wspólnym wychowywaniem dzieci ), gdy gotuję, sprzątam czy robię zakupy albo zabieram maluchy na spacer to nie mam czasu na mękę świadomości mojego spier**lenia.

Wiem, że osób czujacych się samotnie w związku jest dużo, ale zwyczajnie nie mam do kogo usta otworzyć, każdego dnia padam zmęczony i budzę się rano, pierwszy w domu i gram zadowolonego, że mogę o nich dbać, robić kanapki itd. nie nawidzę siebie

hejka

Co tu dziś tak poważnie?

Pracuję, tak jak i Ona, ale widząc jak nie jest Jej lekko w pracy przejąłem większą część spraw domowych. tak wyszło.

to też nie jest tak, że ja tylko w domu siedzę. mam jakieś życie prywatne, ale zdecydowanie pogorszył się mój stan psychiczny ostatnio.

własnie problem w tym, że zaczyna przeszkadzać mi ten układ. Związek zaczął być dziwny. ja robię dużo, Ona dużo ale mniej. Dawno wyparowała atmosfera, żyję jak chomik w kołowrotku.

 

Każdego dnia czuję jak zapadam się pod ciężarem wstydu spowodowanego moim życiem i moim podporządkowaniem żonie. Pisząc to zastanawiam się, czy wystawić sobie taką opinią jaka jest w mojej głowie, czy jeszcze próbować uciekać do wyimaginowanego wizerunku, jaki codziennie prezentuję w domu. Na własne życzenie daję się traktować jak pomoc domowa. Pomimo faktu, że lubię dbać o dzieci i dom, to zaczynam wyraźnie zauważać potężną dysproporcję ról w moim domu. może zwyczajnie uciekam od myśli i problemów ( świadomości, że mój związek stał się wspólnym wychowywaniem dzieci ), gdy gotuję, sprzątam czy robię zakupy albo zabieram maluchy na spacer to nie mam czasu na mękę świadomości mojego spier**lenia.

To żaden wstyd to się chwali chłopie 

To walnij pieścią o stół i powiedz dość! 

ostatnio zdałem sobie sprawę z tego, że zostałem powoli, zupełnym cichaczem "wykastrowany" przez żonę. Co najdziwniejsze, jestem w niej zakochany, mimo tego, że jesteśmy już razem naście lat. Ja odróżniam i miłość i zakochanie i z mojej strony nadal są to oba uczucia. nie jestem jednak w stanie zrozumieć jaj zwykłego podejścia do mnie, i zaczynam zastanawiać się czy nie jest to z jej strony chłodna kalkulacja - zawsze mówiła, że chce męża innego niż miała jej matka -  i fakt, jestem zupełnie inny, ale to ja ciagle staram się o jej względy a z jej strony absolutne zero

już mam dość, ale na teraz muszę się zwijac po dzieciaki... taki mój los:)

do później

no i wczoraj była kłótnia, nie czuję się z tym dobrze, ale nie mogłem już dłużej. Najgorsze jest to, że niestety moja żona nie rozumie mnie nic a nic, a i mi nie jest łatwo zrozumieć ją. Mam duże obawy co do przyszłości naszego związku. zdałem sobie sprawę w weekend, że ona kocha to jak żyje a nie mnie. pewnie nie będzie to dziwne dla nikogo, że sex to też temat drażliwy w domu, a samego sexu nie ma, chyba, że małżonce się zachce, bo ja chcieć nie mogę, wtedy czuje się, że ją gwałcę... nic tylko się powiesić

Looper - jak to zrobiłeś/łaś, że spłynął na mnie spokój ? nigdy dotąd nie poczułem tyle zrozumienia i to w dodatku w takich warunkach - nie znam Cie, nie znasz mnie, a jednak bez opiniowania, cwaniactwa... nie wiem gdzie skończę, dawno temu pisałem tu już, przechodziłem podobną historię z tą samą kobietą, i szczerze mówiąc, wtedy udało się jej wmówić mi, że jest ok, zacząłem w to wierzyć i żyć miłością do mojego wyimaginowanego ideału. Przebudzenie jest bardzo bolesne. Najbardziej szdoa mi córek, bo to One oberwą najbardziej, widzę ile wokół jest rozbitych małżeństw i widzę te dzieci. Spieprzyłem wszystko, niepotrzebnie zaczynałem, mogłe zwyczajnie odpuścić a nie brnąć dalej.

 

sex to też temat drażliwy w domu, a samego sexu nie ma, chyba, że małżonce się zachce, bo ja chcieć nie mogę, wtedy czuje się, że ją gwałcę.

W sumie całą resztę narzekania możesz sobie odpuścić, bo w końcu napisałeś co tak naprawdę nie gra w Twoim małżeństwie.
Doskonale Cię rozumiem, bo przez ostateni kilka lat miałem podobnie.
To, że pracujesz i się starasz, nie zostanie docenione. Przy wyprowadzce żona i tak Ci powie, że chciała prawdziwego faceta, a nie takiego jak Ty. Zrozum, że pracujesz dla siebie, bo ta praca daje Ci jakąś satysfakcję i pozwala uciekać od prawdziwego problemu jakim jest brak uczucia w małżeństwie, a skutkiem tego braku uczuć jest brak sexu i inne dziwne sytuacje.

oj, no tak spłycać nie można, bo brzmi to jak z ust mojej żony - cytuję " a ty znowu o tym" ! niemniej i ona i ja uważamy, że bez miłości nie ma sexu, ani sexu bez miłości ( czy jakoś tak), więc nie ma sexu to nie ma miłości. Niemniej masz rację - kiedyś usłyszę, że nie takiej pi*y ciała w związku, a i sam zdaje sobie sprawę,że ona mnie zwyczajnie wykastrowała

dzięki Looper, wiesz jestem najbardziej zły na siebie i chyba muszę zrzucić z siebie wygadując się gdzieś. padło na te miejsce. Zdaję sobie sprawę, że jest to i żałosne i dojrzałe zarazem. Cóż, żyć trzeba, tak jak mówisz. dobrze, że chociaż te małe kopie mojej żony mnie kochają Dla nich to wszystko robię, żeby były uśmiechnięte, doceniane i czuły sie wyjątkowe, bo dzieciaki na świecie są przez nas a nie dla nas.

po każdej wizycie u terapeutki, do której chodziłem sporadycznie, ale jednak, padało pytanie "co dziś będzie pan robił" - dzisiaj odpowiedź brzmi - będę żył dalej, wrócę do domu, zrobię to co zawsze, ale tym razem zrobię to dla mnie i dzieci i ie będę szukał wdzięczności w żonie. a wieczorem siłownia i dospania, pewnie bez słowa.

 

oj, no tak spłycać nie można, bo brzmi to jak z ust mojej żony - cytuję " a ty znowu o tym" ! niemniej i ona i ja uważamy, że bez miłości nie ma sexu, ani sexu bez miłości ( czy jakoś tak), więc nie ma sexu to nie ma miłości. Niemniej masz rację - kiedyś usłyszę, że nie takiej pi*y ciała w związku, a i sam zdaje sobie sprawę,że ona mnie zwyczajnie wykastrowała

Dokładnie 6jsk jeszcze mimo wszysyko jest  sex to można coś ratować ale jak już sexu nie ma to kiepsko..

sex jest / bywa, ale na wezwanie Najjaśniejszej Pani