Bycie KOCHANKĄ

2 godziny temu, Kolba napisał:

Ja np. Jestem zakochany w innej kobiecie. Mam żonę i dzieci. Z żoną od dawna nam się nie układa, nie powiedziałem jej że ja kocham. Ona mi też nie mówiła. Myślę o niej całymi dniami, ale też zdaje sobie sprawę że jednak nie chciałaby być z rozwodnikiem z dziećmi. Dlatego nie chce robić z siebie ofiary. Ale gdyby powiedziała weź rozwód i spędzmy razem życie. Bez wahania bym to zrobił. I prawdopodobnie skrzywdzilbym wszystkich tj. Żonę, dzieci, rodziną, przyjaciół. Krzywdy te nie miały by znaczenia. Kobiety zastanawiają się jak zrobić żeby się rozstał z żoną A ja się zastanawiam co zrobic żeby ona mnie zechciala. Jeśli mężczyźni nie biorą rozwodu z jakiegoś powodu A mają kochanki to wg mnie ich nie kochają. Jeśli by kochali nic innego nie miałoby znaczenia. Tak jak dla mnie.

To, że ty jesteś w niej zakochany nie znaczy, że ona jest zakochana w tobie. jeśli wogóle coś czuje...Lepiej zejdź na ziemie. Żeby kogoś naprawde pokochać trzeba narpiew dobrze poznać, zjeść z tą osobą przysłowiową beczke soli. Twoje relacje z tą kobietą kończą sie tylko na pracy. Pozatym, obydwie strony muszą czuć to samo, a ty nawet nie wiesz co ona o tobie myśli. Sądze, że to zwykłe zauroczenie, które ci samo przejdzie. Spodobała ci sie  młoda,  zobaczyłeś fajny tyłek i cie wzieło i tyle. W tej sytuacji najlepiej było by gdybyś zmienił prace lub jej unikał.  Zacznij myśleć głową a nie czymś innym.

Z relacyjnego punktu widzenia w trójkącie:

- zdradzana/y

- partner zdradzanego/zdradzanej

- kochanek/kochanka

Wszyscy (długoterminowo) tracą i cierpią.

Krótkoterminowo jest fajnie - jednak powiedzmy po kilku latach taka bomba mentalna (np. jak się ktoś dowie, że od 3 lat ktoś ma romans) roznosi i rani wszystkich. Oczywiście seks i ten dramatyzm jest kuszący ale to tak jak z lodami z bitą śmietaną i syropem czekoladowym. Smakuje zajebiście ale jeśli będziesz to jeść często to po czasie cukrzyca typu B gwarantowana.