Nie potrafię zapomnieć

Hej, 

3 lata temu bardzo silnie się zakochałam - ro...ało mnie to psychicznie, nic z tego nie wyszło - ja zachowywałam się jak ...ana przy nim, on chyba uznał mnie za wariatkę, no nie ważne. Sęk w tym że ja go nie potrafię wymazać z głowy: świadomie staram się o nim nie myśleć i wiem że to beznadzieja i nie mam z nim kontaktu, nie próbowałam go do niczego zmusić ( szczerze wolałabym się zakochać wtedy w kimś innym) .

Problemem jest to że ja go tak jakby ciągle widzę : idę po mieście i są te oczy, te włosy, ten chód itd. - tak jakby wyłapuję z tłumu ludzi podobnych do niego, ja tego nie chce, ja mam dość, nie robię tego świadomie albo słyszę jego imię, widzę jego sylwetkę. Jak się zjaram lub napije to już w ogóle psychiatryk- rozmawiam sobie z nim w myślach ( haha- dialog telepatyczny). Ja się czuję jakby ktoś mnie zaczarował bo to nie mija od 3 lat. Nie wiem po cholerę to piszę - zakochiwałam się nie raz i mijało, po rozstaniach też dochodziłam do siebie ( wiadomo chwila załamki itd ale nie k... tyle czasu).

Chciałabym się uwolnić.

Konieczne są zmiany w spędzaniu wolnego czasu. Jakieś hooby, pasje, sport czy nowe zainteresowania np gotowanie. Zmiany na lepsze, powodzenia.

Byłam po nim 1,5 roku w związku, teraz z kimś się też zaczełam spotykać. Nadmiaru czasu na myślenie też raczej nie mam - ja o nim myślę przypadkiem - tu widzę kogoś w biedronce podobnego itd ale chodzi o to że to wraca non stop. 

Ja widzę " jego twarz" non stop gdziekolwiek nie jestem. Mnie to przerasta zwłaszcza że kieruje się w życiu mózgiem nie emocjami. Nawet nie mówie o tym znajomym bo to jest jakieś psychiczne.

1 minutę temu, TakaJedna napisał:

Minie z czasem

Mineły 3 lata - widziałam "kogoś podobnego" dzisiaj z 5 razy jak się przeszłam po mieście no i jego w aucie z 2 - liczby orientacyjne ale tak to wygląda. Ja " go" wszędzie widzę- chociaż go nie widzę. Serio kusi mnie wizyta u psychiatry już, tylko ogarniam życie a leków na żeby zapomnieć nie ma.

Przed chwilą, BardziejBrutalnaBabciaBoni napisał:

Spotykasz się z kimś i myślisz o innym. Fajnie. Dla tego kogoś

Nie myślę o facecie z którym jestem i się o niego troszczę. A tamten sam pojawia się w mojej głowie. Chce żyć dalej, nie chce być sama bo się niefortunnie zakochałam 3 lata temu. 

Czuję się jakbym wariowała ale nikt oprócz mnie tego nie widzii.

36 minut temu, htmlword napisał:

Hej, 

3 lata temu bardzo silnie się zakochałam - ro...ało mnie to psychicznie, nic z tego nie wyszło - ja zachowywałam się jak ...ana przy nim, on chyba uznał mnie za wariatkę, no nie ważne. Sęk w tym że ja go nie potrafię wymazać z głowy: świadomie staram się o nim nie myśleć i wiem że to beznadzieja i nie mam z nim kontaktu, nie próbowałam go do niczego zmusić ( szczerze wolałabym się zakochać wtedy w kimś innym) .

Problemem jest to że ja go tak jakby ciągle widzę : idę po mieście i są te oczy, te włosy, ten chód itd. - tak jakby wyłapuję z tłumu ludzi podobnych do niego, ja tego nie chce, ja mam dość, nie robię tego świadomie albo słyszę jego imię, widzę jego sylwetkę. Jak się zjaram lub napije to już w ogóle psychiatryk- rozmawiam sobie z nim w myślach ( haha- dialog telepatyczny). Ja się czuję jakby ktoś mnie zaczarował bo to nie mija od 3 lat. Nie wiem po cholerę to piszę - zakochiwałam się nie raz i mijało, po rozstaniach też dochodziłam do siebie ( wiadomo chwila załamki itd ale nie k... tyle czasu).

Chciałabym się uwolnić.

 

 

 

Przeżyłem coś podobnego tylko u mnie to trwało prawie 7 lat za nim o niej zapomnialem.

51 minut temu, htmlword napisał:

Hej, 

3 lata temu bardzo silnie się zakochałam - ro...ało mnie to psychicznie, nic z tego nie wyszło - ja zachowywałam się jak ...ana przy nim, on chyba uznał mnie za wariatkę, no nie ważne. Sęk w tym że ja go nie potrafię wymazać z głowy: świadomie staram się o nim nie myśleć i wiem że to beznadzieja i nie mam z nim kontaktu, nie próbowałam go do niczego zmusić ( szczerze wolałabym się zakochać wtedy w kimś innym) .

Problemem jest to że ja go tak jakby ciągle widzę : idę po mieście i są te oczy, te włosy, ten chód itd. - tak jakby wyłapuję z tłumu ludzi podobnych do niego, ja tego nie chce, ja mam dość, nie robię tego świadomie albo słyszę jego imię, widzę jego sylwetkę. Jak się zjaram lub napije to już w ogóle psychiatryk- rozmawiam sobie z nim w myślach ( haha- dialog telepatyczny). Ja się czuję jakby ktoś mnie zaczarował bo to nie mija od 3 lat. Nie wiem po cholerę to piszę - zakochiwałam się nie raz i mijało, po rozstaniach też dochodziłam do siebie ( wiadomo chwila załamki itd ale nie k... tyle czasu).

Chciałabym się uwolnić.

 

 

 

Ja tak mialam jak moj chlopak zginął w wypadku. Ale ktos kto żyje...zamęczysz się. Zacznij podróżować. Jedz w góry, na rower. Poznasz nowych ludzi i nim się nie obejrzysz...zauważysz, ze jego juz nie ma w twojej glowie. 

18 minut temu, Jest jak jest napisał:

Przeżyłem coś podobnego tylko u mnie to trwało prawie 7 lat za nim o niej zapomnialem.

Czekałam na taką odpowiedź. 7 lat. Mało optymistyczna perspektywa.

20 minut temu, Kalina303 napisał:

a byłas z nim blisko czy zawsze był tylko marzeniem ?

On nie był moim marzeniem - nie chciałam się aż tak zakochać, a jeśli miałabym się aż tak zakochać wybrałabym kogoś innego. Parę razy się spotkaliśmy- nic nie było bo mnie to przerażało, za dużo emocji ( ja się nie boje facetów normalnie), no i obiektywnie patrząc zrobiłam wszystko żeby go od siebie odstraszyć. Jak go poznałam to miałam wrażenie że mi czyta w oczach i nic nie idzie przed nim ukryć i go unikałam miesiącami.

2 minuty temu, htmlword napisał:

Czekałam na taką odpowiedź. 7 lat. Mało optymistyczna perspektywa.

 

7 lat wyjętych z życia, straconych bezpowrotnie. Ból psychiczny niesamowity, z duszy towarzystwa stałem się wręcz odludkiem, przestałem wychodzić z domu, skupiłem się wyłącznie na pracy, wstawianie rano było koszmarem, brak chęci do życia, krótko mówiąc ch..jnia totalna

10 minut temu, BardziejBrutalnaBabciaBoni napisał:

Bazuję na tym, co kto piszę, a ty na własnych urojeniach.

Mam faceta, wiem że go nie będę kochać tak jak tamtego ale ja nie chce takiego uczucia że tracę mózg, chce spokojnego, ciepłego związku.

Ja nie chce być z tamtym facetem, on nawet nie był w moim typie chociaż jak na niego spojrzałam to czułam że go znam - tak, ciągle widzę kogoś podobnego do niego, tak, śni mi się w nocy ale też tracę przy nim mózg a on mi czyta z oczu i wie - kiedy uderzyć. Ja chce o nim w końcu zapomieć a nie się z nim spotkać, jak bym go spotkała to bym uciekła.

1 minutę temu, BardziejBrutalnaBabciaBoni napisał:

Czy ty jesteś naprawdę jakas pjerdolnieta?

to nie ja, to mój temat  

Przed chwilą, BardziejBrutalnaBabciaBoni napisał:

Serio, widzę...

może jakaś psychoterapia bardziej, psychiatra mi nie pomoże : jestem w związku, pracuję, studiuję, gadam z ludźmi, idąc do sklepu- widzę kogoś kto ma takie zakola jak on zaczynam o nim myśleć robi mi się smutno, kupuję te jajka na śniadanie, wracam do domu, no chodzę sobie na spacery i o nim myśle jak słucham muzyki albo prowadzę cichy dialog wew. w głowie jak się zjaram, potem wydaje mi się że go widzę jak jedzie autem. Jak jest na to lek to dawaj. 

1 minutę temu, 2libed napisał:

mija, wszystko przemija.

 

Liczyłam na to, mineły 3 lata i nic, jest tak samo, cholernie tęsknie.

3 minuty temu, 2libed napisał:

moze cio sie tylko wydaje ze nie chcesz albo wolalbys nie chciec. trzeba bylo troche pobyc moze by sie znudzil i po klopocie

 

Mi większość zauroczeń mijała właśnie dość szybko, po maks 6 miesiącach i wiesz wejde na fejsa byłego raz na pół roku z ciekawości itd. Tak wszystko mija, ja się zgadzam. 

Ja się czuję jakbym zwariowała - jest cholerna tęsknota+" wszędzie go widzę" + śnią mi się poprzednie wcielenia.

6 godzin temu, TakaJedna napisał:

Smutne są te historie... Człowiek poznaje kogoś i traci rozum. 

Jest masę osób po których bym się tego spodziewała ale nie ja  Ja mam emocję ale kieruję się mózgiem w życiu.

Koniec raczej z jego strony- ja nie będę zabiegać jak mi facet powiedział nie, mam swoją dumę - nie napiszę do niego itd.

MI też wszystkie zauroczenia mijały po maks paru miesiącach a to nie wiem co to jest. 

Też tak miałam. 7 lat.. Bardzo współczuję ale też wiem że to przechodzi. I chyba nazywa się miłością niespełnioną. Musisz to przetrawić, nadejdzie moment kulminacji tych uczuć i wtedy będzie bolało bo choć trudno uwierzyć teraz jesteś jeszcze na haju. Jest cierpienie ale jest też nadzieja , nie chcesz jej świadomie ale ona jest. Noce są najgorsze prawda? 

Przede mną spotkanie z nim na dniach... niby nic nie czuje ale myślę o tym spotkaniu i nie wiem jak zareaguje. Najbardziej obawiam się że emocje ożyją? Sama nie wiem. A jak coś z obu stron zaiskrzy, mam trochę cykora. Byłam w nim zakochana jak nigdy w nikim. Nie wiem co będzie ale nie chce go unikać, chce stawić czoła przeszłości. 

6 godzin temu, Lèa napisał:

Też tak miałam. 7 lat.. Bardzo współczuję ale też wiem że to przechodzi. I chyba nazywa się miłością niespełnioną. Musisz to przetrawić, nadejdzie moment kulminacji tych uczuć i wtedy będzie bolało bo choć trudno uwierzyć teraz jesteś jeszcze na haju. Jest cierpienie ale jest też nadzieja , nie chcesz jej świadomie ale ona jest. Noce są najgorsze prawda? 

Przede mną spotkanie z nim na dniach... niby nic nie czuje ale myślę o tym spotkaniu i nie wiem jak zareaguje. Najbardziej obawiam się że emocje ożyją? Sama nie wiem. A jak coś z obu stron zaiskrzy, mam trochę cykora. Byłam w nim zakochana jak nigdy w nikim. Nie wiem co będzie ale nie chce go unikać, chce stawić czoła przeszłości. 

Zawsze coś zostaje, ale to już nie jest to uczucie, u mnie po 7 latach sam nawet nie wiem kiedy zauważyłem że nic do niej nie czuje, ale coś w rodzaju sentymentu pozostało

Dnia 27.05.2021 o 22:34, htmlword napisał:

Ja widzę " jego twarz" non stop gdziekolwiek nie jestem. Mnie to przerasta zwłaszcza że kieruje się w życiu mózgiem nie emocjami. Nawet nie mówie o tym znajomym bo to jest jakieś psychiczne.

Mam podobny problem,który trochę już trwa,trochę