JAK POMÓC DZIECKU???

Chciałam Was prosić o poradę. Nasza córka ma 3 latka. Całe życie mieszkała z nami i z moimi rodzicami. Teraz przeprowadzamy się do własnego mieszkania. Ona nie chce o tym słyszeć, ciągle płacze. Cholera, problem w tym, że ta przeprowadzka zbiegnie się w czasie z pójściem do przedszkola. Jak mam z nią rozmawiać? Poradźcie coś, doświadczone Mamy, bo serce mi się ściska.

Co prawda mamusia nie jestem (jeszcze), ale mam pomysl - moze zaangazuj mala w przeprowadzke, potraktuj to jak dobra zabawe z nia, popros ja, zeby pomogla Ci urzadzic swoj kacik (pokoik). Zaangazuj tez w to dziadkow... niech na poczatku odwiedzaja Was codziennie, zeby corka nie czula sie przez nich odepchnieta i miala poczucie, ze nie bedzie od nich odizolowana. To naturalne, ze na tak duza zmiane reaguje placzem, potrzebuj po prostu czasu. Stopniowo sie przyzwyczai. Trzymam kciuki :)

up

Poproś dziadków aby na początku jak się przeprowadzicie przychodzili do Was. Żeby nie miała takiego szoku że byli i nagle ich nie ma. Lubi dzieci? Jest odważna czy raczej bojaźliwa? Może przedszkole mimo wszystko pomoże, pobawi sie z dziećmi i nie będzie o tym myślała tak.

te dziecko ma już 12lat :D temat sprzed 9lat,

Dobree

hahaha uśmiałam się;p kto odkopuje takie stare tematy;p jajcarze:D

czy ona ma jakies ulubione lalki, maskotki? jesli tak mozesz jej stowrzyc taka terapeutyczna bajke, codziennie wraz zmaskotakmi opowiadaj jej o nowym miejscu, stwarzaj jej historie pod obecna sytuacje, codziennie ja przygotowuwuj do nowej sytuacji, rozmawiaj z nia, Jesli nie jestes kreatywna warto przeczytac " bajki w psychoterapi" jest ich duzo i sa dostosowane do kaznej sytuacji... nie mozesz dziecka na sile, bez przygotowania wprowadzic w nowe miejsce, leki moga na pewno beda inicjowac w dalszy rozwoj zycia.

a moze nie jajcarze tylko dalej problem jest?

wejdźcie na temat :"po co"