Praca w OVB - czy warto??plis

bylem dzisiaj w biurze u siebie w mieście i niestety nie było mojego kierownika żeby mi wyprał trochę mózg więc poprosiłem innego :) zrobił to tak samo i jeszcze kawał opowiedzial :) mówię wam jest tak fajnie ze chyba co miesiąc bede chodził na rozmowy kwalifikacyjne :) jejku mówię wam nikt nie pierze tak dobrze i tak dokładnie mózgów jak OVB :) są lepsi niż pralnia chemiczna :) jest genialnie :)

Podpsałem sie pod przeprowadzoną analizą w ovb. Po tym fakcie zrezygnowałem i juz nie chce miec nic wspólnego z takim domokrązcą, któy ją przeprowadził. Co sie bedzie działo z ta analizą. Wyrzuca ją czy co?

Podpsałem sie pod przeprowadzoną analizą w ovb. Po tym fakcie zrezygnowałem i juz nie chce miec nic wspólnego z takim domokrązcą, któy ją przeprowadził. Co sie bedzie działo z ta analizą. Wyrzuca ją czy co?

Podpsałem sie pod przeprowadzoną analizą w ovb. Po tym fakcie zrezygnowałem i juz nie chce miec nic wspólnego z takim domokrązcą, któy ją przeprowadził. Co sie bedzie działo z ta analizą. Wyrzuca ją czy co?

Etatowi wychwalacze są żałośni

95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty. Obserwowana w naszym kraju panorama „rynku kultów i nowych ruchów religijnych nie byłaby pełna, gdybyśmy w niej nie dostrzegli pewnego specyficznego rodzaju sekt. Chodzi mianowicie o sekty gospodarcze, czy ekonomiczne. Są to organizacje, które nastawiając się na działalność gospodarczą bądź ekonomiczną, najczęściej w trakcie swego rozwoju i działania, lub już z takimi założeniami, zaczęły wykazywać cechy sekciarskie. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że znana u nas w Polsce, chyba najbardziej, sekta „Świadków Jehowy, była u zarania swego istnienia, założona jako firma gospodarcza zajmująca się dystrybucją i kolportażem literatury religijnej: broszurek, gazet, Biblii itp. Ślad tego pozostał do dziś w jej oficjalnej nazwie używanej w USA „Spółka Handlowo-Wydawnicza (patrz: T. Kunda, R. Kromplewski, Strzeżcie się fałszywych proroków, Ząbki 1996, s. 73-74). Na początku było to coś w rodzaju towarzystwa rozpowszechniania Biblii. Członkowie nie byli zmuszani do przyjęcia odpowiedniej doktryny religijnej, lecz byli jej pracownikami - również domokrążcami - sprzedającymi „firmowe wyroby. Dopiero potem szefostwo wpadło na pomysł „wymyślenia jakiejś nowej doktryny religijnej aby w ten sposób związać ze sobą na stałe już pracowników firmy i aby umotywować ich religijnie w pracy kolporterów. Jak by nie patrzeć, Świadkowie Jehowy produkują dziś ogromne ilość prasy i książek (wielomilionowe nakłady w skali światowej), które są następnie kupowane przez ich wyznawców na całym świecie. Kupują oni nie tylko dla siebie, ale i dla potencjalnych zainteresowanych spoza sekty. Następnie te czasopisma roznoszą po domach, próbując w oparciu o nie „rozmawiać. Wszystko to robią z motywacją iście religijną. Będąc zatem motywowani religijne, są armią często fanatycznych, darmowych, wysoko wydajnych dystrybutorów prasy. Nie ulega wątpliwości, że zapewnia to ich centrali stały i duży dochód finansowy! Należy zaznaczyć, iż średni nakład „Strażnicy wynosi 19 mln. egz., a „Przebudźcie się! 17 mln, a nie jest to jedyne źródło, z którego ta sekta czerpie zyski. Amerykańska Droga czyli Amway! Ostatnimi czasy w Polsce zaczęła swą działalność firma Amway. Pozornie jest to firma handlowa zajmująca się tylko domową dystrybucją różnych towarów. Firma ta została założona w 1959 roku. Dziś działa w 75 krajach. Jej założycielami są Richard de Vos i Jaya van Andel, członkowie Kościoła chrześcijańskiego o tradycji kalwinów holenderskich. Jednak nie ma to wpływu na ideologię oferowaną przez firmę. Majątek R. de Vos ocenia się na 2,4 mld dolarów, zaś J. van Andela na 2,6 mld dolarów. Dziś zaangażowane są w Amway ok. 3 miliony ludzi na całym świecie. W Polsce tę liczbę ocenia się na 100 tysięcy. Ekonomia zysku i zarzuty nieuczciwości Co najciekawsze, 95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Amway również rozbudowuje i utwierdza swój „system handlowy za pomocą manipulacyjnych metod przekonywania, które są typowe dla wielu sekt. Struktura firmy opiera się na ścisłej organizacji piramidalnej. Jest to organizacja częściowo tajna i zdaje się przypominać hierarchię tajnych organizacji. Warto również wspomnieć, że mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty (por. A. Zwoliński, Drogami sekt, Kraków 1998, s.138). Rozwojowi firmy towarzyszyły zarzuty nieuczciwości i przekonanie, że Amway jest piramidą finansową, w której nowi sprzedawcy płacą będącym wyżej w hierarchii. W 1982 Amway został oskarżony przez rząd Kanady o oszustwa celne. Sprawę umorzono po tym, jak zarząd przyznał się do winy i wypłacił 50 mln dolarów odszkodowania. Amway była też kilkakrotnie przedmiotem śledztwa amerykańskiej „Federal Trade Commission, która jest zobowiązana do nadzorowania uczciwości w handlu. Niektóre z tych śledztw zakończyły się czystkami w szeregach wysokich elit firmy i spadkiem obrotów korporacji (por. A. Zwoliński. Amway - polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.5). Tworzenie „nowego człowieka Dystrybutor Amwaya powinien jak najczęściej rozmyślać o sukcesie i o zdobywaniu pieniędzy. Głównym celem staje się dla członków firmy zdobywanie pieniądza. Często zaciera się im prawdziwa hierarchia wartości. Niejednokrotnie bywa, że dla sukcesu poświęcany jest ciepły i konieczny kontakt z rodziną. Członkowie powinni wierzyć, że ich firma jest wyjątkowa, powinni wierzyć, że „im się uda, powinni też wierzyć w wyjątkowość przywódców ich firmy. Odnotowuje się też uzależnienie ekonomiczne dystrybutorów od firmy. Członkowie Amwaya są poddawani intensywnej indoktrynacji. Na nic nie mają wpływu w firmie. W zasadzie mogą tylko i wyłącznie sprzedawać towary. Wywieranie takiego nacisku „tyle jesteś wart, na ile jesteś człowiekiem sukcesu" - służy zawłaszczeniu osobowości ludzkiej i jest równie niebezpieczne jak działanie destrukcyjnej sekty. Ubezwłasnowolnia i uzależnia - ostrzega prof. Grażyna Bartkowiak, psycholog zarządzania. Indoktrynacja sukcesu i bogactwa Dystrybutorzy Amwaya są niemal „sfanatyzowani w swoich celach. Z mocą mówią o tym w co wierzą. Obiecuje się im raj, spełnienie marzeń, związanie prawdziwych przyjaźni, integrację małżeństw. Podczas spotkań i szkoleń serwuje się członkom euforyczne manifestacje przyjaźni i miłości. Tak naprawdę skrywają one obłudę i fikcję ponieważ okazywanie przyjaźni było opłacalne. Jeden z uczestników, dziś eksamwayowiec, powiedział o tym: „Na którymś z kolei zlocie zobaczyłem, że biorę udział w farsie, groteskowym schemacie. Obcy ludzie ściskali się w entuzjastycznym amoku i uniesieniu. Pokazywano nam scenki z życia amerykańskich milionerów którym się udało. Z podium skandowano - i wam się uda. Podsycano w nas chciwość i chorobliwe pożądanie dóbr materialnych - relacjonuje inny eksamwayowiec. Kto mówił o domku jednorodzinnym i tanim samochodzie był wyśmiewany i traktowany z pogardą. Doceniano za to ludzi marzących o pałacach, samolotach i przepychu. Członkowie sieci często powtarzają słowa: wolność, sukces, edyfikacja, (kategoryczny, bezwzględny, surowo przestrzegany nakaz mówienia z czcią o firmie i przełożonych), duplikacja (powielanie osobowości sukcesu - "Mi się udało, jeśli więc będziesz taki jak ja, to również odniesiesz sukces. Więc bądź taki jak ja".) W jednej z ulotek motywacyjnych firmy czytamy: „Wierzę w Boga, Rodzinę, Sukces. Kiedy pracuję odwracam tę kolejność - wtedy właśnie bogiem staje się Sukces. Nabożeństwo? Aby wzbudzić i podtrzymać wiarę członków w zjawisko Amwaya organizowane są szkolenia-spotkania, których ekstatyczna atmosfera i przebieg tworzą specyficzny rytuał, jakby „liturgię, w której obiektem czci jest dolar. Przypomina to nabożeństwo. „Jeśli Amway jest sektą, to obowiązkowe cotygodniowe spotkania w kinie „Grunwald stały się jej liturgią - mówi były amwayowiec. Przy tym wszystkim szefowie firmy powołują się na ideę jakiegoś Boga, który nie jest na pewno Bogiem chrześcijan. Amway wydaje też swoje czasopismo pt „AMAGRAM, które jest ich organem prasowym. W opinii niektórych osób gazeta przypomina charakterem „Strażnicę - wydawaną przez Świadków Jehowy. Niebezpieczeństwa sieci !!! Luis Samways w książce „Niebezpieczni namawiacze („Dangerous Persuaders", wyd. Penguin Book 1994) pisze, że „Amway ma do ludzi podejście ewangeliczne, pyta, czego im brakuje w życiu i stara się zapełnić tę pustkę. Pisze on też, iż „Amway jest o wiele bardziej podobny do fundamentalistycznej religii niż do przedsiębiorstwa bezpośredniej sprzedaży, z pieniędzmi jako Bogiem. Jack Levin, ekspert od spraw sekt w „American Journal uważa, że Amway używa tych samych technik co inne grupy religijne. Zbiera ludzi w jednym miejscu we wspólnej sprawie, otacza psychiczną opieką, a charyzmatyczni liderzy wyznaczają drogę do życia. Prof. David Bromley z Uniwersytetu w Virginii w „Washington Post nazwał Amway „religijno-sekciarskim ruchem społecznym. Dostęp do niego jest ograniczony, wiąże się z inicjacją (wykupienie podstawowego pakietu towarów), członkowie grupy wierzą, że zbawienie osiągną tylko tu (sukces ekonomiczny), reszta świata błądzi bez celu, tylko ich ruch odbuduje właściwy porządek świata, a na czele grupy stoi charyzmatyczny lider. Zdaniem również wielu innych religioznawców Amway łączy z grupą religijną wizja zbawienia, jednakże jest to próba stworzenia zbawienia pozareligijnego, które oznacza raj na ziemi. Również arcybiskup Józef Życiński, w liście do Marka Florczuka, dyrektora naczelnego w Polsce pisze, że największym problemem staje się dramat rodzin ponoszących bolesne konsekwencje działań prowadzonych przez Amway. Mówi on o „(...) zachowaniach niemożliwych do pogodzenia z etyką katolicką (...) O ile założenia sprzedaży bezpośredniej nie są złe, to formy działalności sieci przypominają mocno intensywną indoktrynację. Wykorzystuje się tu szereg psychotechnik i manipulacji, np.: technikę „wspólnego wroga - wszyscy, którzy nie są z nami są przeciwko nam. Wszystko to wiąże się jeszcze z nietolerancyjną postawą wobec innych. Sądzeniem, że będąc amwayowcem ma się monopol na prawdę. Może nastąpić tu wybuch agresji. Film „Witajcie w życiu i jego „mordowanie Henryk Dederko nakręcił ostatnio krytyczny film pokazujący działalność Amwaya pt. „Witajcie w życiu. Film na ubiegłorocznym VIII łódzkim festiwalu filmów dokumentalnych „Człowiek w zagrożeniu został uhonorowany nagrodą główną - „Białą Kobrą. Film mówi o „tępocie umysłowej niektórych dzisiejszych Polaków, śmiesznie łatwo dających się nabrać na lep bogactwa. Pokazane są tu metody szkoleniowe Amwaya, czyli ludzie o „sztucznych uśmiechach i ruchach automatów, którzy powtarzają kaleczoną polszczyzną amerykańskie recepty na szczęście. Wiara w raj wszechsprzedaży i niemilknące brawa, podniecone wizją dóbr twarze. W listopadzie 1997 roku warszawski sąd wojewódzki zabronił - na wniosek przedstawionych w filmie dystrybutorów Amwaya - pokazania filmu w telewizji. Stało się tak „w trybie zabezpieczenia roszczeń osób fizycznych o ochronę dóbr osobistych. Amway rozkręcił prawdziwą nagonkę na autora i film. Ma ona zapobiec emisji filmu i zniechęcić wszystkich, którym jeszcze kiedykolwiek przyszłoby do głowy krytykować sieć. Na przeciwko siebie stanęła międzynarodowa potężna korporacja (której majątek ocenia się na 7 mld dolarów USA) i mało znany reżyser, niemal jak Dawid walczący z Goliatem. Film stanowił owoc dwuletniej pracy. Dederko został też, wraz z producentem oskarżony o rzekome rozpowszechnianie fałszywych wiadomości oraz o naruszenie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. TV Polska została oskarżona o naruszenie dóbr osobistych. Podobno 8 spraw wytoczyli też Dederce indywidualni dystrybutorzy Amwaya. Firma żąda od niego podobno 350 000 nowych zł, a dystrybutorzy, każdy po 10 000 nowych zł. Jest to klasyczne tzw. „mordowanie filmu. Efekty tego są jednak zupełnie przeciwne od zamierzonego. TVN podała, że kasety filmu Dederki przebijają ceny „Titanica. „Witajcie w życiu, to przebój! Krucjata w obronie wolności informacji Sprawa stała się bardzo głośna na skutek przeprowadzenia wywiadu z autorem filmu H. Dederko w popularnym programie telewizyjnym TOK-SZOK, prowadzonym przez Jacka Żakowskiego i Piotra Najsztuba. Zablokowanie emisji filmu przez prawników Amwaya, spotkało się jednakże z protestem i wystosowaniem w marcu 1998 roku, Apelu „DO PREZYDENTA I PARLAMENTARZYSTÓW, który został opublikowany m.in. przez popularny tygodnik „Wprost. W apelu możemy przeczytać: „Swoboda wypowiedzi (...) nie może się ograniczyć do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie, lecz odnosi się w równym stopniu do takich, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój w państwie lub w jakiejś części społeczeństwa z orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Przypominamy te zasady, bo jesteśmy głęboko zaniepokojeni, że na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu nie może być publicznie rozpowszechniany film H. Dederki pt. „Witajcie w Życiu, poświęcony działalności korporacji Amwaya. Nie wnikamy w meritum sprawy, aczkolwiek metody działania firmy Amway budzą kontrowersję nie tylko w naszym kraju. W Polsce były zaś przedmiotem krytycznej oceny m.in. ze strony arcybiskupa Józefa Życińskiego. Niepokój budzi stosowanie przez sąd zabezpieczenia powództwa cywilnego w sprawach o ochronę dobrego imienia. Zabezpieczenie polega bowiem w tym wypadku na tymczasowym zakazie publikacji, który stanowi rodzaj sądowej cenzury ograniczającej prawo twórców do wypowiedzi i prawo obywatela do informacji.(...) Za pomocą tej procedury negatywni bohaterowie przygotowywanych publikacji - nieuczciwi przedsiębiorcy, skorumpowani urzędnicy - mogą bowiem zablokować ujawnienie niewygodnej dla nich prawdy." (...) Apel podpisało ok. 50 redaktorów naczelnych i znanych dziennikarzy, m.in. Adam Michnik, Jerzy Turowicz, Krzysztof Teodor Toeplitz, Tomasz Wołek, Jacek Żakowski. Piotr Najsztub. Jak widać apel potępia zablokowanie przez Amway, możliwości publicznego emitowania filmu. Pomimo tego w jednym z numerów „Gazety Wyborczej w artykule „Witajcie w Życiu na czterech stronach, wydrukowano dźwiękową z tego filmu, która zakazem sądu nie została objęta. Jacek Żakowski tak pisze, przed publikacją ścieżki dźwiękowej filmu: „W normalnej sytuacji przed publikacją poprosilibyśmy o komentarz przedstawicieli Amwaya. Wyjątkowo odstępujemy tej zasady. Amway, jak widać, zamiast polemizować, woli się procesować, zamiast dyskutować, woli zamykać usta innym. Nie chcemy ryzykować objęcia zakazem również ścieżki dźwiękowej filmu. (...) Przedstawicieli Amwaya zapraszamy do polemiki, która pozwoli czytelnikom wyłonić sobie własne poglądy. (J. Żakowski, Witajcie na wolności, ..(„Gazeta Wyborcza 30 IV-1 V 1998r., s.1) Autor filmu o Amwayu Sam autor filmu, Henryk Dederko, ma 54 lata, jest z wykształcenia psychologiem. Interesuje go jak sam mówi: „co trzeba zabić, w człowieku, by stał się seryjnym produktem. Mówi też o korporacji Amwaya: korporacja obiecuje dobra materialne i akceptację środowiska. Jestem jednak przekonany, że Amwayowi chodzi o coś więcej, o władzę nad ludźmi" (patrz „Gazeta Wyborcza nr 21/98). Na pytanie: - Czy nie żałuje Pan decyzji o nakręceniu filmu o Amwayu? - odpowiada: - „Nie żałuję. Bo nie należy nigdy żałować momentów kreacyjnych. Trzeba tylko prosić tego, który trzyma w ręku wszelkie fabuły, by je nam częściej dawał (patrz. j.w.). Czy zjawisko parasekciarskie!? Cechy charakteryzujące Amway pozwalają nam zaliczyć ją do zjawisk parasekciarskich. Na pozór nie ma nic złego w jej działalności. Proponuje ona tylko dodatkowy zarobek. Praktyka jednak wskazuje na coś innego. - Przekonanie o wyjątkowości firmy i wszystkich, którzy z nią współpracują. Jest to podsycanie idei wybraństwa. - Bezkrytyczna wiara w powodzenie materialne i osobiste zapewnione przez organizację. - Wiara w nieomylność przywódców. - Istniejące bardzo silne więzi pomiędzy podwładnymi i zwierzchnikami w sieci. Struktura opiera się na ścisłym podporządkowaniu, hierarchii i schemacie piramidy. Model ten nawiązuje w pewnym sensie do tajnych stowarzyszeń, czy grup kultowych. Specyficzny sposób pozyskiwania nowych członków, przypominający działanie, np.: „Świadków Jehowy. Gro dochodów (30%) pochodzi z rekrutacji nowych członków, którzy muszą wnieść określony wkład oraz ze sprzedaży materiałów reklamowych i szkoleniowych. - Ktoś kto wszedł mocno w sieć, nie może łatwo się od nich uwolnić. Dużo trudu kosztuje opuszczenie sieci, z powodu silnego uzależnienia od firmy. Ludzie nie chcą sami odchodzić, ponieważ zostali „zarażeni ideologią głoszoną w firmie. Wielu podobno dokłada aby się w niej utrzymać. Prowadzi to do uzależnienia ekonomicznego (patrz: A. Zwoliński - Polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.6). - Organizacja specjalnych spotkań, umacniających wiarę. Są to szkolenia, konferencje, itp., których przebieg i atmosfera, tworzą swoisty rytuał, liturgię religijnego nabożeństwa. - Posiadają swoje bóstwo, któremu oddają cześć - jest nim pieniądz. To pieniądz wyznacza im jedyny cel w życiu: zdobywanie pieniędzy i to nie zawsze z potrzeby, ale nawet dla samego zdobywania. - Członkowie angażują się w swą działalność z całkowitym oddaniem w sprawę, mając zakodowane głębokie przekonanie, że ich pojedyncze niewielkie transakcje łączą się w jedną wielką wspaniałą całość. Celem tego jest tworzenie „nowego świata i „nowego człowieka. Jest to celem ich życia. Amway i jej ideologia wypełnia je całkowicie i bez reszty. W ten sposób zmienia się ludzką świadomość. - Można wnioskować o totalitarnych zapędach firmy, a co najmniej o ustanowienie religii pieniądza, której kościołem będzie Amway. Tu chodzi o pewien rodzaj władzy nad ludźmi! Wszystko to można podsumować i stwierdzić, rozpatrując problem na płaszczyźnie religijnej, że Amway powinien być zaliczony do grupy sekt wyznających specyficzną pseudoreligię o charakterze zastępczym (por. Z. Pawłowicz bp, Kościół i sekty w Polsce, Gdańsk 1996, s. 295-298). Dlatego jak pisze - odpowiedzialny z ramienia Episkopatu Polski za problem sekt - biskup Zygmunt Pawłowicz „niektórzy określają Amway jak sektę ekonomiczną (j.w., s. 313-314). W sekcie tej cześć i boski kult kierowany jest w stronę pieniądza i jego zdobywania. Pieniądz, bogactwo stoi tu na pierwszym miejscu.

95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty. Obserwowana w naszym kraju panorama „rynku kultów i nowych ruchów religijnych nie byłaby pełna, gdybyśmy w niej nie dostrzegli pewnego specyficznego rodzaju sekt. Chodzi mianowicie o sekty gospodarcze, czy ekonomiczne. Są to organizacje, które nastawiając się na działalność gospodarczą bądź ekonomiczną, najczęściej w trakcie swego rozwoju i działania, lub już z takimi założeniami, zaczęły wykazywać cechy sekciarskie. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że znana u nas w Polsce, chyba najbardziej, sekta „Świadków Jehowy, była u zarania swego istnienia, założona jako firma gospodarcza zajmująca się dystrybucją i kolportażem literatury religijnej: broszurek, gazet, Biblii itp. Ślad tego pozostał do dziś w jej oficjalnej nazwie używanej w USA „Spółka Handlowo-Wydawnicza (patrz: T. Kunda, R. Kromplewski, Strzeżcie się fałszywych proroków, Ząbki 1996, s. 73-74). Na początku było to coś w rodzaju towarzystwa rozpowszechniania Biblii. Członkowie nie byli zmuszani do przyjęcia odpowiedniej doktryny religijnej, lecz byli jej pracownikami - również domokrążcami - sprzedającymi „firmowe wyroby. Dopiero potem szefostwo wpadło na pomysł „wymyślenia jakiejś nowej doktryny religijnej aby w ten sposób związać ze sobą na stałe już pracowników firmy i aby umotywować ich religijnie w pracy kolporterów. Jak by nie patrzeć, Świadkowie Jehowy produkują dziś ogromne ilość prasy i książek (wielomilionowe nakłady w skali światowej), które są następnie kupowane przez ich wyznawców na całym świecie. Kupują oni nie tylko dla siebie, ale i dla potencjalnych zainteresowanych spoza sekty. Następnie te czasopisma roznoszą po domach, próbując w oparciu o nie „rozmawiać. Wszystko to robią z motywacją iście religijną. Będąc zatem motywowani religijne, są armią często fanatycznych, darmowych, wysoko wydajnych dystrybutorów prasy. Nie ulega wątpliwości, że zapewnia to ich centrali stały i duży dochód finansowy! Należy zaznaczyć, iż średni nakład „Strażnicy wynosi 19 mln. egz., a „Przebudźcie się! 17 mln, a nie jest to jedyne źródło, z którego ta sekta czerpie zyski. Amerykańska Droga czyli Amway! Ostatnimi czasy w Polsce zaczęła swą działalność firma Amway. Pozornie jest to firma handlowa zajmująca się tylko domową dystrybucją różnych towarów. Firma ta została założona w 1959 roku. Dziś działa w 75 krajach. Jej założycielami są Richard de Vos i Jaya van Andel, członkowie Kościoła chrześcijańskiego o tradycji kalwinów holenderskich. Jednak nie ma to wpływu na ideologię oferowaną przez firmę. Majątek R. de Vos ocenia się na 2,4 mld dolarów, zaś J. van Andela na 2,6 mld dolarów. Dziś zaangażowane są w Amway ok. 3 miliony ludzi na całym świecie. W Polsce tę liczbę ocenia się na 100 tysięcy. Ekonomia zysku i zarzuty nieuczciwości Co najciekawsze, 95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Amway również rozbudowuje i utwierdza swój „system handlowy za pomocą manipulacyjnych metod przekonywania, które są typowe dla wielu sekt. Struktura firmy opiera się na ścisłej organizacji piramidalnej. Jest to organizacja częściowo tajna i zdaje się przypominać hierarchię tajnych organizacji. Warto również wspomnieć, że mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty (por. A. Zwoliński, Drogami sekt, Kraków 1998, s.138). Rozwojowi firmy towarzyszyły zarzuty nieuczciwości i przekonanie, że Amway jest piramidą finansową, w której nowi sprzedawcy płacą będącym wyżej w hierarchii. W 1982 Amway został oskarżony przez rząd Kanady o oszustwa celne. Sprawę umorzono po tym, jak zarząd przyznał się do winy i wypłacił 50 mln dolarów odszkodowania. Amway była też kilkakrotnie przedmiotem śledztwa amerykańskiej „Federal Trade Commission, która jest zobowiązana do nadzorowania uczciwości w handlu. Niektóre z tych śledztw zakończyły się czystkami w szeregach wysokich elit firmy i spadkiem obrotów korporacji (por. A. Zwoliński. Amway - polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.5). Tworzenie „nowego człowieka Dystrybutor Amwaya powinien jak najczęściej rozmyślać o sukcesie i o zdobywaniu pieniędzy. Głównym celem staje się dla członków firmy zdobywanie pieniądza. Często zaciera się im prawdziwa hierarchia wartości. Niejednokrotnie bywa, że dla sukcesu poświęcany jest ciepły i konieczny kontakt z rodziną. Członkowie powinni wierzyć, że ich firma jest wyjątkowa, powinni wierzyć, że „im się uda, powinni też wierzyć w wyjątkowość przywódców ich firmy. Odnotowuje się też uzależnienie ekonomiczne dystrybutorów od firmy. Członkowie Amwaya są poddawani intensywnej indoktrynacji. Na nic nie mają wpływu w firmie. W zasadzie mogą tylko i wyłącznie sprzedawać towary. Wywieranie takiego nacisku „tyle jesteś wart, na ile jesteś człowiekiem sukcesu" - służy zawłaszczeniu osobowości ludzkiej i jest równie niebezpieczne jak działanie destrukcyjnej sekty. Ubezwłasnowolnia i uzależnia - ostrzega prof. Grażyna Bartkowiak, psycholog zarządzania. Indoktrynacja sukcesu i bogactwa Dystrybutorzy Amwaya są niemal „sfanatyzowani w swoich celach. Z mocą mówią o tym w co wierzą. Obiecuje się im raj, spełnienie marzeń, związanie prawdziwych przyjaźni, integrację małżeństw. Podczas spotkań i szkoleń serwuje się członkom euforyczne manifestacje przyjaźni i miłości. Tak naprawdę skrywają one obłudę i fikcję ponieważ okazywanie przyjaźni było opłacalne. Jeden z uczestników, dziś eksamwayowiec, powiedział o tym: „Na którymś z kolei zlocie zobaczyłem, że biorę udział w farsie, groteskowym schemacie. Obcy ludzie ściskali się w entuzjastycznym amoku i uniesieniu. Pokazywano nam scenki z życia amerykańskich milionerów którym się udało. Z podium skandowano - i wam się uda. Podsycano w nas chciwość i chorobliwe pożądanie dóbr materialnych - relacjonuje inny eksamwayowiec. Kto mówił o domku jednorodzinnym i tanim samochodzie był wyśmiewany i traktowany z pogardą. Doceniano za to ludzi marzących o pałacach, samolotach i przepychu. Członkowie sieci często powtarzają słowa: wolność, sukces, edyfikacja, (kategoryczny, bezwzględny, surowo przestrzegany nakaz mówienia z czcią o firmie i przełożonych), duplikacja (powielanie osobowości sukcesu - "Mi się udało, jeśli więc będziesz taki jak ja, to również odniesiesz sukces. Więc bądź taki jak ja".) W jednej z ulotek motywacyjnych firmy czytamy: „Wierzę w Boga, Rodzinę, Sukces. Kiedy pracuję odwracam tę kolejność - wtedy właśnie bogiem staje się Sukces. Nabożeństwo? Aby wzbudzić i podtrzymać wiarę członków w zjawisko Amwaya organizowane są szkolenia-spotkania, których ekstatyczna atmosfera i przebieg tworzą specyficzny rytuał, jakby „liturgię, w której obiektem czci jest dolar. Przypomina to nabożeństwo. „Jeśli Amway jest sektą, to obowiązkowe cotygodniowe spotkania w kinie „Grunwald stały się jej liturgią - mówi były amwayowiec. Przy tym wszystkim szefowie firmy powołują się na ideę jakiegoś Boga, który nie jest na pewno Bogiem chrześcijan. Amway wydaje też swoje czasopismo pt „AMAGRAM, które jest ich organem prasowym. W opinii niektórych osób gazeta przypomina charakterem „Strażnicę - wydawaną przez Świadków Jehowy. Niebezpieczeństwa sieci !!! Luis Samways w książce „Niebezpieczni namawiacze („Dangerous Persuaders", wyd. Penguin Book 1994) pisze, że „Amway ma do ludzi podejście ewangeliczne, pyta, czego im brakuje w życiu i stara się zapełnić tę pustkę. Pisze on też, iż „Amway jest o wiele bardziej podobny do fundamentalistycznej religii niż do przedsiębiorstwa bezpośredniej sprzedaży, z pieniędzmi jako Bogiem. Jack Levin, ekspert od spraw sekt w „American Journal uważa, że Amway używa tych samych technik co inne grupy religijne. Zbiera ludzi w jednym miejscu we wspólnej sprawie, otacza psychiczną opieką, a charyzmatyczni liderzy wyznaczają drogę do życia. Prof. David Bromley z Uniwersytetu w Virginii w „Washington Post nazwał Amway „religijno-sekciarskim ruchem społecznym. Dostęp do niego jest ograniczony, wiąże się z inicjacją (wykupienie podstawowego pakietu towarów), członkowie grupy wierzą, że zbawienie osiągną tylko tu (sukces ekonomiczny), reszta świata błądzi bez celu, tylko ich ruch odbuduje właściwy porządek świata, a na czele grupy stoi charyzmatyczny lider. Zdaniem również wielu innych religioznawców Amway łączy z grupą religijną wizja zbawienia, jednakże jest to próba stworzenia zbawienia pozareligijnego, które oznacza raj na ziemi. Również arcybiskup Józef Życiński, w liście do Marka Florczuka, dyrektora naczelnego w Polsce pisze, że największym problemem staje się dramat rodzin ponoszących bolesne konsekwencje działań prowadzonych przez Amway. Mówi on o „(...) zachowaniach niemożliwych do pogodzenia z etyką katolicką (...) O ile założenia sprzedaży bezpośredniej nie są złe, to formy działalności sieci przypominają mocno intensywną indoktrynację. Wykorzystuje się tu szereg psychotechnik i manipulacji, np.: technikę „wspólnego wroga - wszyscy, którzy nie są z nami są przeciwko nam. Wszystko to wiąże się jeszcze z nietolerancyjną postawą wobec innych. Sądzeniem, że będąc amwayowcem ma się monopol na prawdę. Może nastąpić tu wybuch agresji. Film „Witajcie w życiu i jego „mordowanie Henryk Dederko nakręcił ostatnio krytyczny film pokazujący działalność Amwaya pt. „Witajcie w życiu. Film na ubiegłorocznym VIII łódzkim festiwalu filmów dokumentalnych „Człowiek w zagrożeniu został uhonorowany nagrodą główną - „Białą Kobrą. Film mówi o „tępocie umysłowej niektórych dzisiejszych Polaków, śmiesznie łatwo dających się nabrać na lep bogactwa. Pokazane są tu metody szkoleniowe Amwaya, czyli ludzie o „sztucznych uśmiechach i ruchach automatów, którzy powtarzają kaleczoną polszczyzną amerykańskie recepty na szczęście. Wiara w raj wszechsprzedaży i niemilknące brawa, podniecone wizją dóbr twarze. W listopadzie 1997 roku warszawski sąd wojewódzki zabronił - na wniosek przedstawionych w filmie dystrybutorów Amwaya - pokazania filmu w telewizji. Stało się tak „w trybie zabezpieczenia roszczeń osób fizycznych o ochronę dóbr osobistych. Amway rozkręcił prawdziwą nagonkę na autora i film. Ma ona zapobiec emisji filmu i zniechęcić wszystkich, którym jeszcze kiedykolwiek przyszłoby do głowy krytykować sieć. Na przeciwko siebie stanęła międzynarodowa potężna korporacja (której majątek ocenia się na 7 mld dolarów USA) i mało znany reżyser, niemal jak Dawid walczący z Goliatem. Film stanowił owoc dwuletniej pracy. Dederko został też, wraz z producentem oskarżony o rzekome rozpowszechnianie fałszywych wiadomości oraz o naruszenie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. TV Polska została oskarżona o naruszenie dóbr osobistych. Podobno 8 spraw wytoczyli też Dederce indywidualni dystrybutorzy Amwaya. Firma żąda od niego podobno 350 000 nowych zł, a dystrybutorzy, każdy po 10 000 nowych zł. Jest to klasyczne tzw. „mordowanie filmu. Efekty tego są jednak zupełnie przeciwne od zamierzonego. TVN podała, że kasety filmu Dederki przebijają ceny „Titanica. „Witajcie w życiu, to przebój! Krucjata w obronie wolności informacji Sprawa stała się bardzo głośna na skutek przeprowadzenia wywiadu z autorem filmu H. Dederko w popularnym programie telewizyjnym TOK-SZOK, prowadzonym przez Jacka Żakowskiego i Piotra Najsztuba. Zablokowanie emisji filmu przez prawników Amwaya, spotkało się jednakże z protestem i wystosowaniem w marcu 1998 roku, Apelu „DO PREZYDENTA I PARLAMENTARZYSTÓW, który został opublikowany m.in. przez popularny tygodnik „Wprost. W apelu możemy przeczytać: „Swoboda wypowiedzi (...) nie może się ograniczyć do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie, lecz odnosi się w równym stopniu do takich, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój w państwie lub w jakiejś części społeczeństwa z orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Przypominamy te zasady, bo jesteśmy głęboko zaniepokojeni, że na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu nie może być publicznie rozpowszechniany film H. Dederki pt. „Witajcie w Życiu, poświęcony działalności korporacji Amwaya. Nie wnikamy w meritum sprawy, aczkolwiek metody działania firmy Amway budzą kontrowersję nie tylko w naszym kraju. W Polsce były zaś przedmiotem krytycznej oceny m.in. ze strony arcybiskupa Józefa Życińskiego. Niepokój budzi stosowanie przez sąd zabezpieczenia powództwa cywilnego w sprawach o ochronę dobrego imienia. Zabezpieczenie polega bowiem w tym wypadku na tymczasowym zakazie publikacji, który stanowi rodzaj sądowej cenzury ograniczającej prawo twórców do wypowiedzi i prawo obywatela do informacji.(...) Za pomocą tej procedury negatywni bohaterowie przygotowywanych publikacji - nieuczciwi przedsiębiorcy, skorumpowani urzędnicy - mogą bowiem zablokować ujawnienie niewygodnej dla nich prawdy." (...) Apel podpisało ok. 50 redaktorów naczelnych i znanych dziennikarzy, m.in. Adam Michnik, Jerzy Turowicz, Krzysztof Teodor Toeplitz, Tomasz Wołek, Jacek Żakowski. Piotr Najsztub. Jak widać apel potępia zablokowanie przez Amway, możliwości publicznego emitowania filmu. Pomimo tego w jednym z numerów „Gazety Wyborczej w artykule „Witajcie w Życiu na czterech stronach, wydrukowano dźwiękową z tego filmu, która zakazem sądu nie została objęta. Jacek Żakowski tak pisze, przed publikacją ścieżki dźwiękowej filmu: „W normalnej sytuacji przed publikacją poprosilibyśmy o komentarz przedstawicieli Amwaya. Wyjątkowo odstępujemy tej zasady. Amway, jak widać, zamiast polemizować, woli się procesować, zamiast dyskutować, woli zamykać usta innym. Nie chcemy ryzykować objęcia zakazem również ścieżki dźwiękowej filmu. (...) Przedstawicieli Amwaya zapraszamy do polemiki, która pozwoli czytelnikom wyłonić sobie własne poglądy. (J. Żakowski, Witajcie na wolności, ..(„Gazeta Wyborcza 30 IV-1 V 1998r., s.1) Autor filmu o Amwayu Sam autor filmu, Henryk Dederko, ma 54 lata, jest z wykształcenia psychologiem. Interesuje go jak sam mówi: „co trzeba zabić, w człowieku, by stał się seryjnym produktem. Mówi też o korporacji Amwaya: korporacja obiecuje dobra materialne i akceptację środowiska. Jestem jednak przekonany, że Amwayowi chodzi o coś więcej, o władzę nad ludźmi" (patrz „Gazeta Wyborcza nr 21/98). Na pytanie: - Czy nie żałuje Pan decyzji o nakręceniu filmu o Amwayu? - odpowiada: - „Nie żałuję. Bo nie należy nigdy żałować momentów kreacyjnych. Trzeba tylko prosić tego, który trzyma w ręku wszelkie fabuły, by je nam częściej dawał (patrz. j.w.). Czy zjawisko parasekciarskie!? Cechy charakteryzujące Amway pozwalają nam zaliczyć ją do zjawisk parasekciarskich. Na pozór nie ma nic złego w jej działalności. Proponuje ona tylko dodatkowy zarobek. Praktyka jednak wskazuje na coś innego. - Przekonanie o wyjątkowości firmy i wszystkich, którzy z nią współpracują. Jest to podsycanie idei wybraństwa. - Bezkrytyczna wiara w powodzenie materialne i osobiste zapewnione przez organizację. - Wiara w nieomylność przywódców. - Istniejące bardzo silne więzi pomiędzy podwładnymi i zwierzchnikami w sieci. Struktura opiera się na ścisłym podporządkowaniu, hierarchii i schemacie piramidy. Model ten nawiązuje w pewnym sensie do tajnych stowarzyszeń, czy grup kultowych. Specyficzny sposób pozyskiwania nowych członków, przypominający działanie, np.: „Świadków Jehowy. Gro dochodów (30%) pochodzi z rekrutacji nowych członków, którzy muszą wnieść określony wkład oraz ze sprzedaży materiałów reklamowych i szkoleniowych. - Ktoś kto wszedł mocno w sieć, nie może łatwo się od nich uwolnić. Dużo trudu kosztuje opuszczenie sieci, z powodu silnego uzależnienia od firmy. Ludzie nie chcą sami odchodzić, ponieważ zostali „zarażeni ideologią głoszoną w firmie. Wielu podobno dokłada aby się w niej utrzymać. Prowadzi to do uzależnienia ekonomicznego (patrz: A. Zwoliński - Polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.6). - Organizacja specjalnych spotkań, umacniających wiarę. Są to szkolenia, konferencje, itp., których przebieg i atmosfera, tworzą swoisty rytuał, liturgię religijnego nabożeństwa. - Posiadają swoje bóstwo, któremu oddają cześć - jest nim pieniądz. To pieniądz wyznacza im jedyny cel w życiu: zdobywanie pieniędzy i to nie zawsze z potrzeby, ale nawet dla samego zdobywania. - Członkowie angażują się w swą działalność z całkowitym oddaniem w sprawę, mając zakodowane głębokie przekonanie, że ich pojedyncze niewielkie transakcje łączą się w jedną wielką wspaniałą całość. Celem tego jest tworzenie „nowego świata i „nowego człowieka. Jest to celem ich życia. Amway i jej ideologia wypełnia je całkowicie i bez reszty. W ten sposób zmienia się ludzką świadomość. - Można wnioskować o totalitarnych zapędach firmy, a co najmniej o ustanowienie religii pieniądza, której kościołem będzie Amway. Tu chodzi o pewien rodzaj władzy nad ludźmi! Wszystko to można podsumować i stwierdzić, rozpatrując problem na płaszczyźnie religijnej, że Amway powinien być zaliczony do grupy sekt wyznających specyficzną pseudoreligię o charakterze zastępczym (por. Z. Pawłowicz bp, Kościół i sekty w Polsce, Gdańsk 1996, s. 295-298). Dlatego jak pisze - odpowiedzialny z ramienia Episkopatu Polski za problem sekt - biskup Zygmunt Pawłowicz „niektórzy określają Amway jak sektę ekonomiczną (j.w., s. 313-314). W sekcie tej cześć i boski kult kierowany jest w stronę pieniądza i jego zdobywania. Pieniądz, bogactwo stoi tu na pierwszym miejscu.

95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty. Obserwowana w naszym kraju panorama „rynku kultów i nowych ruchów religijnych nie byłaby pełna, gdybyśmy w niej nie dostrzegli pewnego specyficznego rodzaju sekt. Chodzi mianowicie o sekty gospodarcze, czy ekonomiczne. Są to organizacje, które nastawiając się na działalność gospodarczą bądź ekonomiczną, najczęściej w trakcie swego rozwoju i działania, lub już z takimi założeniami, zaczęły wykazywać cechy sekciarskie. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że znana u nas w Polsce, chyba najbardziej, sekta „Świadków Jehowy, była u zarania swego istnienia, założona jako firma gospodarcza zajmująca się dystrybucją i kolportażem literatury religijnej: broszurek, gazet, Biblii itp. Ślad tego pozostał do dziś w jej oficjalnej nazwie używanej w USA „Spółka Handlowo-Wydawnicza (patrz: T. Kunda, R. Kromplewski, Strzeżcie się fałszywych proroków, Ząbki 1996, s. 73-74). Na początku było to coś w rodzaju towarzystwa rozpowszechniania Biblii. Członkowie nie byli zmuszani do przyjęcia odpowiedniej doktryny religijnej, lecz byli jej pracownikami - również domokrążcami - sprzedającymi „firmowe wyroby. Dopiero potem szefostwo wpadło na pomysł „wymyślenia jakiejś nowej doktryny religijnej aby w ten sposób związać ze sobą na stałe już pracowników firmy i aby umotywować ich religijnie w pracy kolporterów. Jak by nie patrzeć, Świadkowie Jehowy produkują dziś ogromne ilość prasy i książek (wielomilionowe nakłady w skali światowej), które są następnie kupowane przez ich wyznawców na całym świecie. Kupują oni nie tylko dla siebie, ale i dla potencjalnych zainteresowanych spoza sekty. Następnie te czasopisma roznoszą po domach, próbując w oparciu o nie „rozmawiać. Wszystko to robią z motywacją iście religijną. Będąc zatem motywowani religijne, są armią często fanatycznych, darmowych, wysoko wydajnych dystrybutorów prasy. Nie ulega wątpliwości, że zapewnia to ich centrali stały i duży dochód finansowy! Należy zaznaczyć, iż średni nakład „Strażnicy wynosi 19 mln. egz., a „Przebudźcie się! 17 mln, a nie jest to jedyne źródło, z którego ta sekta czerpie zyski. Amerykańska Droga czyli Amway! Ostatnimi czasy w Polsce zaczęła swą działalność firma Amway. Pozornie jest to firma handlowa zajmująca się tylko domową dystrybucją różnych towarów. Firma ta została założona w 1959 roku. Dziś działa w 75 krajach. Jej założycielami są Richard de Vos i Jaya van Andel, członkowie Kościoła chrześcijańskiego o tradycji kalwinów holenderskich. Jednak nie ma to wpływu na ideologię oferowaną przez firmę. Majątek R. de Vos ocenia się na 2,4 mld dolarów, zaś J. van Andela na 2,6 mld dolarów. Dziś zaangażowane są w Amway ok. 3 miliony ludzi na całym świecie. W Polsce tę liczbę ocenia się na 100 tysięcy. Ekonomia zysku i zarzuty nieuczciwości Co najciekawsze, 95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Amway również rozbudowuje i utwierdza swój „system handlowy za pomocą manipulacyjnych metod przekonywania, które są typowe dla wielu sekt. Struktura firmy opiera się na ścisłej organizacji piramidalnej. Jest to organizacja częściowo tajna i zdaje się przypominać hierarchię tajnych organizacji. Warto również wspomnieć, że mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty (por. A. Zwoliński, Drogami sekt, Kraków 1998, s.138). Rozwojowi firmy towarzyszyły zarzuty nieuczciwości i przekonanie, że Amway jest piramidą finansową, w której nowi sprzedawcy płacą będącym wyżej w hierarchii. W 1982 Amway został oskarżony przez rząd Kanady o oszustwa celne. Sprawę umorzono po tym, jak zarząd przyznał się do winy i wypłacił 50 mln dolarów odszkodowania. Amway była też kilkakrotnie przedmiotem śledztwa amerykańskiej „Federal Trade Commission, która jest zobowiązana do nadzorowania uczciwości w handlu. Niektóre z tych śledztw zakończyły się czystkami w szeregach wysokich elit firmy i spadkiem obrotów korporacji (por. A. Zwoliński. Amway - polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.5). Tworzenie „nowego człowieka Dystrybutor Amwaya powinien jak najczęściej rozmyślać o sukcesie i o zdobywaniu pieniędzy. Głównym celem staje się dla członków firmy zdobywanie pieniądza. Często zaciera się im prawdziwa hierarchia wartości. Niejednokrotnie bywa, że dla sukcesu poświęcany jest ciepły i konieczny kontakt z rodziną. Członkowie powinni wierzyć, że ich firma jest wyjątkowa, powinni wierzyć, że „im się uda, powinni też wierzyć w wyjątkowość przywódców ich firmy. Odnotowuje się też uzależnienie ekonomiczne dystrybutorów od firmy. Członkowie Amwaya są poddawani intensywnej indoktrynacji. Na nic nie mają wpływu w firmie. W zasadzie mogą tylko i wyłącznie sprzedawać towary. Wywieranie takiego nacisku „tyle jesteś wart, na ile jesteś człowiekiem sukcesu" - służy zawłaszczeniu osobowości ludzkiej i jest równie niebezpieczne jak działanie destrukcyjnej sekty. Ubezwłasnowolnia i uzależnia - ostrzega prof. Grażyna Bartkowiak, psycholog zarządzania. Indoktrynacja sukcesu i bogactwa Dystrybutorzy Amwaya są niemal „sfanatyzowani w swoich celach. Z mocą mówią o tym w co wierzą. Obiecuje się im raj, spełnienie marzeń, związanie prawdziwych przyjaźni, integrację małżeństw. Podczas spotkań i szkoleń serwuje się członkom euforyczne manifestacje przyjaźni i miłości. Tak naprawdę skrywają one obłudę i fikcję ponieważ okazywanie przyjaźni było opłacalne. Jeden z uczestników, dziś eksamwayowiec, powiedział o tym: „Na którymś z kolei zlocie zobaczyłem, że biorę udział w farsie, groteskowym schemacie. Obcy ludzie ściskali się w entuzjastycznym amoku i uniesieniu. Pokazywano nam scenki z życia amerykańskich milionerów którym się udało. Z podium skandowano - i wam się uda. Podsycano w nas chciwość i chorobliwe pożądanie dóbr materialnych - relacjonuje inny eksamwayowiec. Kto mówił o domku jednorodzinnym i tanim samochodzie był wyśmiewany i traktowany z pogardą. Doceniano za to ludzi marzących o pałacach, samolotach i przepychu. Członkowie sieci często powtarzają słowa: wolność, sukces, edyfikacja, (kategoryczny, bezwzględny, surowo przestrzegany nakaz mówienia z czcią o firmie i przełożonych), duplikacja (powielanie osobowości sukcesu - "Mi się udało, jeśli więc będziesz taki jak ja, to również odniesiesz sukces. Więc bądź taki jak ja".) W jednej z ulotek motywacyjnych firmy czytamy: „Wierzę w Boga, Rodzinę, Sukces. Kiedy pracuję odwracam tę kolejność - wtedy właśnie bogiem staje się Sukces. Nabożeństwo? Aby wzbudzić i podtrzymać wiarę członków w zjawisko Amwaya organizowane są szkolenia-spotkania, których ekstatyczna atmosfera i przebieg tworzą specyficzny rytuał, jakby „liturgię, w której obiektem czci jest dolar. Przypomina to nabożeństwo. „Jeśli Amway jest sektą, to obowiązkowe cotygodniowe spotkania w kinie „Grunwald stały się jej liturgią - mówi były amwayowiec. Przy tym wszystkim szefowie firmy powołują się na ideę jakiegoś Boga, który nie jest na pewno Bogiem chrześcijan. Amway wydaje też swoje czasopismo pt „AMAGRAM, które jest ich organem prasowym. W opinii niektórych osób gazeta przypomina charakterem „Strażnicę - wydawaną przez Świadków Jehowy. Niebezpieczeństwa sieci !!! Luis Samways w książce „Niebezpieczni namawiacze („Dangerous Persuaders", wyd. Penguin Book 1994) pisze, że „Amway ma do ludzi podejście ewangeliczne, pyta, czego im brakuje w życiu i stara się zapełnić tę pustkę. Pisze on też, iż „Amway jest o wiele bardziej podobny do fundamentalistycznej religii niż do przedsiębiorstwa bezpośredniej sprzedaży, z pieniędzmi jako Bogiem. Jack Levin, ekspert od spraw sekt w „American Journal uważa, że Amway używa tych samych technik co inne grupy religijne. Zbiera ludzi w jednym miejscu we wspólnej sprawie, otacza psychiczną opieką, a charyzmatyczni liderzy wyznaczają drogę do życia. Prof. David Bromley z Uniwersytetu w Virginii w „Washington Post nazwał Amway „religijno-sekciarskim ruchem społecznym. Dostęp do niego jest ograniczony, wiąże się z inicjacją (wykupienie podstawowego pakietu towarów), członkowie grupy wierzą, że zbawienie osiągną tylko tu (sukces ekonomiczny), reszta świata błądzi bez celu, tylko ich ruch odbuduje właściwy porządek świata, a na czele grupy stoi charyzmatyczny lider. Zdaniem również wielu innych religioznawców Amway łączy z grupą religijną wizja zbawienia, jednakże jest to próba stworzenia zbawienia pozareligijnego, które oznacza raj na ziemi. Również arcybiskup Józef Życiński, w liście do Marka Florczuka, dyrektora naczelnego w Polsce pisze, że największym problemem staje się dramat rodzin ponoszących bolesne konsekwencje działań prowadzonych przez Amway. Mówi on o „(...) zachowaniach niemożliwych do pogodzenia z etyką katolicką (...) O ile założenia sprzedaży bezpośredniej nie są złe, to formy działalności sieci przypominają mocno intensywną indoktrynację. Wykorzystuje się tu szereg psychotechnik i manipulacji, np.: technikę „wspólnego wroga - wszyscy, którzy nie są z nami są przeciwko nam. Wszystko to wiąże się jeszcze z nietolerancyjną postawą wobec innych. Sądzeniem, że będąc amwayowcem ma się monopol na prawdę. Może nastąpić tu wybuch agresji. Film „Witajcie w życiu i jego „mordowanie Henryk Dederko nakręcił ostatnio krytyczny film pokazujący działalność Amwaya pt. „Witajcie w życiu. Film na ubiegłorocznym VIII łódzkim festiwalu filmów dokumentalnych „Człowiek w zagrożeniu został uhonorowany nagrodą główną - „Białą Kobrą. Film mówi o „tępocie umysłowej niektórych dzisiejszych Polaków, śmiesznie łatwo dających się nabrać na lep bogactwa. Pokazane są tu metody szkoleniowe Amwaya, czyli ludzie o „sztucznych uśmiechach i ruchach automatów, którzy powtarzają kaleczoną polszczyzną amerykańskie recepty na szczęście. Wiara w raj wszechsprzedaży i niemilknące brawa, podniecone wizją dóbr twarze. W listopadzie 1997 roku warszawski sąd wojewódzki zabronił - na wniosek przedstawionych w filmie dystrybutorów Amwaya - pokazania filmu w telewizji. Stało się tak „w trybie zabezpieczenia roszczeń osób fizycznych o ochronę dóbr osobistych. Amway rozkręcił prawdziwą nagonkę na autora i film. Ma ona zapobiec emisji filmu i zniechęcić wszystkich, którym jeszcze kiedykolwiek przyszłoby do głowy krytykować sieć. Na przeciwko siebie stanęła międzynarodowa potężna korporacja (której majątek ocenia się na 7 mld dolarów USA) i mało znany reżyser, niemal jak Dawid walczący z Goliatem. Film stanowił owoc dwuletniej pracy. Dederko został też, wraz z producentem oskarżony o rzekome rozpowszechnianie fałszywych wiadomości oraz o naruszenie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. TV Polska została oskarżona o naruszenie dóbr osobistych. Podobno 8 spraw wytoczyli też Dederce indywidualni dystrybutorzy Amwaya. Firma żąda od niego podobno 350 000 nowych zł, a dystrybutorzy, każdy po 10 000 nowych zł. Jest to klasyczne tzw. „mordowanie filmu. Efekty tego są jednak zupełnie przeciwne od zamierzonego. TVN podała, że kasety filmu Dederki przebijają ceny „Titanica. „Witajcie w życiu, to przebój! Krucjata w obronie wolności informacji Sprawa stała się bardzo głośna na skutek przeprowadzenia wywiadu z autorem filmu H. Dederko w popularnym programie telewizyjnym TOK-SZOK, prowadzonym przez Jacka Żakowskiego i Piotra Najsztuba. Zablokowanie emisji filmu przez prawników Amwaya, spotkało się jednakże z protestem i wystosowaniem w marcu 1998 roku, Apelu „DO PREZYDENTA I PARLAMENTARZYSTÓW, który został opublikowany m.in. przez popularny tygodnik „Wprost. W apelu możemy przeczytać: „Swoboda wypowiedzi (...) nie może się ograniczyć do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie, lecz odnosi się w równym stopniu do takich, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój w państwie lub w jakiejś części społeczeństwa z orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Przypominamy te zasady, bo jesteśmy głęboko zaniepokojeni, że na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu nie może być publicznie rozpowszechniany film H. Dederki pt. „Witajcie w Życiu, poświęcony działalności korporacji Amwaya. Nie wnikamy w meritum sprawy, aczkolwiek metody działania firmy Amway budzą kontrowersję nie tylko w naszym kraju. W Polsce były zaś przedmiotem krytycznej oceny m.in. ze strony arcybiskupa Józefa Życińskiego. Niepokój budzi stosowanie przez sąd zabezpieczenia powództwa cywilnego w sprawach o ochronę dobrego imienia. Zabezpieczenie polega bowiem w tym wypadku na tymczasowym zakazie publikacji, który stanowi rodzaj sądowej cenzury ograniczającej prawo twórców do wypowiedzi i prawo obywatela do informacji.(...) Za pomocą tej procedury negatywni bohaterowie przygotowywanych publikacji - nieuczciwi przedsiębiorcy, skorumpowani urzędnicy - mogą bowiem zablokować ujawnienie niewygodnej dla nich prawdy." (...) Apel podpisało ok. 50 redaktorów naczelnych i znanych dziennikarzy, m.in. Adam Michnik, Jerzy Turowicz, Krzysztof Teodor Toeplitz, Tomasz Wołek, Jacek Żakowski. Piotr Najsztub. Jak widać apel potępia zablokowanie przez Amway, możliwości publicznego emitowania filmu. Pomimo tego w jednym z numerów „Gazety Wyborczej w artykule „Witajcie w Życiu na czterech stronach, wydrukowano dźwiękową z tego filmu, która zakazem sądu nie została objęta. Jacek Żakowski tak pisze, przed publikacją ścieżki dźwiękowej filmu: „W normalnej sytuacji przed publikacją poprosilibyśmy o komentarz przedstawicieli Amwaya. Wyjątkowo odstępujemy tej zasady. Amway, jak widać, zamiast polemizować, woli się procesować, zamiast dyskutować, woli zamykać usta innym. Nie chcemy ryzykować objęcia zakazem również ścieżki dźwiękowej filmu. (...) Przedstawicieli Amwaya zapraszamy do polemiki, która pozwoli czytelnikom wyłonić sobie własne poglądy. (J. Żakowski, Witajcie na wolności, ..(„Gazeta Wyborcza 30 IV-1 V 1998r., s.1) Autor filmu o Amwayu Sam autor filmu, Henryk Dederko, ma 54 lata, jest z wykształcenia psychologiem. Interesuje go jak sam mówi: „co trzeba zabić, w człowieku, by stał się seryjnym produktem. Mówi też o korporacji Amwaya: korporacja obiecuje dobra materialne i akceptację środowiska. Jestem jednak przekonany, że Amwayowi chodzi o coś więcej, o władzę nad ludźmi" (patrz „Gazeta Wyborcza nr 21/98). Na pytanie: - Czy nie żałuje Pan decyzji o nakręceniu filmu o Amwayu? - odpowiada: - „Nie żałuję. Bo nie należy nigdy żałować momentów kreacyjnych. Trzeba tylko prosić tego, który trzyma w ręku wszelkie fabuły, by je nam częściej dawał (patrz. j.w.). Czy zjawisko parasekciarskie!? Cechy charakteryzujące Amway pozwalają nam zaliczyć ją do zjawisk parasekciarskich. Na pozór nie ma nic złego w jej działalności. Proponuje ona tylko dodatkowy zarobek. Praktyka jednak wskazuje na coś innego. - Przekonanie o wyjątkowości firmy i wszystkich, którzy z nią współpracują. Jest to podsycanie idei wybraństwa. - Bezkrytyczna wiara w powodzenie materialne i osobiste zapewnione przez organizację. - Wiara w nieomylność przywódców. - Istniejące bardzo silne więzi pomiędzy podwładnymi i zwierzchnikami w sieci. Struktura opiera się na ścisłym podporządkowaniu, hierarchii i schemacie piramidy. Model ten nawiązuje w pewnym sensie do tajnych stowarzyszeń, czy grup kultowych. Specyficzny sposób pozyskiwania nowych członków, przypominający działanie, np.: „Świadków Jehowy. Gro dochodów (30%) pochodzi z rekrutacji nowych członków, którzy muszą wnieść określony wkład oraz ze sprzedaży materiałów reklamowych i szkoleniowych. - Ktoś kto wszedł mocno w sieć, nie może łatwo się od nich uwolnić. Dużo trudu kosztuje opuszczenie sieci, z powodu silnego uzależnienia od firmy. Ludzie nie chcą sami odchodzić, ponieważ zostali „zarażeni ideologią głoszoną w firmie. Wielu podobno dokłada aby się w niej utrzymać. Prowadzi to do uzależnienia ekonomicznego (patrz: A. Zwoliński - Polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.6). - Organizacja specjalnych spotkań, umacniających wiarę. Są to szkolenia, konferencje, itp., których przebieg i atmosfera, tworzą swoisty rytuał, liturgię religijnego nabożeństwa. - Posiadają swoje bóstwo, któremu oddają cześć - jest nim pieniądz. To pieniądz wyznacza im jedyny cel w życiu: zdobywanie pieniędzy i to nie zawsze z potrzeby, ale nawet dla samego zdobywania. - Członkowie angażują się w swą działalność z całkowitym oddaniem w sprawę, mając zakodowane głębokie przekonanie, że ich pojedyncze niewielkie transakcje łączą się w jedną wielką wspaniałą całość. Celem tego jest tworzenie „nowego świata i „nowego człowieka. Jest to celem ich życia. Amway i jej ideologia wypełnia je całkowicie i bez reszty. W ten sposób zmienia się ludzką świadomość. - Można wnioskować o totalitarnych zapędach firmy, a co najmniej o ustanowienie religii pieniądza, której kościołem będzie Amway. Tu chodzi o pewien rodzaj władzy nad ludźmi! Wszystko to można podsumować i stwierdzić, rozpatrując problem na płaszczyźnie religijnej, że Amway powinien być zaliczony do grupy sekt wyznających specyficzną pseudoreligię o charakterze zastępczym (por. Z. Pawłowicz bp, Kościół i sekty w Polsce, Gdańsk 1996, s. 295-298). Dlatego jak pisze - odpowiedzialny z ramienia Episkopatu Polski za problem sekt - biskup Zygmunt Pawłowicz „niektórzy określają Amway jak sektę ekonomiczną (j.w., s. 313-314). W sekcie tej cześć i boski kult kierowany jest w stronę pieniądza i jego zdobywania. Pieniądz, bogactwo stoi tu na pierwszym miejscu.

95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty. Obserwowana w naszym kraju panorama „rynku kultów i nowych ruchów religijnych nie byłaby pełna, gdybyśmy w niej nie dostrzegli pewnego specyficznego rodzaju sekt. Chodzi mianowicie o sekty gospodarcze, czy ekonomiczne. Są to organizacje, które nastawiając się na działalność gospodarczą bądź ekonomiczną, najczęściej w trakcie swego rozwoju i działania, lub już z takimi założeniami, zaczęły wykazywać cechy sekciarskie. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że znana u nas w Polsce, chyba najbardziej, sekta „Świadków Jehowy, była u zarania swego istnienia, założona jako firma gospodarcza zajmująca się dystrybucją i kolportażem literatury religijnej: broszurek, gazet, Biblii itp. Ślad tego pozostał do dziś w jej oficjalnej nazwie używanej w USA „Spółka Handlowo-Wydawnicza (patrz: T. Kunda, R. Kromplewski, Strzeżcie się fałszywych proroków, Ząbki 1996, s. 73-74). Na początku było to coś w rodzaju towarzystwa rozpowszechniania Biblii. Członkowie nie byli zmuszani do przyjęcia odpowiedniej doktryny religijnej, lecz byli jej pracownikami - również domokrążcami - sprzedającymi „firmowe wyroby. Dopiero potem szefostwo wpadło na pomysł „wymyślenia jakiejś nowej doktryny religijnej aby w ten sposób związać ze sobą na stałe już pracowników firmy i aby umotywować ich religijnie w pracy kolporterów. Jak by nie patrzeć, Świadkowie Jehowy produkują dziś ogromne ilość prasy i książek (wielomilionowe nakłady w skali światowej), które są następnie kupowane przez ich wyznawców na całym świecie. Kupują oni nie tylko dla siebie, ale i dla potencjalnych zainteresowanych spoza sekty. Następnie te czasopisma roznoszą po domach, próbując w oparciu o nie „rozmawiać. Wszystko to robią z motywacją iście religijną. Będąc zatem motywowani religijne, są armią często fanatycznych, darmowych, wysoko wydajnych dystrybutorów prasy. Nie ulega wątpliwości, że zapewnia to ich centrali stały i duży dochód finansowy! Należy zaznaczyć, iż średni nakład „Strażnicy wynosi 19 mln. egz., a „Przebudźcie się! 17 mln, a nie jest to jedyne źródło, z którego ta sekta czerpie zyski. Amerykańska Droga czyli Amway! Ostatnimi czasy w Polsce zaczęła swą działalność firma Amway. Pozornie jest to firma handlowa zajmująca się tylko domową dystrybucją różnych towarów. Firma ta została założona w 1959 roku. Dziś działa w 75 krajach. Jej założycielami są Richard de Vos i Jaya van Andel, członkowie Kościoła chrześcijańskiego o tradycji kalwinów holenderskich. Jednak nie ma to wpływu na ideologię oferowaną przez firmę. Majątek R. de Vos ocenia się na 2,4 mld dolarów, zaś J. van Andela na 2,6 mld dolarów. Dziś zaangażowane są w Amway ok. 3 miliony ludzi na całym świecie. W Polsce tę liczbę ocenia się na 100 tysięcy. Ekonomia zysku i zarzuty nieuczciwości Co najciekawsze, 95% dochodów firmy trafia do 0,2% najbardziej zasłużonych dystrybutorów. Zyski Amwaya nie pochodzą głównie z handlu, ale ze sprzedawania materiałów szkoleniowych i z rekrutacji nowych członków (ok. 30%). Amway również rozbudowuje i utwierdza swój „system handlowy za pomocą manipulacyjnych metod przekonywania, które są typowe dla wielu sekt. Struktura firmy opiera się na ścisłej organizacji piramidalnej. Jest to organizacja częściowo tajna i zdaje się przypominać hierarchię tajnych organizacji. Warto również wspomnieć, że mimo propagandy wielkiego sukcesu, 97% osób zaangażowanych w firmę, spośród miliona w USA, wykazuje finansowe straty (por. A. Zwoliński, Drogami sekt, Kraków 1998, s.138). Rozwojowi firmy towarzyszyły zarzuty nieuczciwości i przekonanie, że Amway jest piramidą finansową, w której nowi sprzedawcy płacą będącym wyżej w hierarchii. W 1982 Amway został oskarżony przez rząd Kanady o oszustwa celne. Sprawę umorzono po tym, jak zarząd przyznał się do winy i wypłacił 50 mln dolarów odszkodowania. Amway była też kilkakrotnie przedmiotem śledztwa amerykańskiej „Federal Trade Commission, która jest zobowiązana do nadzorowania uczciwości w handlu. Niektóre z tych śledztw zakończyły się czystkami w szeregach wysokich elit firmy i spadkiem obrotów korporacji (por. A. Zwoliński. Amway - polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.5). Tworzenie „nowego człowieka Dystrybutor Amwaya powinien jak najczęściej rozmyślać o sukcesie i o zdobywaniu pieniędzy. Głównym celem staje się dla członków firmy zdobywanie pieniądza. Często zaciera się im prawdziwa hierarchia wartości. Niejednokrotnie bywa, że dla sukcesu poświęcany jest ciepły i konieczny kontakt z rodziną. Członkowie powinni wierzyć, że ich firma jest wyjątkowa, powinni wierzyć, że „im się uda, powinni też wierzyć w wyjątkowość przywódców ich firmy. Odnotowuje się też uzależnienie ekonomiczne dystrybutorów od firmy. Członkowie Amwaya są poddawani intensywnej indoktrynacji. Na nic nie mają wpływu w firmie. W zasadzie mogą tylko i wyłącznie sprzedawać towary. Wywieranie takiego nacisku „tyle jesteś wart, na ile jesteś człowiekiem sukcesu" - służy zawłaszczeniu osobowości ludzkiej i jest równie niebezpieczne jak działanie destrukcyjnej sekty. Ubezwłasnowolnia i uzależnia - ostrzega prof. Grażyna Bartkowiak, psycholog zarządzania. Indoktrynacja sukcesu i bogactwa Dystrybutorzy Amwaya są niemal „sfanatyzowani w swoich celach. Z mocą mówią o tym w co wierzą. Obiecuje się im raj, spełnienie marzeń, związanie prawdziwych przyjaźni, integrację małżeństw. Podczas spotkań i szkoleń serwuje się członkom euforyczne manifestacje przyjaźni i miłości. Tak naprawdę skrywają one obłudę i fikcję ponieważ okazywanie przyjaźni było opłacalne. Jeden z uczestników, dziś eksamwayowiec, powiedział o tym: „Na którymś z kolei zlocie zobaczyłem, że biorę udział w farsie, groteskowym schemacie. Obcy ludzie ściskali się w entuzjastycznym amoku i uniesieniu. Pokazywano nam scenki z życia amerykańskich milionerów którym się udało. Z podium skandowano - i wam się uda. Podsycano w nas chciwość i chorobliwe pożądanie dóbr materialnych - relacjonuje inny eksamwayowiec. Kto mówił o domku jednorodzinnym i tanim samochodzie był wyśmiewany i traktowany z pogardą. Doceniano za to ludzi marzących o pałacach, samolotach i przepychu. Członkowie sieci często powtarzają słowa: wolność, sukces, edyfikacja, (kategoryczny, bezwzględny, surowo przestrzegany nakaz mówienia z czcią o firmie i przełożonych), duplikacja (powielanie osobowości sukcesu - "Mi się udało, jeśli więc będziesz taki jak ja, to również odniesiesz sukces. Więc bądź taki jak ja".) W jednej z ulotek motywacyjnych firmy czytamy: „Wierzę w Boga, Rodzinę, Sukces. Kiedy pracuję odwracam tę kolejność - wtedy właśnie bogiem staje się Sukces. Nabożeństwo? Aby wzbudzić i podtrzymać wiarę członków w zjawisko Amwaya organizowane są szkolenia-spotkania, których ekstatyczna atmosfera i przebieg tworzą specyficzny rytuał, jakby „liturgię, w której obiektem czci jest dolar. Przypomina to nabożeństwo. „Jeśli Amway jest sektą, to obowiązkowe cotygodniowe spotkania w kinie „Grunwald stały się jej liturgią - mówi były amwayowiec. Przy tym wszystkim szefowie firmy powołują się na ideę jakiegoś Boga, który nie jest na pewno Bogiem chrześcijan. Amway wydaje też swoje czasopismo pt „AMAGRAM, które jest ich organem prasowym. W opinii niektórych osób gazeta przypomina charakterem „Strażnicę - wydawaną przez Świadków Jehowy. Niebezpieczeństwa sieci !!! Luis Samways w książce „Niebezpieczni namawiacze („Dangerous Persuaders", wyd. Penguin Book 1994) pisze, że „Amway ma do ludzi podejście ewangeliczne, pyta, czego im brakuje w życiu i stara się zapełnić tę pustkę. Pisze on też, iż „Amway jest o wiele bardziej podobny do fundamentalistycznej religii niż do przedsiębiorstwa bezpośredniej sprzedaży, z pieniędzmi jako Bogiem. Jack Levin, ekspert od spraw sekt w „American Journal uważa, że Amway używa tych samych technik co inne grupy religijne. Zbiera ludzi w jednym miejscu we wspólnej sprawie, otacza psychiczną opieką, a charyzmatyczni liderzy wyznaczają drogę do życia. Prof. David Bromley z Uniwersytetu w Virginii w „Washington Post nazwał Amway „religijno-sekciarskim ruchem społecznym. Dostęp do niego jest ograniczony, wiąże się z inicjacją (wykupienie podstawowego pakietu towarów), członkowie grupy wierzą, że zbawienie osiągną tylko tu (sukces ekonomiczny), reszta świata błądzi bez celu, tylko ich ruch odbuduje właściwy porządek świata, a na czele grupy stoi charyzmatyczny lider. Zdaniem również wielu innych religioznawców Amway łączy z grupą religijną wizja zbawienia, jednakże jest to próba stworzenia zbawienia pozareligijnego, które oznacza raj na ziemi. Również arcybiskup Józef Życiński, w liście do Marka Florczuka, dyrektora naczelnego w Polsce pisze, że największym problemem staje się dramat rodzin ponoszących bolesne konsekwencje działań prowadzonych przez Amway. Mówi on o „(...) zachowaniach niemożliwych do pogodzenia z etyką katolicką (...) O ile założenia sprzedaży bezpośredniej nie są złe, to formy działalności sieci przypominają mocno intensywną indoktrynację. Wykorzystuje się tu szereg psychotechnik i manipulacji, np.: technikę „wspólnego wroga - wszyscy, którzy nie są z nami są przeciwko nam. Wszystko to wiąże się jeszcze z nietolerancyjną postawą wobec innych. Sądzeniem, że będąc amwayowcem ma się monopol na prawdę. Może nastąpić tu wybuch agresji. Film „Witajcie w życiu i jego „mordowanie Henryk Dederko nakręcił ostatnio krytyczny film pokazujący działalność Amwaya pt. „Witajcie w życiu. Film na ubiegłorocznym VIII łódzkim festiwalu filmów dokumentalnych „Człowiek w zagrożeniu został uhonorowany nagrodą główną - „Białą Kobrą. Film mówi o „tępocie umysłowej niektórych dzisiejszych Polaków, śmiesznie łatwo dających się nabrać na lep bogactwa. Pokazane są tu metody szkoleniowe Amwaya, czyli ludzie o „sztucznych uśmiechach i ruchach automatów, którzy powtarzają kaleczoną polszczyzną amerykańskie recepty na szczęście. Wiara w raj wszechsprzedaży i niemilknące brawa, podniecone wizją dóbr twarze. W listopadzie 1997 roku warszawski sąd wojewódzki zabronił - na wniosek przedstawionych w filmie dystrybutorów Amwaya - pokazania filmu w telewizji. Stało się tak „w trybie zabezpieczenia roszczeń osób fizycznych o ochronę dóbr osobistych. Amway rozkręcił prawdziwą nagonkę na autora i film. Ma ona zapobiec emisji filmu i zniechęcić wszystkich, którym jeszcze kiedykolwiek przyszłoby do głowy krytykować sieć. Na przeciwko siebie stanęła międzynarodowa potężna korporacja (której majątek ocenia się na 7 mld dolarów USA) i mało znany reżyser, niemal jak Dawid walczący z Goliatem. Film stanowił owoc dwuletniej pracy. Dederko został też, wraz z producentem oskarżony o rzekome rozpowszechnianie fałszywych wiadomości oraz o naruszenie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. TV Polska została oskarżona o naruszenie dóbr osobistych. Podobno 8 spraw wytoczyli też Dederce indywidualni dystrybutorzy Amwaya. Firma żąda od niego podobno 350 000 nowych zł, a dystrybutorzy, każdy po 10 000 nowych zł. Jest to klasyczne tzw. „mordowanie filmu. Efekty tego są jednak zupełnie przeciwne od zamierzonego. TVN podała, że kasety filmu Dederki przebijają ceny „Titanica. „Witajcie w życiu, to przebój! Krucjata w obronie wolności informacji Sprawa stała się bardzo głośna na skutek przeprowadzenia wywiadu z autorem filmu H. Dederko w popularnym programie telewizyjnym TOK-SZOK, prowadzonym przez Jacka Żakowskiego i Piotra Najsztuba. Zablokowanie emisji filmu przez prawników Amwaya, spotkało się jednakże z protestem i wystosowaniem w marcu 1998 roku, Apelu „DO PREZYDENTA I PARLAMENTARZYSTÓW, który został opublikowany m.in. przez popularny tygodnik „Wprost. W apelu możemy przeczytać: „Swoboda wypowiedzi (...) nie może się ograniczyć do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie, lecz odnosi się w równym stopniu do takich, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój w państwie lub w jakiejś części społeczeństwa z orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Przypominamy te zasady, bo jesteśmy głęboko zaniepokojeni, że na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu nie może być publicznie rozpowszechniany film H. Dederki pt. „Witajcie w Życiu, poświęcony działalności korporacji Amwaya. Nie wnikamy w meritum sprawy, aczkolwiek metody działania firmy Amway budzą kontrowersję nie tylko w naszym kraju. W Polsce były zaś przedmiotem krytycznej oceny m.in. ze strony arcybiskupa Józefa Życińskiego. Niepokój budzi stosowanie przez sąd zabezpieczenia powództwa cywilnego w sprawach o ochronę dobrego imienia. Zabezpieczenie polega bowiem w tym wypadku na tymczasowym zakazie publikacji, który stanowi rodzaj sądowej cenzury ograniczającej prawo twórców do wypowiedzi i prawo obywatela do informacji.(...) Za pomocą tej procedury negatywni bohaterowie przygotowywanych publikacji - nieuczciwi przedsiębiorcy, skorumpowani urzędnicy - mogą bowiem zablokować ujawnienie niewygodnej dla nich prawdy." (...) Apel podpisało ok. 50 redaktorów naczelnych i znanych dziennikarzy, m.in. Adam Michnik, Jerzy Turowicz, Krzysztof Teodor Toeplitz, Tomasz Wołek, Jacek Żakowski. Piotr Najsztub. Jak widać apel potępia zablokowanie przez Amway, możliwości publicznego emitowania filmu. Pomimo tego w jednym z numerów „Gazety Wyborczej w artykule „Witajcie w Życiu na czterech stronach, wydrukowano dźwiękową z tego filmu, która zakazem sądu nie została objęta. Jacek Żakowski tak pisze, przed publikacją ścieżki dźwiękowej filmu: „W normalnej sytuacji przed publikacją poprosilibyśmy o komentarz przedstawicieli Amwaya. Wyjątkowo odstępujemy tej zasady. Amway, jak widać, zamiast polemizować, woli się procesować, zamiast dyskutować, woli zamykać usta innym. Nie chcemy ryzykować objęcia zakazem również ścieżki dźwiękowej filmu. (...) Przedstawicieli Amwaya zapraszamy do polemiki, która pozwoli czytelnikom wyłonić sobie własne poglądy. (J. Żakowski, Witajcie na wolności, ..(„Gazeta Wyborcza 30 IV-1 V 1998r., s.1) Autor filmu o Amwayu Sam autor filmu, Henryk Dederko, ma 54 lata, jest z wykształcenia psychologiem. Interesuje go jak sam mówi: „co trzeba zabić, w człowieku, by stał się seryjnym produktem. Mówi też o korporacji Amwaya: korporacja obiecuje dobra materialne i akceptację środowiska. Jestem jednak przekonany, że Amwayowi chodzi o coś więcej, o władzę nad ludźmi" (patrz „Gazeta Wyborcza nr 21/98). Na pytanie: - Czy nie żałuje Pan decyzji o nakręceniu filmu o Amwayu? - odpowiada: - „Nie żałuję. Bo nie należy nigdy żałować momentów kreacyjnych. Trzeba tylko prosić tego, który trzyma w ręku wszelkie fabuły, by je nam częściej dawał (patrz. j.w.). Czy zjawisko parasekciarskie!? Cechy charakteryzujące Amway pozwalają nam zaliczyć ją do zjawisk parasekciarskich. Na pozór nie ma nic złego w jej działalności. Proponuje ona tylko dodatkowy zarobek. Praktyka jednak wskazuje na coś innego. - Przekonanie o wyjątkowości firmy i wszystkich, którzy z nią współpracują. Jest to podsycanie idei wybraństwa. - Bezkrytyczna wiara w powodzenie materialne i osobiste zapewnione przez organizację. - Wiara w nieomylność przywódców. - Istniejące bardzo silne więzi pomiędzy podwładnymi i zwierzchnikami w sieci. Struktura opiera się na ścisłym podporządkowaniu, hierarchii i schemacie piramidy. Model ten nawiązuje w pewnym sensie do tajnych stowarzyszeń, czy grup kultowych. Specyficzny sposób pozyskiwania nowych członków, przypominający działanie, np.: „Świadków Jehowy. Gro dochodów (30%) pochodzi z rekrutacji nowych członków, którzy muszą wnieść określony wkład oraz ze sprzedaży materiałów reklamowych i szkoleniowych. - Ktoś kto wszedł mocno w sieć, nie może łatwo się od nich uwolnić. Dużo trudu kosztuje opuszczenie sieci, z powodu silnego uzależnienia od firmy. Ludzie nie chcą sami odchodzić, ponieważ zostali „zarażeni ideologią głoszoną w firmie. Wielu podobno dokłada aby się w niej utrzymać. Prowadzi to do uzależnienia ekonomicznego (patrz: A. Zwoliński - Polskie szczęście w amerykańskim stylu, Kraków 1995, s.6). - Organizacja specjalnych spotkań, umacniających wiarę. Są to szkolenia, konferencje, itp., których przebieg i atmosfera, tworzą swoisty rytuał, liturgię religijnego nabożeństwa. - Posiadają swoje bóstwo, któremu oddają cześć - jest nim pieniądz. To pieniądz wyznacza im jedyny cel w życiu: zdobywanie pieniędzy i to nie zawsze z potrzeby, ale nawet dla samego zdobywania. - Członkowie angażują się w swą działalność z całkowitym oddaniem w sprawę, mając zakodowane głębokie przekonanie, że ich pojedyncze niewielkie transakcje łączą się w jedną wielką wspaniałą całość. Celem tego jest tworzenie „nowego świata i „nowego człowieka. Jest to celem ich życia. Amway i jej ideologia wypełnia je całkowicie i bez reszty. W ten sposób zmienia się ludzką świadomość. - Można wnioskować o totalitarnych zapędach firmy, a co najmniej o ustanowienie religii pieniądza, której kościołem będzie Amway. Tu chodzi o pewien rodzaj władzy nad ludźmi! Wszystko to można podsumować i stwierdzić, rozpatrując problem na płaszczyźnie religijnej, że Amway powinien być zaliczony do grupy sekt wyznających specyficzną pseudoreligię o charakterze zastępczym (por. Z. Pawłowicz bp, Kościół i sekty w Polsce, Gdańsk 1996, s. 295-298). Dlatego jak pisze - odpowiedzialny z ramienia Episkopatu Polski za problem sekt - biskup Zygmunt Pawłowicz „niektórzy określają Amway jak sektę ekonomiczną (j.w., s. 313-314). W sekcie tej cześć i boski kult kierowany jest w stronę pieniądza i jego zdobywania. Pieniądz, bogactwo stoi tu na pierwszym miejscu.

Podpsałem sie pod przeprowadzoną analizą w ovb. Po tym fakcie zrezygnowałem i juz nie chce miec nic wspólnego z takim domokrązcą, któy ją przeprowadził. Co sie bedzie działo z ta analizą. Wyrzuca ją czy co?

Podpsałem sie pod przeprowadzoną analizą w ovb. Po tym fakcie zrezygnowałem i juz nie chce miec nic wspólnego z takim domokrązcą, któy ją przeprowadził. Co sie bedzie działo z ta analizą. Wyrzuca ją czy co?

Podpsałem sie pod przeprowadzoną analizą w ovb. Po tym fakcie zrezygnowałem i juz nie chce miec nic wspólnego z takim domokrązcą, któy ją przeprowadził. Co sie bedzie działo z ta analizą. Wyrzuca ją czy co?

Podpsałem sie pod przeprowadzoną analizą w ovb. Po tym fakcie zrezygnowałem i juz nie chce miec nic wspólnego z takim domokrązcą, któy ją przeprowadził. Co sie bedzie działo z ta analizą. Wyrzuca ją czy co?

już nie jesteś zainteresowany ... hmmmm ciekawostka... napisz mi proszę czym nie jesteś zainteresowany bo nie bardzo rozumiem ?? jak można nie być zainteresowanym czymś czego się nie poznało ?? a co do rozwiązania to nie musisz się zgadzać na doradztwo jak do Ciebie zadzwonią.... tylko to bez sensu... ale rób co chcesz ...

Po prostu co sie dzieje z anliza pod którą sie podpisałem?

Po prostu co sie dzieje z anliza pod którą sie podpisałem?

Po prostu co sie dzieje z anliza pod którą sie podpisałem?

Pisaliście, że w OVB nie ma szkoleń, nie wymagają wiedzy, nie wiem jak jest gdzie indziej, ale ja pracuję w Rzeszowie i już byly kilka szkolenia zewnętrzne oraz są co szkolenie kogoś przepytują z wiedzy...

mam wrażenie że większość piszących tutaj to jacyś schizofrenicy itp... Polska to taki dziwny kraj a Polacy to tacy dziwni ludzie... moja historia: pewnego dnia zadzwonił do mnie kolega z propozycją sporządzenia dla mnie analizy finansowej, generalnie nie byłem zainteresowany ale w końcu się spotkaliśmy. Po analizie zajrzałem do internetu bo nigdy wcześniej nie spotkałem się z nazwą firmy którą ów kolega reprezentował. Na co trafiłem? na to forum... nie musze chyba nikomu tłumaczyć jaka była moja reakcja i nastawienie do drugiego spotkania tzw doradztwa... Postanowiłem się jednak spotkać i zapoznać z wiedzą i sposobem prowadzenia takiego spotkania. Kolega przyszedł z jakimś chłopakiem w wieku 25 może 26 lat. Musze przyznać że jestem mocno uprzedzony do osób próbujących mnie na coś namówić a decyzje odnośnie zgody na spotkanie doradcze motywowałem zagięciem pana doradcy i wykazaniem się swoja wiedzą:) po pierwszych 10 minutach spotkania byłem jednak zaskoczony otwartą i rzeczową rozmową. I teraz zadziwię i zawiodę wszystkich czytających to forum ale jestem bardzo zadowolony z tego spotkania. To co dla mnie przygotowali odzwierciedlało moje potrzeby i po bagatela 1,5 godzinnej rozmowie kupiłem jeden z ich produktów. Pan nazwijmy go "doradca" chociaż nie wyglądał miał sporą wiedzę a co najważniejsze dobry produkt na bardzo dobrych warunkach, zdecydowanie lepszych niż zawarta przeze mnie 3 lata wcześniej umowa z innym ubezpieczycielem którego nie będę tutaj wymieniał z nazwy. Teraz po spotkaniu zaczął zastanawiać mnie fakt, ze wśród całej tej nagonki jest tak mało negatywnych opinii od niezadowolonych klientów. Komu zależy na oczernieniu tej firmy? Druga rzecz, która dopiero teraz daje mi do myślenia to fakt , ze firma istnieje na rynku od 40lat i działa w 14 krajach.

Ja np. nie mam zastrzeżeń do sprzedaży produktów , ktoś musi to sprzedawać. A kasa z tego jest niezła. Robię to 9 lat to wiem. Mam zastrzeżenia do wrednej rekrutacji , niestety ocierającej się o metody sekciarskie. Sprawdź nim odpowiesz, bo naganiacze piszą tu o persilach itp. A produkt kupiony 3 lata wcześniej w tej chwili jest z pewnością gorszy nie dlatego , że konkurencja sprzedała ci bubla , tylko produkty ewoluują, zmienają się !!!!!!! Coś co 3 lata temu było dobre , dziś już moze nie być !!!!!!!!!!!!! Popatrz tylko na samochody !!!!!!! A najlepiej na komputery. Albo na telefony komórkowe . Ja pierwszy telefon kupiłem w 1997 roku i był to najlepszy wtedy model. a dziś.........

ironia - sposób wypowiadania się, oparty na zamierzonej niezgodności, najczęściej przeciwieństwie, dwóch poziomów wypowiedzi: dosłownego i ukrytego, np. w zdaniu Jaka piękna pogoda wypowiedzianym w trakcie ulewy. podejrzewam że to właśnie o to chodziło w persilach itp :) a była to odpowiedż to prania mózgów i wciskania kitu :) mi nikt nic takiego nie zrobił i bardzo dobrze zrozumiałem ten tekst i nawet pojawił mi sie uśmiech :) osoba pisząca wykazała sie poczuciem humoru natomiast ty jego brakiem a szkoda :) pzdr

WIDZE, ZE DALEJ PIERDOLICIE O DUPIE MARYNIE I CO WAM DA TO, ŻE NASMARUJECIE NA OVB W INTERNECIE, SATYSFAKCJE? O KAZDEJ FIRMIE PISZĄ TO SAMO, DOBRE I ZŁE RZECZY! A WY TYLKO TRACICIE SWOJ CZAS KTÓRY MOZNA WYKORZYSTAC NA CIEKAWSZE RZECZY NIZ PISANIE O OVB JEDNO I TO SAMO W KÓŁKO! JAK NIE CHCECIE TO NIE PRACUJCIE W OVB, PRZECIEZ KAZDY MA SWOJ ROZUM I NIKT NIKOGO NIE ZMUSZA DO PRACY W OVB, ANI ZEBY KTOS ZOSTAL KLIENTEM, KAZDY DECYDUJE SAM O SWOIM LOSIE! NIE BADZMY DZIECMI I NIE ZACHOWUJMY SIE JAK DEBILE.

Poczucia humoru nie brak mi , a ironia jest moim chlebem powszednim. Przykład z pogodą jest jednak mało wymowny.Sa lepsze przykłady. Aluzje z praniem mózgu rozumiem doskonale, ale nie to było celem dyskusji. jak napisałem wielokrotnie , mam zastrzeżenia do sposobu rekrutacji , stopniowanie wiadomości , otoczka tajemniczości i wyjątkowości firmy, dowiadywanie się podstawowych informacji o firmie dopiero na wyjazdowych , płatnych szkoleniach i wiele naciąganych , bajkowych obrazów firmy zajmującej sie AKWIZYCJĄ produktów finansowych. Oto cała prawda o firmie. I nie ma się czego wstydzić , trzeba tylko pracować i zarabiać , ale robienie z firmy jakiegoś Orła Biznesu to paranoja.

Akwizycja (marketing) to: * zjednywanie, pozyskiwanie klientów, * zbieranie zamówień, * zawieranie umów o dostawę produktów lub wykonanie usług. Wszystkie te czynności mogą być wykonywane w siedzibie i przez pracowników producenta zatrudnionych w służbach akwizycji i marketingu, ale zwykle skuteczniejsza jest praca w terenie, a mniej kosztowna wykonywana przez pośredników. Zwykle wynagradzani są oni prowizją od wartości transakcji. Akwizycją zajmują się: akwizytor, będący zwykle pracownikiem producenta, i przedstawiciel handlowy (agent), będący z reguły pośrednikiem. jak widać akwizycja to nic złego :) a praca w OVB nijak ma sie do tego :) przecież się z klientem umawiam ale nie naciskam :) proponuję spotkanie przez telefon umawiam się przyjeżdżam i przedstawiam produkt tak ?? a to ze jest to sprzedaż tego produktu no to juz chyba element tej pracy jak mniemam :)

Akwizycja - Uważana jest za najbardziej skuteczną formę oddziaływania na nabywców, ale zarazem kosztowną. Stąd jej najszersze zastosowanie znajdujemy w obrocie towarami o wysokiej wartości jednostkowej, a w szczególności obrocie sprzętem inwestycyjnym i obrocie patentami (licencjami). Akwizycja jest drugim pod względem zakresu zastosowania składnikiem promocji, Określa się ją jako „bezpośredni kontakt przedstawiciela lub przedstawicieli sprzedawcy z przedstawicielem lub przedstawicielami nabywcy, którego celem jest zawarcie umowy kupna-sprzedaży lub umowy na wykonanie określonej usługi . Działalność ta w różnej formie występuje na każdym szczeblu obrotu gospodarczego, poczynając od kontaktu ekspedienta z klientem, kończąc na kontakcie producenta z pierwszym ogniwem sprzedaży.

"""" a praca w OVB nijak ma się do tego """""""" Przecież to największy absurd na tych 157 stronach// +ok. 40 wykasowanych przez cenzurę. Najpierw jakiś/aś pajac/ka definiuje akwizycję , a potem twierdzi , że to , co w działalności w OVB w 100% odpowiada terminowi akwizycji jednak nie dotyczy TEJ FIRMY !!!!!!!! Podobne bzdury to tylko politycy potrafią wymyślić.

Witam uczestników. To forum to obraz polski właśnie.

TO forum to obraz pokazujący że ovb to kupa;p panowie ovbowcy kolejny miesiąc i szału nie ma:) co się dzieje? wyniki jak sprzed 3 - 4 lat.... idziecie wstecz;d

Witajcie jest mi coraz bardziej wstyd że w tej firmie zmarnowałem aż prawie 10 lat życia szkoda że kiedy chcemy iść wyżej zaraz nas wyrzucają jak śmiecie tylko Ci co dobrze dupę liżą to zostają np. jerzy M i kol z tego co wiem to nie powinno się takich ludzi żałować no cóż każdy ma to na co zasługuje życzmy im powodzenia ....

Coś o was http://demotywatory.pl/1567763/Troll