CZY długo zastanawiałyście się nad decyzją o zajściu w ciążę

nie zastanawiałam sie nawet chwilki pragnełam miec dziecko1

netar a ty co sadzisz o kobietach w ciazy, ze trzeba im miejsca ustepowac ze mają przywijeje zawsze i wszedzie? i wyjasni mi swoj temat co on oznacza bo nie rozumiem go CIAZA-stan błogosławiony czy stan zacmienia umysłu Prawa ciezarnych...suplement

kodeks pracy a życie ogólnospołeczne to są dwie różnice. Także jak chcesz mieć kodeks ogólnospoleczny, to pierwszy punkt - kobietom w ciąży nie wolno chodzic na zakupy, bo nie moga dzwigać, także stanie w kolejce w sklepie ci odpada, tutaj chamstwa nie doświadczysz, po drugie - kobietom w ciąży nie wolno jeżdzić ogólnospołecznym środkiem transportu ponieważ każde hamowanie i ruszanie może żle wpłynąć na rozwój dziecka, także obowiązkiem ojca przyszłego dziecka jest wynajęcie prywatnego środka transportu, bez dodatkowych przystankow, jadącego konkretnie w danym celu jakim zamierza ciężarna.... itd...itd...

wiecie moi drodzy ze to niemozliwe zeby przesadnie dbac o siebie w cioazy i nie jeździc nawet autobusem, wiec dajmy temu spokoj... a wracajac do tematu kto sie jeszcze wypowie ???

Nam to zajęło ok 3 lat od ślubu. Najpierw dostałam nową pracę, ale musiałam skończyć podyplomówkę (to był warunek), więc się zeszło 1,5 roku. Potem zaczęliśmy budować dom. Ponad rok temu (miałam 28lat) stwierdziłam - teraz albo wcale. Zaczęłam się bać, że mnie to ominie. Wyszło za pierwszym razem, a dziś nasza Julka ma 5 m-cy (ja 29lat). I wiecie co? Odradza czekanie do ostatniej chwili, bo potem trzyma się spieszyć, żeby jeszcze zdążyć zanim zegar przestanie tykać (ten biologiczny).

agunia1 ...gratuluje...i super ze zdązyliscie i to za 1 razem....tez bym tak chciała....mam 25 lat rok po studiach i własnie dostałam prace....ale chyba dzidzia w niczym by nie przeszkadzała,,,tylko boje sie jak bym sie czuła w czasie ciazy....i czy mogłabym proacowac....

Ja z moim małżonkiem jesteśmy razem od 11 lat (ja mam teraz 28, a on 29.5) Po 6 latach \"chodzenia\" wzięliśmy ślub - byłam wtedy na IV roku studiów, on po. Zdecydowalismy, że dziecko urodzić ma się jak będę na stażu po studiach, bo na stażu mam zatrudnienie i dostanę urlop macierzyński. A poza tym praca na stażu nie jest tak absorbująca i będę mieć czas dla dziecka, jak już wrócę z macierzyńskiego. Poszłam na staż 1.10, a Martynka urodziła się 29.10. Posiedziałam z nią 16 tygodni macierzyńskiego i wróciłam na staż, ale bywały dni, kiedy wychodziłam na 2-3 godzinki z domu, nigdy nie dłużej niż 5 godzin. Teraz spodziewam się drugiego dziecka, bo chcieliśmy małą różnicę wieku - urodzi się w lutym. Ja dostałam się na specjalizację, idę do pracy 1.09, więc również będą mi przysługiwać wszelkie świadczenia. Nie miałam najmniejszych kłopotów z decyzją, mój mąż też - decydując się na małżeństwo od razu zdecydowaliśmy kiedy będą dzieci, bo to, że w ogóle będą, było oczywiste. Acha -nie jestem żadną nawiedzoną \"oazówką\" ;) i nie staram się nikogo nawracać, dzieci chciałam mieć dla własnego zadowolenia, bo nie ma dla mnie nic piękniejszego, niż mała istotka, powstała dzięki miłości wspaniałego faceta i mojej :D Pozdrawiam!!!