20 latkowie zmęczeni życiem...

ostatnio wydaje mi się, że jest nas coraz więcej...chodzimy na studia które wykańczają nas psychicznie i po części fizycznie, albo chodzimy do pracy gdzie jesteśmy tyle warci ile kurz na półce. Już w tak młodym wieku, mamy praktycznie same obowiązki, i wymagania postawione, przez rodzine, znajomych, pracodawce itp Brak czasu na relacje między ludzkie powoduje, że 3/4 z nas to nieśmiali , wyalienowani ludzie, którzy ukojenie znajdują w internecie. Do tego przytłacza nas nasza fizyczność, która bardzo często bardzo odbiega od obecnych kanonów. Do tego gdy człowiek samotny, wszystkie te czynniki dodatkowo działaja z zdwojoną siła...

jakbym to ja mówiła

ciesz sie ze masz czas na internet, ja nawet na to czasu nie mam...ale z cala reszte sie zgodze u ciebie :(

po całości

U mnie na uczelni plaga...80 % samotnych, co drugi pracuje w weekend, zero imprez, prkatycznie nikt ze sobą nie gada, małe grupki się potworzyły...straszne do czego to wszystko zmierza...

wyjezdzajcie gdzie sie jeszcze da,mowie Wam.......moze jak juz naprawde same staruszki zostana w Polsce to sie Ci politycy dosc przestrasza,zeby cos zmienic:-O

to tu o politykę chodzi? konstrukcja współczesnego świata jest zjebana...i tyle

Przepraszam, że Cię nagabuję, czy mogłabyś udzielić obiecanej odpowiedzi autorce tego tematu? Ja też bym chętnie przeczytała... http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3362975

potrafię poszukać jakiej dorywczej pracy, taki jestem nieśmiały :( życie jes jednym wielkim kanałem :(

społeczeństwo konsumpcyjne, dla którego być to mieć, do tego zamknięte w swoich 4 ścianach niezdolene do relacji między ludzkich..

Kurcze, szkoda ze tacy wlasnie zmeczeni 20 latkowei nie moga sie gdzies spotakac mysle ze bysmy sie dogadali niezle:)

ja mam tak samo w tygodniu na uczelnie i tam taki zapierdziel że nie ma czasu na nic. Dobrze że chociaż sobota i niedziela wolne to przynajmniej na necie można troche poszaleć i z kimś pogadać.

globalizacja i przede wszystkim zachodni model życia oparty na konsumpcji, który wciska się do nas. Mamy żyć dla pracy, a nasze potrzeby będą kreowane przez marketingowców, trend-setterów, itd. Nieustanny wyścig, nieustanny dokształcanie się, dyspozycyjność, pogoń za pieniędzmi na studia, mieszkanie, kredyty, pogoń za kreowanymi przez reklamy ideałami; do tego natłok w większości niepotrzebnych informacji i hałas niektórym refleksja o bezsensie takiego modelu życia i o tym co naprawdę się liczy, przyjdzie za późno

zachodowi to my nie dorównamy nigdy...u nich to chociaz zarobki są przyzwoite a u nas...byle do konca studiów