Wychowani na blokowiskach-laczmy sie

Wszyscy pisza, ze sa tacy porzadni, a jednak polowa spolecznestwa mieszka w blokach z wielkiej plyty i doznaje "urokow zycia" na wielkich osiedlach. Ja mieszkam na takim osiedlu od nastoletnich czasow. Co za tym idzie: - mimo ze mam 20 pare lat wciaz wychodze ze znajomymi z osiedla na piwo na lawke nawet w zimie :o - domówki - przesiadywanie w zimie na klatkach schodowych i palenie tam fajek - z ludzmi z osiedla mam najblizszy kontakt emocjonalny i robimy rozne rzeczy, ktore sa raczej zle widziane np w towarzystwioe moich znajomych z roku - czesto spisuje nas policja z picie piwa w miejscach publicznych :o - wloczymy sie po osiedlu - wszystkich tutaj znam przynajmniej z widzenia Dla jasnosci - nie jestem zadna dresiara, studiuje dziennie, sporo czytam, mam szerokie zainteresowania, slucham ciezszych klimatow, podrozuje, a jednak osiedle na zawsze zachowam w swoim sercu. :D Tu nie mam przyjaciol dobranych pod wzgledem wyksztalcenia, klimatu muzycznego itp, tylko ze wzgledu na wspolne pochodzenie. Ta sa baaaardzo rozni ludzie, poczawszy od lekko zdresiałych, konczac na bardzo zdolnych i ambitnych ludziach, ktorzy daleko zaszli. Czy ktos ma podobnie? Takie podwojne zycie? :D

????

ja cale zycie mieszkam na duzym blokowym osiedlu z wielkiej plyty, ale jakos nie widze specjalnej atrakcji w siedzeniu na klatce schodowej, wloczeniu sie miedzy blokami, a piwo wole wypic w kulturalniejszym miejscu, niz lawka :O