zostać? wyjechać? jak tak to gdzie? co radzicie?

ja przepraszam.... nie doczytalam topiku jeszcze do konca, ale chcialam tylko zachecic do spelniania swoich marzen :) ja wyjechalam z Polski majac 25 lat(jako au-pair), po skonczeniu studiow mgr(ktore tez mnie za bardzo nie interesowaly,ale w wieku 18lat nie wiedzialam co chce robic w zyciu:O ), rzucajac prace,ale nie dajaca zadnych perspektyw. Teraz mam 27 lat i studiuje drugi kierunek ,calkiem cos odmiennego,jestem bardzo zadowolona i nie zaluje wyjazdu, to najlepsze ,co moglo mi sie zdarzyc. Z rodzicami tez mialam problemy,ale najpierw byla opcja ,ze jade tylko na pol roku,a potem sie przedluzylo... rodzice juz nic nie mowia,bo wiedza ,ze tu mi lepiej...

Droga Magot:) dziekuję za link, jakoś mi to juz naświetliło sprawę. Mam jeszcze tylko jedno pytanko - czy do podpisania takiego dokumentu nie potrzbuję czasem jakiegoś skróconego aktu urodzenia w wersji francuskiej czy potwierdzenia z uczelni, że skończylam szkołę bo coś mi się obiło, że gdzieś tam takie dokumenty są wymagane, no chyba, że jest to jakaś zwykła umowa i wystarczą moje dane z dowodu czy paszportu. TakaJednak26 - po pierwsze to przecież nie ma za co przepraszać. :) Milo, że wpadłaś no i fajnie, że Ci się udało. Ja jestem już zdecydowana, zapewne jak juz doczytasz to dowiesz się, że w środę jeszcze mam do przejścia rozmowę z rodzinką a potem juz tylko kupno biletu i Paryż. Wiesz nie wiem co mnie tam czeka, czy to nie jest z drugiej strony porywanie się z motyką na słonce, bo może i wrócę szybciej niż myślę. Mimo wszystko mam jednak dobre przeczucie, że wszystko wypali i będzie dobrze. Bardzo się cieszę, że pojadę, że się zdecydowałam i juz nie mam wątpliwości. Myślę, że ta zmiana może przynieść wiele dobrego. Mam nadzieję, że będę tak zadowolona jak Ty! Pozdrawiam :)

Kresska, to sie nazywa szybkie podejmowanie decyzji:) Napisz jak Ci poszla rozmowa!

parisparis - Napiszę, napiszę napewno. Pewnie będę miałą trochę stresa, ale może jakoś pójdzie. :) Pozdrawiam Cię serdecznie

:) kreskaa - wydaje mi sie, ze paszport lub dowod w zupelnosci wystarcza. Polska jest teraz w Unii i nie widze powodu, zebys musiala dodatkowo udawadniac swoja tozsamosc. Natomiast co sie tyczy dyplomu z uczelni, to tez nie wiem do czego moglby on byc przydatny... Gdybys skonczyla studia pedagogoczne, to bylby to na pewno dodatkowy atut... ale chyba nic ponad to. :) Pozdrawiam :)

Cześć! wszystko ustalone :) jadę jadę jadę :P :) Właśnie skończyłam 40 min rozmowę z matką chłopca i powiem Wam, że nie przypuszczałam, że będę tak zadowolona. Matka strasznie pogodna, wesoła, miły głos, naprawdę dobrze mi się z nią rozmawiało. Pytała się o wszystko, - czy mam doświadczenie, czy już kiedyś byłam au-apir, czy nie będę tęskić, czy rodzice się nie martwią o mie, czy może chcieliby z nią porozmawiać, czy chciałabym zostać na święta, strasznie dużo tego było, ale odebrałam ją bardzo miło. Chłopiec się nawet pytał czy jestem surowa hhehe Jak się dowiedział, że jestem blondynka z jasnymi oczami powiedział, że już mnie lubi :). Oczywiście wszystko po angielsku ale bez żadnego problemu. Wszystko ustaliłyśmy. 25.10. wylot :) hihi ale jestem zadowolona!

Moje gratulacje!! Ja wlasnie siedze na gg i z operka ktora byla w mojej rodiznie rpzede mna obgadujemy "pania domu" - ktora byla...delikatnie mowiac strasznie "nieżyciowa" ;p

no cóż, mam tylko nadzieję, że moja będzie choć w miare \"życiowa\" :P :), pozdrawiam

:) kreskaa - no to fantastycznie!! :D Gratulacje! :D

Dziękuję Margot! :) Strasznie się cieszę :) :P ;)

Hej dziewczyny! Piszę tylko by się pożegnać. W czwartek wylatuję do Paryża, Trzymajcie kciuki! Aaa i dziękuje za pomoc i rady, przydały się bardzo! Gdyby nie Wy pewnie nadal bym się zastanawiała :) Pozdrawiam Was gorąco! pa

Ja właśnie musiałam podjąc taką decyzję. Praca dobra finansowo ale nuuuudna, chciałam wziąć urlop bezpłatny ale nie chcę się na to zgodzic, więc rzucam pracę. nie chcą isć na ugodę to nie.phi. rodzice mnie wspierają ale ja boję się za jak wrócę to nie znajde pracy która finansowo byłaby na tym samym poziomie. całe szczęście mam 22 lata i całe życie przed sobą. a ten temat utwierdził mnie w mojej decyzji. dziękuję :)

Odezwij sie, gdyz przeczytalam twoj topic i jestem pod wrażeniem ze w tak krótkim czasie udało ci sie zrealizowac marzenie. Sama zarabiam 1800netto i wszyscy mi mowia ze powinnam sie trzymac kurczowo tej pracy w Polsce a ja czuje ze spelnilabym sie zawodowo w UK. Moze od razu nie byloby cudownie, ale dzieki zdobytemu doswiadczeniu w pracy w PL (Sekretarka/Asystentka Zarzadu) moglabym sobie pomoc w UK. Znam jezyk ang w stopniu zaawansowanym. Moj narzeczony pomieszkiwal w krajach anglojezycznych i ciagle chce abysmy tam razem zamieszkali kilka lat. Ja mam obawy czy sobie poradze z tym wszystkim. Zastanawiam sie jak Tobie ulozylo sie we FRANCJI. Napisz jesli mozesz czy nie zalujesz ze porzucilas prace w Polsce ktora rodzice uwazali za dobra itd. Pozdrawiam cie serdecznie i odezwij sie stamtad. A jesli nie ty to niech inne osoby ktore mialy analogiczna sytuacje mi doradza od serca:) Dziekuje z gory