docenianie swojej urody

czy wy też tak macie że niedoceniacie tego co macie .i czym to jest spowodowane lub co to może oznaczc że niedoceniamy tego co mamy

urode bo mam ładna twarz i fugure jakiej znajome mi zazdroszczą:-)

figure chcialam napisac:-)

to juz tak jest ze jak ktos ma np. odstajace uszy albo garbaty nos to uwaza takie sprawy za najwieksze nieszczęście, tymczasem inni moga tego nawet nie zauważać:o czym to jest spowodowane? raczej ogólnymi kompleksami i zbyt słaba psychika zeby przestać sie przejmowac niz samymi defektami urody:o najczesciej jednak sie z tego wyrasta

trudno mi docenić to, ze mam (podobno) ładną twarz. Jak patrzę w lustro widzę tylko paskudną cerę a nie ładne oczy czy wydatne usta :O

ja np jestem wysoki , szczupły (nie chudy), mam ponoc ładne oczy (często to słyszę), a cere mam normalną czyli głaciutką:O ale jakś tego chyba niedoceniam czy słusznie a co wy o tym myślicie

mam zeza i nie potrafie cieszyc sie z tego ze mam ladna cere, usta i reszte ciala

ale zeza chyba idzie wyleczyc operacyjnie chyba że się myle

Mam bardzo oryginalny typ urody (blada cera, czarne włosy i oczy, nietypowa figura) i przez lata uważałam sie za najbrzydszy wybryk natury. Teraz, kiedy nie tylko siebie akceptuję, ale wręcz uważam, że wyglądam świetnie, muszę uważać, żeby nie powiedzieć tego głośno, bo zaraz słyszę, ze jestem pusta i przemądrzała :P

nie kazdy leczy sie operacyjnie. przy niedowidzeniu zez powraca

Fuu .................to gratuluję ci :)

u mnie to wyglada tak ............... przerąbane mamy :O

no niestety mozna sie zalamac

ja znam swoją wartość;) i wam też radze doceniać to co mocie bo natura jest brutalna i kiedyś wam to odbierze;)