Mdleje w kościele a ślub w sierpniu...pomóżcie proszę

Witam. Po przekroczeniu progu Kościoła +/- 10 min i się zaczyna...dusi mnie,nie mogę złapać oddechu,przełknąć śliny,kręci mi się w głowie,sztywnieją mi barki i leżę.Mam strasznego pietra,że będzie jak zawsze odstawię scenę i narobię wstydu sobie,niedoszłemu mężowi i rodzicom.Myślałam o melisie ale to na mnie nie działa.Kocham strasznie narzeczonego,przygotowania się zaczęły a ja już mam fazę:( Bardzo liczę na dobre rady...

może masz alergię na kościół? :P a tak na poważnie to tylko w kościele mdlejesz? nawet jak siedzisz? może powinnaś wybrać się do lekarza bo to nie jest normalne.

przzypomnialo,ze moj znajomy tez mdlal w kosciele, bylo to zwiazane z zapachem, cos jak uczulenie na kadzidla,ktorych uzywaja w kosciele

Przedstaw problem księdzu, i poproś o \"skróconą\" mszę :) Jeżeli będzie w porządku, to ją tak okroi, żeby było ok dla wszystkich ;)

a to nowosc, mi mala - ty jestes dorosla? bo czutajac twoje wypowiedzi na roznych topikach myslalam, ze jakies gora 17 lat :o

tylko egzorcysta pomoze:D a ja myslalam ze tylko opetani mdleja w kosciele, i boja sie kosciola:/

mi mała dobrze radzi. Jeszcze jedna ważna rzecz- czy mdlejesz zawsze, czy tylko latem? bo jeśli tylko wtedy, kiedy jest gorąco to może warto przełożyć ślub (nawet na miesiąc bez R :p )

Też ciągle mdlałam po kościołach w okresie dojrzewania (już mnie chyba kojarzyli że to ta co mdleje), na starość trochę mi przeszło:) Jak zaczyna się 'jazda' czyli mroczki przed oczami, czuję ze odpływam itd to próbuję skoncentrować się na czymś, myśleć o czymś innym i pomaga. Zauważyłam też, że przeważnie sama się w to wpędzam, tzn jak sobie mówię: ale tu dużo ludzi, duszno itd, zaraz zemdleję - to przeważnie zaraz mi się słabo robi:) Do tego dochodzą również galerie handlowe, sklepy - czyli tam gdzie zimą jest ciepło. Najgorzej to jest jak mi coś odbije i zamierzam skończyć z jedzeniem słodyczy - tak reaguje mój organizm na brak cukru:)

Wiedźma, ja też mdlałam - ale nie tylo w kościele, wszędzie tam, gdzie jest tłok i muszę stać bez ruchu. Zrobiłam sobie badania, mam chypotonię spoczynkową (w skrócie - superniskie ciśnienie) i muszę w kościele i autobusie siedzieć jak stara babcia;) Przyplątało mi się to już w dorosłości, i może zniknie, a moze nie. Da się żyć, ale kawka rano być musi, no i trzymanie się zasady, że jak możesz, to siedzisz:) Popieram jednak stwierdzenie, że po śniadaniu (nie za dużym!) i kawce(nie za mocnej!) Twoje ciśnienie w kościele będzie na tyle wysokie, że nie powinno Ci się nic stać. Nie brałabym jednak kardiamidu (a już na pewno bez konsultacji z lekarzem), bo stres jest taki, ze dodatkowe dopalacze mogą Cię wprawić w zupełne roztrzęsienie, bedą Ci drżeć ręce etc. Leki posiłek, słaba kawka i bedzie dobrze:) zwłaszcza, że nowożeńcy mają dużo przestrzeni do swojej dyspozycji i raczej nie zabrakine Ci tlenu. A w międzyczasie - do lekarza marsz. może to co innego i trzeba Cię leczyć? Omdlenia są objawem wielu chorób.

a może dałoby się klechę wyciągnąć na zewnątrz ? macie tam jaki ołtarz polowy ?

Oj niestety ja tez to znam. Ostatnio na slubie kolzeanki zrobilo mi sie slabo i zaczelo krecic w glowie. Dodam ze kosciol byl bardzo malutki, a gosci pelno, nawet nie wszyscy zmiescili sie w srodku. A ja stalam taka biedna jako druhna za mlodymi i nie wiedzialam co robic Glupio mi bylo wyjsc bo wszyscy zwrocili by na mnie uwagę i nie chcialam robic zamieszania. Ale jednak wyszlam, bo inaczej chyba bym zemdlala. Generalnie nie za dobrze czuje sie w malych dusznych kosciolach. Tak się zastanawiam jak bedzie na moim slubie, bo kosciol niestety tez bedzie z tych dusznawych.

Oj niestety ja tez to znam. Ostatnio na slubie kolzeanki zrobilo mi sie slabo i zaczelo krecic w glowie. Dodam ze kosciol byl bardzo malutki, a gosci pelno, nawet nie wszyscy zmiescili sie w srodku. A ja stalam taka biedna jako druhna za mlodymi i nie wiedzialam co robic Glupio mi bylo wyjsc bo wszyscy zwrocili by na mnie uwagę i nie chcialam robic zamieszania. Ale jednak wyszlam, bo inaczej chyba bym zemdlala. Generalnie nie za dobrze czuje sie w malych dusznych kosciolach.

Może masz nerwicę, ja miałam identyczne objawy i nic nie pomagało: żadna kawa, ani jedzenie, nawet po tym potrafiłam popisowo zemdleć :O Aha: nie trzeba \"się denerwować\", żeby mieć nerwicę ;)

na mdlenie kobity to nie slodycze jesc, tylko bialko. mdleje sie, bo spada cukier we krwi, a bialko takie sprawy stabilizuje. slodycze tylko podniosa cukier raptownie, a potem on znow opada i czlowiek czuje sie slabo.

mnie pomaga jak dam głowę niżej serca..... krew wtedy spływa do mózgu i się nie mdlaeje..... nie wiem czy to dobra rada na slub....ale na codzień się może przydać....

Cieszę się, i baaardzo dziękuję za odpisanie:) Co do mnie to im ciaśniej tym lepiej i najlepiej dużo ludzi.Otwarta przestrzeń to masakra i obojętnie czy stoję czy siedzę.Pomysł z krótszą mszą jest świetny.A dusi mnie też na zjazdach,w markecie itp.Chyba wybiorę się do jakiegoś psychologa...

Cieszę się, i baaardzo dziękuję za odpisanie:) Co do mnie to im ciaśniej tym lepiej i najlepiej dużo ludzi.Otwarta przestrzeń to masakra i obojętnie czy stoję czy siedzę.Pomysł z krótszą mszą jest świetny.A dusi mnie też na zjazdach,w markecie itp.Chyba wybiorę się do jakiegoś psychologa...

wiedźma, to jak na moje oko klasyczne objawy nerwicy lękowej (coś wiem o tym)

i innych miejscach ;) Mysle, ze to slabe krazenie ale nie badalam, bo to wstyd :P

tez miałam tak samo, masz 3wyjścia, albo wziąć jakiś lek uspokajający, ale potem będziesz ospała więc nie polecam, albo walnąć kielicha przed ślubem, najlepiej szampana z bąbelkami, zrobi ci się cudownie błogo, będzie ci obojętne, nie zemdlejesz :) i trzecia jak widzisz ze zaczyna cos sie dziac wbij sobie paznokcia w rękę, tak trochę do bólu, momentalnie zemdlenie cię odejdzie, wiem bo sprawdziłam. Jest to kwestia psychiki jak odciągniesz myśli od tego to nic ci nie będzie, a bodziec typu ból skutecznie to robi :) A najlepszy wyjściem jest walnąć kielicha a jakbyc jednak mimo to cos sie dzialo wbijaj paznokiec i będzie git :)

Opcja z paznokciem zastosowana będzie na bank.Prawda jest jednak jak goła baba w krzaczorach nad rzeką-mam chyba jakiś problem z tymi nerwami.A jak się leczy tą nerwicę lękową?? Mam nadzieję,że leki nie zrobią ze mnie warzywka.Na co dzień jestem bardzo żywą osobą a wydaje mi się,że leki na nerwicę wyciszają i uspokajają.Chciałabym żyć normalnie...wczoraj odmówiłam przyjaciółce bycia świadkową :( Ps.egzorcysta niepotrzebny(po wsadzeniu łapy w wodę święconą nie wrze;)

Leczy się farmakologicznie (leki i wcale nie muszą powodować otumanienia, kwestia indywidualna; czasami wystarczają tylko ziołowe) albo/i terapią indywidualną lub grupową. Ja z takich samych powodów odmówiłam bycia świadkową i mało gdzie jeżdżę. Do kościoła swego czasu też kilka lat w ogóle nie chodziłam, między innymi z tego powodu. Pomysł z wbijaniem paznokci wydaje mi się masochistyczny: po co siebie torturować? Nie oszukujmy się, jak ma dojść do zemdlenia, to dojdzie, ale fakt, że to wszystko kwestia psychiki, tylko nie każdy da radę o tym nie myśleć.

hej po pierwsze, nie pchaj w siebie żadnej farmakologii, co z tego ze nie kazdy powoduje otępienie skoro uzależnia, sama przez to przeszłam, po drugie dobre są leki ziołowe, możesz sobie profilaktycznie kupić krople walerianowe i codziennie sobie pić, nie uzależniają nie otępiają a pomalutku ukoisz nerwy z czasem. Mi to mdlenie w kosciele samo przeszlo z czasem, ale piję od lat codziennie meliskę, rumianek, czasem krople walerianowe na tonizowanie nerwów, bo też jestem taka żywiołowa i ruchliwa jak ty :) Po drugie, z paznokciem to żadem masochizm, przecież nie masz sobie do krwi wbijać tylko wytworzyć bodziec, który odwróci Twoją uwagę od myśli " zaraz zemdleje, zaraz bede miala zawroty glowe, duszno mi" bo prawda jest taka ze jak zapomnisz o tym ze masz zaraz zemdleć to nie ma bola, nie zemdlejesz:) jednak polecam kieliszek szampana przed ślubem, albo chociaz krople walerianowe :)

a dla mnie to wbijanie paznokcia to i tak bezsens, po co sobie takie cierpienie fundować? :O nie chodzi o siłę bólu, tylko o sam fakt dziwnego radzenia sobie w ten sposób to tak, jak z karaniem faceta brakiem seksu: jesteś miły, to masz seks, jesteś niedobry, to spadaj, jak zasłużysz, to dostaniesz (sory, ale z tym mi się jakoś skojarzyło )

dziewczyno Ty masz jednak dziwne masochistyczne skojarzenia. Tu nie chodzi o żadne zadawanie sobie bólu, ale o skuteczne odwrócenie uwagi od myśli, że się zaraz zemdleje. W problemach tego typu, jedynym powodem zemdleń jest jedynie siła sugestii. Gdy siedzisz w kościele czy gdzieklwiek indziej gdzie jest tłum od razu zaczynasz myśleć, zaraz zemdleje, zaraz zemdleje i za chwilę zaczynają się reakcje powodujące takie objawy. Gdyby w momencie w którym zaczynasz mdleć, ksiądz nagle wywinąłby kozła,albo stałoby się coś równie śmiesznego, zaskakującego, co odwróciłoby uwagę, objawy omdlenia zniknęłyby w tej samej sekundzie. Niestety podczas własnego ślubu trudno jest o taki odwracasz uwagi, sytuację dodatkowo utrudnia fakt, że nie bardzo możesz sobie nagle przerwać mszę i wyjść z kościoła na chwilkę zaczerpnąć świeżego powietrza. Sposobu z paznokciem nie wymyśliłam ja, na przykład czytałam, że polecają go podczas wizyty u dentysty, aby odwrócić uwagę od borowania zęba. Tu nie chdzi o to aby sobie wbijać paznokieć mocno, ale żeby delikatnie wywołać impuls który pomoże Ci odwrócić uwagę abyś przestała mdleć, w innych okolicznsciach mogloby to byc np, pogłaskanie przez narzeczonego, poklepanie po ramieniu, rozśmieszenie, ale trudno coś takiego wyprawiać na ślubie :) A już na pewno nie chodzi o to, żeby się ukarać za to ze się zemdleje , bo to absurd

nie mam "dziwnych masochistycznych skojarzeń", tylko znam lepsze metody na radzenie sobie z nerwicą, które nie wymagają "wbijania" sobie niczego, żeby odwrócić bólem uwagę od myśli o mdleniu ale prawda jest taka, że mnie np. ból uspokaja

Ojeju, chyba Cie rozumiem... Gdyby nie mój Narzeczony,na którym mogę sie zawsze wesprzec w kościele, to też bym leżała... Faktycznie, pogadaj z ksiedzem, z narzeczomnym i obmyslcie jakiś plan. Po wejściu do kościoła po prostu usiądź, staraj sie wstawać w tylko kluczowych momentach. Wstawaj powoli, wtedy nie odczujesz jak szybko krew napływa Ci do mózgu i nie bedziesz niespokojna. Trzymaj ukochanego pod rekę. I moze poproś, aby organista ( czy któs inny ) ciszej grał i spiewał - ja własnie przez to zawsze padam - jak mi ktoś za plecami drze sie, śpiewa, gra. Może wizyta u lekarza, bo to może na nerwicę psychosomatyczną zakrawać. Pozdrawiam!

wyhutwy - popłakałam sie ze smiechu!