Kafe - nasz świat równoległy

Najbardziej uniwersalny jest jezyk symboli. Czy chcac skorzystac z tzw. przybytku mamy szanse sie pomylic, patrzac na obrazek na drzwiach? Ach ten trojkacik....:) I to bez wzgledu na kraj. W necie to samo... Wystarczy wybrankowi/wybrance kliknac w......... ----- http://www.laska-obrazky.cz/web/public/img/itemImg/137b.jpg ----- i nie potrzeba wiecej slow. Pozostaje wtedy szybkie download, czyli sciagnac z partnera (i z siebie) niepotrzebne pliki ubran... A potem umiejetnie wcisnac Install. I juz. Access in progress. .

Szukany, ty się tu produkujesz, a Mia nawet nie wie, o jaką równoległość biega:)

Picassa Wiesz... koniec jezyka za przewodnika... i juz wie:p

Aj, no wkleiłam linka:)

Jesli DO TEJ strony, to wsio w pariadkie:)

Ale wiesz, w materii damsko-męskiej to body language tak naprawdę czasami wystarcza za wszystko:) Ja bym nawet zaryzykowała tezę: im kiepściejszy język, tym płomienniej romans; Lepiej czasami żeby don pedro pozostał tajemniczy i przemawiała zań rzeźba mięśni, a nie np poziom wiedzy. Lepiej nie wiedzieć, o czym on mówi, nie identyfikować akcentu, ukończonych lub nie szkół ani nie słyszeć błędów. Głębokie spojrzenia w oczy niech mówią za wszystko i szaleje wyobraźnia:)

Teoretycznie masz calkowita racje.. " Lepiej nie wiedzieć, o czym on mówi, ", bo i tak wiadomo, o czym mysli. A praktycznie, jak taki przystojny Francuz szepnie slowko, to brrrrr..... ciarki kobietom po pleckach:) I chyba warto wiedziec, czy (zamiast obietnicy wspanialej nocy)wlasnie nie wspomnial, ze zaraz musi wychodzic, bo zona dzwonila, ze dziecko zachorowalo.

Szukany, ja mówiłam nie o znajomości języków w ogóle, ale zbyt dobrej znajomości:) Znajomości, która odsłania niedociągnięcia interlokutora.:) Miejsca niedopowiedziane są uwodzące:)

Szukanie, swietny traktat :) swoja droga, zadziwiasz mnie nieskonczona "zakamarkawoscia" (stworzone przeze mnie :p ) swojego umyslu ale... czy wszystko musi sie sprowadzac do jednego? widzisz Szkanie, ja cudzoziemcow rodzaju meskigo w swoim zyciu poznalam multum i to jest ostatni aktualnie bodziec, ktory zmowtywowalby mnie do nauki angielskiego... zwlaszcza ze i kultura anglosaksonska to nie moja bajka... jak widziesz, wymykam sie twoim schematom i sciezkom poznawczym ;)

mialo byc "zakamarkowatoscia" :)

nawet polskie slowa mi sie mieszaja a ja chce sie ang uczyc..

Picassa "Miejsca niedopowiedziane są uwodzące" Bezapelacyjnie. Jednoznacznie i bez niedomowien. Tak jest. :)

Cóż, ja muszę się przyznać, że mam do cudzoziemców słabość. Wymykają się łatwym kategoryzacjom, do których ja mam paskudną skłonność w przypadku polskich menów. Ewentualne braki wiedzy ogólnej można zawsze zwalić na inny system edukacji, tak samo jak dziwne zachowania na różnice kulturowe. No, ja jakaś bardziej tolerancyjna wtedy jestem:)

Xsara, ja tez mialam kiedys slabosc :) Ale juz nie mam. Obecnie bezapelacyjnie wole polakow. I mowi to kobieta w innych narodach doswiadczona :)

Ale tak zwana psychologia ewolucyjna ma na to bardzo proste wytłumaczenie: poszukiwanie lepszej (bo bardziej odmiennej od własnej) puli genetycznej i zdrowsze potomstwo:)

Ten pan Szukanie wlada piorem (pardo, klawiatura) jak Wolodyjowski szabla :)

Zmijka "ale... czy wszystko musi sie sprowadzac do jednego?" Juz to slyszalem z ust pewnej kobiety (nomen-omen wladajacej bardzo dobrze angielskim, francuskim i ...tym kobiecym). Rzecz chyba w tym, ze najlatwioej przemawia do wyobrazni, bo jest powszechny:) Proba motywacji byla podjeta w szlachetnym, rzeklbym: ogolnoludzkorozwojowym celu. "Wymykanie sie schematom i sciezkom poznawczym" konkretnego "zachecacza" jezykowego (stworzone przeze mnie na potrzeby chwili) okazuje sie byc na miejscu, gdyz nie jest wazny sam bodziec i metoda, a koncowy efekt. Ktorego jeszcze nie ma co oceniac. A probowac warto:)

Ja bym też nie chciała tak poważnie być z cudzoziemcem. Obcość, która jest zbawcza na początku, tak naprawdę dla mnie byłaby chyba nieoswajalna. Tzn wydaje mi się że brakowałoby mi wspólnoty doświadczeń, wspomnień, pojęć...

"Cóż, ja muszę się przyznać, że mam do cudzoziemców słabość." "ja tez mialam kiedys slabosc " Polki ogolnie maja slabosc..... ale to w niczym nie powinno przeszkadzac panom znad Wisly. Jedynie wzmaga poped konkurencyjny :p Jestesmy w Europie, wiec konkurencja internacjonalna nie dziwi.

.... nie mówiąc o władaniu językiem, bez żadnych podtekstów, mam na myśli sztukę słowa.... :)

Picassa " Obcość, która jest zbawcza na początku, tak naprawdę dla mnie byłaby chyba nieoswajalna. Tzn wydaje mi się że brakowałoby mi wspólnoty doświadczeń, wspomnień, pojęć..." Rzeczywiscie, wsrod znajomych par roznej narodowosci pojawiaja sie takie obawy, co bedzie, jak juz fascynacja minie i przyjdzie zycie. ale jest tez bardzo wileki pozytyw: wymiana dosiwadczen. Pomysl - zamiast tego, ze sie swietnie rozumieja, bo wyrosli w tej samej kulturze i znaja ta sama przeszlosc - maja dwa razy wiecej mozliwosci wzajemnego poznawania siebie i wlasnej specyfiki narodowej! Dwa razy mniejsza szansa, ze sie soba szybko znudza. Jedyny warunek, zeby chcieli sie siebie uczyc.

Szukanie , widze ze interes kwitnie ;) a swoja droga ja przezylam cos takiego- poznalam faceta - on tylko po germansku nawijal , ja kilka slowek :O po angielsku troszeczke lepiej , czyli kilkanascie ale z komunikacja nie mielismy zadnych problemow , mozna powiedziec - bez slow - ale jakos tak ..............glebiej ? [i nie ta glebokosc mam ma mysli - zberezniki :P ;)]

... nie mowiac o wladaniu jezykiem :p Nayuczyc sie siebie i jednoczesnie wlasnego jezyka to dopiero dowod na chec bycia razem (bez podtekstow).

z moich doswiadczen wynika ze w pewnym momencie trafia sie na mur obcosci nie do przebycia... to tak, jakby chcialo sie wymieszac dwie esencjonalnie rozne substancje...ale zdarzaja sie wyjatki Szukanie, w kazdym razie dziekuje za ten wspanialy traktat, ktory skomponowales, aby mnie zmotywowac :)

Fakt, szukający, ale wiesz, z tego co mi wiadomo (z o opowieści i obserwacji), etap wzajemnej ciekawości poznawczej często w którymś momencie ustępuje zwrotowi ku korzeniom. Bo takie ciągłe wzajemne poznawanie, wzajemna otwartość, tolerancja różnic, to ciągła praca. A jak trochę uczucia zaczynają wygasać to się powraca do własnych utartych ścieżek, zwyczajów i sposobów myślenia....

swoja droga, jeszcze nigdy nie romansowalam z wlochem...;)

zielona* "Szukanie , widze ze interes kwitnie." Zielonym kwiatostanem:p Mowiac: glebsza komunikacja chyba nie mialas na mysli wspolne czytanie literatury germanskiej w oryginale? O sztuce tez wielu partnerom sie ciezko dyskutuje, kiedy facet woli mecz. O przezyciach, o uczuciach, o blizszym poznawaniu wlasnej osobowosci? Jako Polakowi trudno mi sobie wyobrazic jak mozna sie z Niemcem glebiej poznac. Szprechajac?* :) --- 8ale rasista jezykowy, nie?:p

Xara , powrotom do korzeni- albo wyzwolenie sie spod ich wladzy :) tyle ze jakos nikomu do glowy nie przychodzi to najprostsze rozwiazanie

Zmijka "z moich doswiadczen wynika ze w pewnym momencie trafia sie na mur obcosci nie do przebycia..." Picassa "etap wzajemnej ciekawości poznawczej często w którymś momencie ustępuje zwrotowi ku korzeniom." Za to obie jestescie przykladnie zgodne, co do wyjatkowosci par, ktorym udalo sie przetrwac etap poznawczy, etap powrotu do korzeni, by zyc dalej razem. Ja tez podziwiam, bo to jednak nieczesty obrazek. Przynajmniej jesli chodzi o Polki/Polakow. Moze sie musimy jeszcze uczyc tej otwartosci na roznice.

Tak, oczywiście, tyle że ludzie z wiekiem się raczej usztywniają... W każdym razie ja znam kilka małżeństw wielokulturowych które rozpadły się tak właśnie...