PORADY NA KAŻDY TEMAT - ROZWIĄZUJĘ PROBLEMY

czy prawdą jest...: zależy od powodu rozstania

innych ludzi tez to spotyka, ale są widocznie bardziej odporni psychicznie ode mnie. Wydaje mi sie, ze mam w sobie coś takiego, że prowokuję te ataki i zmiana pracy tu nic nie da, bo problem tkwi w mojej głowie.

Tak moj chlopak podal powod. Ale to go nie usprawiedliwia... Mogl przyjsc nawet teraz a tego nie zrobil... Wlasnie napisalam mu ze to koniec

To znaczy mam milczeć?

zerwała znajomość(nie z mojej winy) ale strasznie tęsknie-co mam zrobić?:(

zerwałam *

ramparam : zanim odejdziesz, zrób jeszcze próbę. jakie są Twoje słabe punkty? z czym sobie nie radzisz? I jak możesz nad tym popracować? Jesli Ty się zmienisz- inni to zobaczą i tez się zmienią. Nie poddawaj się, walcz do końca.

strong woman : czy on się boi strong woman? ;)

a ja natomiast : dokładnie tak ;)

biała dama: nic nie robić. czekać na przeprosiny. Jak będa szczere- dać szansę, w innym wypadku: noł łej!

rzuciłam faceta dla jego kolegi.. ale on o niczym nie wie.. poza tym nic z tego nie wyszło, bo to było głupie zauroczenie ..tak czy inaczej on teraz jest z dziewczyną 9miesięcy.. żałuje tego strasznie mam żałosną ochote odbic go jej.. wspomnę jeszcze, że od naszego związku mijają 2 lata i wiem, że bardzo wtedy przezył to rozstanie byłam jego pierwszą dziewczyną a on moim pierwszym facetem.. jestem chyba chora, że chcę komuś niszczyć coś tak pieknego..

przeprosiny były,nie wiem czy szczere...ja nie poczułam się "przeproszona" ,jakiś miałam niedosyt i żal:(

Ok. To właśnie robię, ale chciałam to sobie potwierdzić:)

Droga P. Skad pomysł by zabawiać się w wyrocznię?

To jeszcze jedno: jak zareagować, gdy on mi nie odpisze, a później się spotkamy, co jest mozliwe, np. na uczelni.

czy prawdą : gdyby był sam, mogłabyś próbować.. ale on jest zajęty, odpuść temat... Szanuj jego uczucia, jesli naprawdę cos do niego czujesz

biała dama : rób co czujesz. Jesli czujesz, ze to było mało - poczekaj...

krajka: aaa, taki mam odjazd czy coś :D

a ja natomiast: z lekkim dystansem i uprzejmie, bo nie masz teraz czasu i musisz lecieć, no to paaa ;)

:)

czy jest cos co jeszcze mogła bym zrobic by to uratowac czy myslisz ze to jego matka dokłada do tego bo boi się o synka, ja wiem ze ona ponoc by chciała wrescie tego slubu

Pytia.........nikt ci jeszcze nie podziekował.wiec ja robie to pierwszy....dzieki za dobre słowo i madry text:):)

gołąb : maminsynkowatość to problem syna, nie matki. To on sobie nie umie z tym dać rady. Poza tym , sadząc po tym co piszesz, to nie tylko maminsynkowatość jest tu problemem. On nie jest wobec Ciebie fair, a mamusia go kryje. Chciałabyś tak całe życie mieć? masz duzo do dania, jestes skłonna do poświeceń, znacznie więcej chcesz dawać z siebie niż on. jak długo potrafiłabyś znieść to uczucie niedosytu, czy tez "głodu" uczuć ? Słuchaj , jestes wartościowa dziewczyną, inteligentną, ale Twoim największym wrogiem jest własna niekonsekwencja i zbyt łatwe wybaczanie. Tak można latami. Tylko po co? uwierz,że on potrafi zabiegać o to, na czym mu zależy. W tym wypadku tego nie robi- bo tego nie chce, a nie dlatego, że nie umie , albo tak mu wychodzi. Nie tłumacz go. Daj sobie szansę na kogoś, kto doceni Ciebie taką jaka jesteś. To naprawdę jest absolutnie możliwe. uciekaj z toksycznych relacji, szkoda zycia i Twojej młodości ;)

onaa

sęk ju niedźwiedź, tak se myślałam, ze może mi nieźle idzie ;)

rozumiem co chcesz powiedziec tylko nie potrafie zrozumiec jak dorosły człowiek potrafi tak zonglowac uczuciami w zaleznosci od tego czy mniej lub wiecej mu zalezy, to wyglada jak cyklofrenia i cholernie mi jest przykro

tutaj problem jest duzy maja z mama wspólne konto wspolna prace, dom, i wogóle

gołąb : widzisz ludzie sa różni, nie wszyscy sa uczciwi w uczuciach, jak Ty. Nie wszyscy są szczerzy, nie wszyscy są fair. Nie ma w tym żadnej Twojej winy. Zły wybór, to wszystko. Zaufaj sobie, temu co widzisz i czujesz i nie pozwalaj się ustawiać na ławce rezerwowej. To Twoje życie, nie pozwalaj, by Ci ktos je "marasił" ,jak mówi mój sąsiad ;)

gołąb: i powiedz jeszcze, że ojciec tego chłopaka nie zyje...a oni z matką wspólnie prowadzą rodzinny interes?

i ja dziekuję za radę. Już gdzieś to słyszałam" Nigdy się nie poddawaj, bo i tak cię rozstrzelają" Czuje sie jak zaszczuty pies i jedyne, czego pragne, to uciec jak najdalej. Chcę wierzyć, że można zmienić siebie, ale to długa droga.Mam wrażenie, że przegrałam zycie.