Co byście zrobili, gdybyście się dowiedzieli, że Wasze dziecko jest homosiem?

Jak w temacie.:) Ja bym z tym do porządku dziennego na pewno nie przeszła.

nic, to jego zycie i jego sprawa. ja go tylko wydalam na ten swiat.

Bolcowanie w odbyt aż mu się odechce być homosiem.

Ja zrobiam bym tak: Najpierw bym sie chyba zalamala, potem jakbym odetchnela troche, to moze bym z mim pogadala. z domu bym nie wywalila no bo w koncu dziecko, ale syn mialby zakaz przyprowadzania jakichkolwiek kolegow.

Co byś zrobiła, kiedy twój wychuchany jedynak chciałby pójść do seminarium? Dałabyś na mszę w podziękowaniu czy próbowała znaleźć szybko mu przyszłą synową? W każdym przypadku wnuków ni huhu :)

Ja bym chyba postępem starała się zdybyć zaufanie dziecka a potem zrobiłabym mu pranie mózgu. I wyśmiewała jego skłonności przy byle okazji i podstawiała jakieś akrakcyjne okazy płci przeciwnej. Niech się dowie, co dobre, a nie żyje chorym złudzeniem.:D:P

Z tego co wiem jacyś księża na Podkarpaciu prowadzą ośrodek wychodzenia z homoseksualizmu.

Szukający, gdyby chciał iść do seminarium, to w porządku. Jednak pewnie wystawiłabym go wcześniej na pokuszenie - oczywiście nie kusząc własną osobą tylko atrakcyjną, seksowną młoda panną. Jeśli to powołanie, jeśli taka jest jego droga, to przy niej zostanie.:) A wnuki? No cóż, w końcu po coś chcę mieć parkę.:P

jesli byłaby to córka, to nic bym nie zrobił... a jesli syn, to załatwiłbym mu szybką i bezbolesną eutanazje w Holandii :P a serio - tez nic, byleby mi chłopakow do domu nie sprowadzał.. i wydziedziczylbym go oczywiscie :P

"wiem cos o tym bo obcuje z gejem na codzien niestety" Twoj facet? ;)

a co można zrobić w takiej sytuacji - nic i tyle. Trzeba uporać się z ta myslą i postarać się to zaakceptować

Tamarcia, nie tyle, że tak się nie da, ile z nim się jego rodzicom nie udało. Co przecież nie oznacza, że jest to awykonalne.:)

leczyć, leczyć i jeszcze raz leczyć!

Nic bym nie zrobiła,ale mój mąż...jessu chyba by go zabił.

A ciekawe,co by zrobiło Twoje dziecko Ju......... gdyby dowiedziało się,że jesteś les ?? Choć to bardzo ukrywałaś ?? P.S. O ile się nie mylę, to miłość matki do dziecka jest bezwarunkowa.

nie da sie leczyc... zresztą ja bym nie ingerowal w sfere intymna dziecka ale zadnych obcych gejochow w domu bym nie chcial widziec

Klaudko, przyjmując, że nic się z tym da zrobić rzeczywiście pozostaje tylko zaakceptowanie tego. Ja bym walczyła, na pewno. Jeśli by się nie udało, to trudno - przynajmniej wiedziałabym, że próbowałam i że moje dziecko naprawdę tego chce i w tym znajduje spełnienie. Przykre, ale jego wybór-jego życie. NIechże jednak ten wybór będzie w pełni świadomy. Jak każdy być powinien.:P

nie zrobiłabym nic

Mój przyjaciel jest gejem. Jego rodzice nie potrafili się z tym pogodzić. Efekt? Nie mają syna :-o Wyjechał do USA, gdzie ma prawo żyć jak chce, a ostatnio w Kalifornii zostało wprowadzone prawo do adopcji. Facet jest bardzo ciepłym, rodzinnym człowiekiem i bardzo chce mieć rodzinę. Przez kilka lat nie miał partnera, ponieważ przelotne związki go nie interesują. Uważam, że jego rodzice popełnili największy błąd jaki mogli. Już gdzieś pisałam, że "leczenie" z homoseksualizmu polega na praniu mózgu i stosowaniu elektrowstrząsów. Efekt jest taki, że w mózgu wytwarza się korelacja między widzeniem/myśleniem o seksie z partnerem tej samej płci a bólem oraz strachem przed potępieniem. Więc sami osądźcie, czy jest to "wyleczenie". Nie mówiąc już o tym, jak nieszczęśliwy jest to człowiek po pewnym czasie. Dzieci nie mam i nie będę miała, ale nie wyobrażam sobie odrzucenia dziecka, wyśmiewania go, lżenia, itp za to, kogo kocha :-o

Gdyby okazalo sie, ze moj syn to gej to na pewno by nie zyskal mojej akceptacji. Musialabym to zniesc no bo z domu nie wywale przeciez, ale mialby zakaz przxyprowadzania wszelkich boyfriendow do domu, jakiegokolwiek gadania o nich i inne rzeczy. nie na moich oczach. Geje mnie brzydza i nigdy nie bede czegos takiego tolerowac w moim domu.

Potwór z Loch Ness "A ciekawe,co by zrobiło Twoje dziecko Ju......... gdyby dowiedziało się,że jesteś les ?? Choć to bardzo ukrywałaś ?? P.S. O ile się nie mylę, to miłość matki do dziecka jest bezwarunkowa." Potworku, nie twierdzę, że przestałabym dziecko kochać. Jedynie strarałabym się coś zdziałać oczywiście nie za wszelką cenę.:) A dziecko dowiedziawszy się, że jestem les, niewiele by mogło zrobić chyba. Zresztą, o to trzeba byłoby zapytać dziecka, nieprawdaż?;)

Ju "jeśli taka jest jego droga, to przy niej zostanie." O! Wytapetować własne słowa nad łóżkiem przyszłego syna. Nieważne, czy do tego łóżka zaprosi atrakcyjną panią, kolegę z "Kampanii Przeciw Homofobii" czy tabletkę bromu z krzyżykiem z napisem celibat"

"Ja bym walczyła, na pewno" a jak byś walczyła??? - zafundowałabyś sobie i swojemu dziecku kilka lat na wojennej ścieżce, szarpaninę, mnóstwo przykrości??? - bo innego sposobu bnie widze. To nie żaden wybór, o którym Ty piszesz, to natura, cos, na co się nie ma wpływu. Wielu ludzi tego typu (jesli nie wszyscy) ma w swoim życiu okres, w którym chcialiby, żeby było ineczej (bo zdaja sobie sprawę, że tak by im yło w zyciu łatwiej), w którym próbują poszukac w sobie tej drugiej strony, ale oczywiście natura wygrywa. Tu nie ma wyboru, tu jest się po prostu skazanym na to i tyle

" ... Już gdzieś pisałam, że "leczenie" z homoseksualizmu polega na praniu mózgu i stosowaniu elektrowstrząsów..." nie zupełnie, może kiedyś tak było, ale teraz są inne metody.

tak? jakie zatem to sa metody?

prawu do adopcji jestem przeciwny - i tylko temu

M. in farmakologiczne podobnie jak przy leczeniu innych chorób psychicznych.

Tamarcia, przekonasz się niedługo, w końcu jesteśmy umówione wstępnie, pamiętasz?:P Nie no, jeśli bym się zdecydowała spędzić życie z kobietą - teoretyzuję sobie, oczywiście;) - to już dzieci bym sobie odpuściła. Szukający, stawiasz na równi dwie diametralnie różne sprawy. Dla mnie homoseksualnizm jest złem, zboczeniem, a pójście do zakonu-drogą życiową. Jak pisałam, każdy wybór bym w końcu zaakceptowała, ale niechże dziecko będzie pewne, że tego właśnie chce. Ale nie o mnie tu mamy pisać a o sprawie z tematu.:)

Cóż, smutne to, że osoby z niezdrowymi skłonnościami umacnia się w przekonaniach o słuszności ich wynaturzeń zamiast pomóc uwolnić się im z nich uwolnić.

w zasadzie ja tak jak komiczny - przeciwko adopcji jestem no i może kwetsia taktu tez jest tutaj wazna, bo jednak obnoszenie się z pewnymi rzeczami publicznie nie jest na miejscu (ale to w sumie tak ogólnie)