Jak jest właściwie?

Mamy ośmiomiesięczną córkę. Mama reaguje na każde jej jęczenie i w efekcie mała ląduje u niej na rękach i dostaje do ręki prawie wszystko co nie zagraża jej bezpieczeństwu. Ja (tata) mam dwoje rodzeństwa i wiem, że to chyba przesada. Żona naczytała się jakichś psychologicznych pierdół i mówi, ze jeżeli przestaniemy reagować na każde \"zawołanie\" to mała nabierze nieufności do rodziców. Przecież taki psycholog mówi swoje a potem wraca do domu i idzie wpieprzyć dzieciakowi bo nabroiło. Nie jestem za biciem dziecka ale jakiś rygor musi być. Żona mi mówi \"nie krzycz na małą\" ale jak jej się na wszystko pozwoli to mała za jakiś czas nam \"na głowę wejdzie\". Doradźcie coś doświadczone mamy.

Witaj. Ja mam w tej chwili 9 letniego syna i powiem ci z doświadczenia że w takich sprawach trzeba sie wykazac umiarem i wyczuciem. Nie można ignorować płaczu dziecka ale tez jeśli maluch leży sobie i cos tam stęka to tez nie jest powód żeby go od razu na rękach nosić:) Co do różnych przedmiotów które dzieci dostaja do ręki to tez delikatna sprawa. Dzieci sa naprawdę cwane i jeśli raz dostaną do ręki np. włączony telefon komórkowy to potem będa sie tego domagały jeśli się im spodoba i nie dadza sie oszukać telefonem zabawką. Trzeba umiec wyznaczyć granicę. Mój syn nie dostawał wszystkiego czego chciał. Jeśli np. uparł sie że chce telefon a ja uznałam że nie powinien go dostac to mu go nie dawałam. Oczywiście nie obyło się bez płaczu, czasem nawet histerii. Ale wtedy starałam sie go zabawić zabawką a jeśli to nie pomogło to ignorowałam jego krzyki i w ten sposób sie nauczył że jeśli mama mówi nie to znaczy nie i płacz nie pomoże. Takie wyuczenie jest przydatne zwłaszcza pózniej, gdy dziecko podrośnie i np dostaje histerii w sklepie bo nie kupimy mu zabawki. Na taki rodzaj płaczu najlepsza jest ignorancja a jeśli dziecko jest juz wystarczająco duże, krótkie wyjasnienie dlaczego nie może czegos dostać.