Jak sobie radzicie po rozstaniu?

Jejku dziewczyny czytam to co piszecie i przeraża mnie to, że stan w jakim się znajdujecie (znajduję się ja) potrafi trwać latami... Moj męzczyzna odszedl ode mnie po prawie 9 latach... mieszkaliśmy razem, ale on w koncu powiedział, że z jego strony coś pękło, wypaliło się... Zawsze byłam dla niego dobrą dziewczyną, czułą, troskliwą i nie potrafię tego zrozumieć! Mijają dwa tygodnie od rozstania, wyprowadził się z domu, mieszka u kolegi a ja zostałam z pustką w sercu i pustką w ogromnym mieszkaniu pełnym jego rzeczy. Cały czas się łudzę, że jeszcze wróci. Nie wiem co mam ze sobą zrobić...

odszedł, do innej, zakochany ale ... nie wiem czy ona wie o tym co jest najśmieszniejsze, no niby dobrze bo bez oszukiwania, że coś do mnie czuje ale to bardzo przykre :( mam jej zdjęcie na komputerze, piękna dziewczyna, świetna figura, chcę przejść już to, chciałabym, żeby mi ktoś nagadał, że jestem głupia, że w takim stanie, że ona jest śliczna i dlatego przegrałam, takie walnięcie w głowę na opamiętanie, takie nagadanie na maksa, żeby w pięty poszło, bo ja taka jestem, że jak mi ktoś powie "nie przejmuj się, będzie dobrze" to nie wierzę ale jak mi ktoś powie "beznadziejna jesteś i do bani" to się bronię

mecze sie nadal..wciaz boli choc juz nie tak bardzo tesknie za nim,choc wiem ze nigdy nie bedziemy razem calowal mnie,mowil,ze kocha nadal... oboje wiemy,ze dzieli nas wszystko zyjemy w dwoch roznych swiatach kazda moja znajomosc z innym facetem konczy sie tak samo.. odchodze,bo nie potrafie stworzyc innego zwiazku z innym.z nikim juz.. przykre to,bo od lat kocham kogos kto nie jest dla mnie i nasza milosc nigdy sie nie spelni ile jeszcze musi uplynac czasu,bym mogla normalnie zyc?

wszyscy tu sobie poradzili po rozstaniu:)

niestety ale nie..ale przychodzi taki momemt. ze sie o tym juz nie mówi bo powiedzialo sie już wszysto.. i ten wstyd, ze pisało sie takie brednie.. :(

Zapomniałam... tamta historia pisana tu przeze mnie nie tyczy już jakby mnie... Zmieniło się dużo. Znów kocham i każdego dnia walczę o przyjaźń i o miłość. Walczymy oboje... długa i zagmatwana historia... I jest cholernie ciężko... ale jest gdzieś obok Ktoś to najważniejsze :)

jak gówno. minęło tyle czasu a ja czuję się jak niepotrzebne gówno

a my wrocilismy do siebie:) po tak dlugim czasie,nie zapeszam narazie,ale jest cudownie

Rejsowa, 3mam kciuki :) Pamietasz mnie? Glownie strona 443 tego topicu :) Przeprowadzilam sie na razie do Legnicy z Lodzi :) Od sb tu jestem... Nowa rzeczywistosc... ehh

rejsowa,po jakim czasie jeśli można wiedzieć?

Farga--oczywiscie ,ze Cie pamietam:) a co z nim?z tym ktorego tak kochalas? a my wrocilismy po 17 miesiacach

/Farga/czyli juz ostatecznie zadomowilas sie w Legnicy>?czy jeszcze tam wracasz?trzymam kciuki,zeby Ci sie wszystko poukladalo,ja narazie mam wiecej pod gorke niz z gorki,musze swoje zawodowe sprawy uporzadkowac,ale mam jego,znow i jestem przeszczesliwa,

no mów, ale to już! :)

no to gratuluje i zazdroszcze :) czytalam pare ostatnich stron watku i nieraz lezka sie w oku zareciła. jutro zamierzam czytac topik od poczatku, czytajac o problemach innych chociaz na chwile zapominam o swoich:(

Rejsowa - trudno sie zadomowic tak od razu, po 8 latach mieszkania we wlasnym mieszkaniu... Stare dzieci nie powinny mieszkac z rodzicami. Co do mojego bylego - po prostu dotarlo do mnie, ze nie jestesmy dla siebie. Przed wyjazdem poznalam kogos, kto mnie zauroczyl i byc moze wiecej by bylo z tego, ale on stwierdzil, ze nie ma chemii wiec przestalam sie narzuacac - jestesmy teraz znajomymi... Wiec postanowilam wyjechac i przestac sie szaprac w tym miescie i tylko ciulac na mieszkanie. W koncu moze uda mi sie dokonczyc prawko! Jak odpoczne - to chyba zaczne wysylac CV do Wrocka i do Lodzi, ale we Wrocku chyba lepsze pensje sa.... Lodz to ... szkoda gadac...

I wiecie co: jak czytam teraz moje posty....tutaj.... to smiac mi sie chce z tego jeczenia: "jak on pachnnial, jak wygladal, jak, jak, jak" ;P

przypadkowe spotkanie,rozmowa,potem wszystko potoczylo sie w tak szybkim tempie,ze sama nie wiem jak to zrobilam,smsy,spotkanie i jestesmy razem,JESTEM TAKA SZCZESLIWA,choc dmucham na zimne...ale jest ok:) po prostu chyba jestesmy sobie pisani,on twierdzi,ze zawsze mnie kochal,ale wiem jaka mial syt.i zobowiazania,ja tez go kocham i jest tak pieknie,ze...niech trwa:) Farga--dasz rade,takie zycie,ze z mieszkaniami jest roznie,lepiej poki co z rodzivcami byc niz tulac sie po swiecie i tyrac tylko na mieszkanie,powoli szukaj swego miejsca,bedzie dobrze:) ciekawe co z innymi dziewczynami,jak Bezimienna? pozdrawiam

parampampampam----ja tez zawsze ten watek sledzilam,dziewczyny duzo mi pomogly i pisanie tu,nie wierzylam ze jeszcze z nim bede..a jednak:) u Ciebie tez ulozy sie..uwierz w to:)

dziękuje, ale wiesz mija 5 miesiąc od rozstania a ja... stoje w miejscu. łzy płyną niemal codziennie, szczerze mówiąc nie ma 10 min. żebym o nim nie pomyślała. męczę się już, to jest dla mnie jak jakaś obsesja mino, że nie mamy kontaktu żadnego. poprostu nie umiem się z tym pogodzić

Kochana, u mnie już mija 2 lata a czuję to samo co Ty. Ciągłe złudzenia. Pozbądź się ich. Im prędzej to zrobisz tym lepiej. Bo im dlużej się w tym trwa tym bardziej wbija się to w podświadomość. Ja już wariuję. Moje życie stanęło w miejscu....bo sobię ubzdurałam, że do siebie i tak wrócimy. Totalna bzdura. To dobrze, że nie macie kontaktu :) To dobra droga. Nie szukaj go, a jak on się skontaktuje - nie reaguj. Ja nie chciałam słuchać i mam za swoje :(

rejsowa, przepraszam za pytanie. ale nie czujesz do niego wstrętu, że całował inną,kochał się z nią, mówił jej to samo co mówi tobie? nie mówię tego złośliwie...tylko..no wiesz o co mi chodzi.

tak,wiem,ale nie czuje wstretu,zbyt dlugo czekalam na niego ,zbyt bardzo cierpialam ,gdy go nie bylo,probowalam tyle razy uklada sobie zycie z kims innym,ale nie wyszlo:( bo myslami i sercem jestem i bylam z nim,moze to trudne do wytlumaczenia ,ale tak bylo,kazdy z nas ma jakies grzeszki na sumieni,nikt nie jest idealny i kazdy mial jakies tam doswiadczenia milosne na swoim koncie,sedno w tym,by byc szczesliwym,moze jeszcze zawiode sie na tej milosci,ale chce z nim byc bez wzgledu na wszystko,jesli nie sprobuje bede zalowala ,a zyje sie raz i milosc jest tym,dla kogo warto zyc

ciekawostka: polecam Wam dziewczyny test. Podpada pod psychologiczne, a nie te glupoty typu: gdy idziesz do kina to:.. enneagram.pl :) Milej zabawy

żegnam się z tobą, raz na zawsze żegnam sie z tobą i wybaczam żegnam sie z tobą i zaczynam żyć pełnią życia żegnam sie z tobą i raz na zawsze zamykam swe serce żegnam się z tobą i wyzbywam się wszelkiego żalu, który mnie hamuje żegnam sie z tobą i wyzbywam się żalu, który mnie niszczy żegnam się z tobą i dziękuję, że stanąłeś na mojej drodze bym się czegoś nauczyła, bym nie popełniła takiego błędu w dalszym życiu żegnam się z tobą i wraz z tymi słowami wyzbywam się emocji żegnam sie z tobą i wyzbywam się nienawiści żegnam się z tobą i wyzbywam się poczucia winy żegnam sie z tobą i pozbywam się uczucia przegranej żegnam sie z tobą i wybaczam samej sobie :) żegnam się z tobą i ....obyś dostał piekielnej sraczki :D dobranoc dobre duszyczki...

tak chcę

no to dawaj zaczyna się od: żegnaj... i tak do skutku :) pomaga, serio :)

mi to zajęło 2 lata by na to wpaść szkoda czasu, trzeba się odważyć jak najprędziej.

*to znaczy zaczyna się od: żegnam się z tobą... spróbuj, tutaj albo na kartce papieru i przeczytaj to głośno... wystarczy się tylko na to odważyć i pozwolić sobie na to. myslisz, że po tym dotanie nagłej sraczki ??? :D

dziewczyny, ja dalej za nim tęsknię, nie potrafię się zakochać w nikim innym. siedzę sama w domu i nawet nie mam ochoty wyjść. mam nadzieję, że u was jest już dobrze :)

a my jestesmy razem..sa wzloty i upadki ale tak bardzo go kocham...