Nie chcę mieć dzieci.

mam 33, 5 lat po ślubie, szczęśliwa, kochana i nie chcemy. nie planujemy i nie rozumiemy dlaczego szczęśliwe małżeństwo musi być utożsamiane z dziećmi , znamy sporo par bezdzietnych z wyboru kochających się o niebo bardziej niż 'rodzinki na pokaz' z potomstwem na pokaz z sąsiedztwa. smuci mnie tylko, że w naszym kraju tyle hipokryzji, prostactwa i myślenia prawicowców fanatyków co wpycha się siłą w nasze życie

okolicznościach smutno byłoby bez dziecka,ale wypuszczenie dziecka w dorosłe życie obecnie może to być hardcore,który się ludziom w przysłowiowej pale nie mieści,nie tylko z powodów ekonomicznych.Pojawia się więc pytanie,czy naprawdę każdy musi i powinien mieć dzieci.

napisac, nie napisac :). A napisze :). Mamy dzieci. Czy same z nimi klopoty? Nie. Ale jest ich jednak mnostwo. Jakich? mO wszelkiej masci. Szkoda gadac. Ale nigdy, nigdy przenigdy nie chcialabym byc bezdzietna. Zdecydowalabym sie na to jeszcze raz.

Z jednej strony poziom dobrobytu rośnie w sposób niespotykany w dziejach ludzkości,już się okazują prawdziwe narzekania o przewróceniu się w dupie z dobrobytu,z drugiej strony w jakim kierunku to dziecko ma się właściwe kształcić,skoro lekarze za kilka lat mogą nie mieć bardziej znaczącego wykształcenia,niż absolwenci administracji.O tym,że ludzie inaczej patrzą na wybór partnerów na bycie razem na życie,to nawet nie wspomnę,co jest dobre,ale może spowodować niesamowitą wręcz frustracji.Masz to dziecko,na pieluszki starczyło,czy ono na pewno będzie wiedziało,co życiowo z sobą zrobić.

ach mowicie? Kt napada? gdzie wy zyjecie? Normalnemu obcemu czlowiekowi dokladnie wisi, czy mas dzieci, czy nie. Owszem, jesli ktos podejmie dyskusje - czy warto -miec - to mu odpowiedza. poza tym zainteresowana jest tym tylko najblizsza rodzina. Nie myslcie,ze jestescie pepkiem swiata i wasza dzietnosc czy bezdzietnosc kogokolwiek obchodzi - to jest akurat egoizm( czy raczej egocentryzm)

ja i moj maz tez nie chcemy miec dzieci.mamy po 34 lata.

"mamusiaaaaaaaaaaa napisac, nie napisac . A napisze . Mamy dzieci. Czy same z nimi klopoty? Nie. Ale jest ich jednak mnostwo. Jakich? mO wszelkiej masci. Szkoda gadac. Ale nigdy, nigdy przenigdy nie chcialabym byc bezdzietna. Zdecydowalabym sie na to jeszcze raz." xxx ale co to kogo obchodzi? ja zrabiam co miesiac X pieniedzy i nigdy przenigdy nie chcialabym zarabiac 1/2X - czy to jest powod do obwieszacania?;-) jedzmy dalej - nie jem burakow i pietruszki , i nigdy nie chcialam ich jesc - jakbym miala wybrac - dokonalabym tego samego wyboru raz jeszcze, w zeszlym roku kilka razy oblecialam kule ziemska - i nigdy przenigdy bym tego nie cofnela (no tutaj to tylko przyklad bo nie cierpie tych dlugich lotow;/), itd. itp wiadomo ze ludzi sie dziela i maja rozne gusta -ale ten przymus spowiadania sie;/ specjalnie nie dotykam wlasnej sytuacji i nie mowie czy mam czy nie mam dzieci i dlaczego;-)

"o jakich fanatykach, prawicowc dzietnosc czy bezdzietnosc kogokolwiek obchodzi - to jest akurat egoizm( czy raczej egocentryzm)" xxxx swieta racja;-)

up

ja tez nie chce dzieci mimo ze jestem mężatką od 10 lat...dziecko to dla mnie kula u nogi

ja niechce miec dzieci poniewaz jesli sie urodza beda cierpiec

Ja mam25 lat i osmioletniego syna.Od zawsze"nie lubilam"dzieci i nie chcialam ich miec.Syn jest owocem mlodzienczej"wpadki".Sama bylam jeszcze dzieckiem gdy się urodzil.Cala ciaze nie moglam zaakceptowac tego ze rosnie we mnie dzoecko a po porodzie zamiast oszalc na punkcie tej malej istototki jak to wszyscy twierdzili,przyszla depresja,strach.Balam się nwet go dotknac nie mowiac o tym ze pierwszy raz widzialam tak male dziecko na oczy.Nie wiedzialam nawet ze moze byc tak malenkie. Rok czasu siedzialam z malym w domu.Ciagle sfrustrowana,zalamana,zobojetniala,zla na los i caly swiat.Podczas gdy ojciec dziecka nadal zyl jak kawaler,bawil się,szalal.Ja z radoscia uciekalam do szkoly zostawiajac dziecko mamie.To byl jedyny czas gdy moglam zapomniec o obowiazkach.Mimo wszystko nigdy nie przyszlo mi do glowy by cos mu zrobic,gdzies go zostawic.Więc nic nie usprawiedliwia takich matek. Jak mlody skonczyl rok poszlam do pracy.Z utesknieniem na to czekalam.Na szczescie moglam zostawic dziecko z babcia. Teraz maly chodzi do szkoly.Ja pracuje.Nie jestem już z jego ojcem od wielu lat.Mieszkamy sami.Wciaz pomaga mi mama.Syn ma ADHD.Ogromne problemy w szkole,wymaga mnostwo opieki,uwagi,zainteresowania.Sa dni kiedy wyje w poduszke bo nie jestem w stanie ogarnac mieszaniny uczuc ktore we mnie wywoluje.Milosci,nienawisci,zalu,bezradnosci. Bardzo go kocham i nie wyobrazam sobie zycia bez niego.To wiem na pewno.Ale nadal nie znosze cudzych dzieci,rozmow o kupkach i zupkach.Nigdy nie zapomne jakim koszmarem byl dla mnie porod i nie chce wspominac nawet czasu gdy byl niemowleciem. No i wiem na pewno ze NIGDY wiecej dzieci.Ciezko mi nawet znalezc partnera.Bo boje się ze bedzie chcial miec dzieci i nie chce tez takiego ktory już je posiada np.z poprzedniego zwiazku. Teraz mozecie mnie zlinczowac.Heh:-)

Szkoda czasu i słowotoku na Ciebie, wystarczy ze spierdoliłaś sobie życie za młodu, my Cię już karać nie musimy.

A gdzie ja powedzialam ze uwazam iz"spierdolilam sobie zycie"?To twoje zdanie.Jest jak jest.Wesolo nie było ale czasu się nie cofnie.Zreszta mlody jest więc go kocham.Nie wie wiem czy moje zycie byloby lepsze bez niego.Nigdy się tego nie dowiem i nie czuje zalu z tego powodu.Czasem nawet fajnie mi byc mama,choc bardziej chyba jestesmy w kolezenskich stosunkach niz maka-syn. Chodzilo mi o to ze rozumieem dziewczyny ktore nie chca zostac matkami.To nieprawda ze instykt macierzynski przychodzi z czasem.Nie zawsze tak jest i nie wszystkie go maja.

r

Pierdolone pipy egoistki!

Up

ale bez kobiety. Dzieci są dużo mniej kłopotliwe niż one.

:-D

dziewczyny troche mi przykro ze tak piszecie no ale coz macie prawo do takuego wyboru, a przykro mi dlatego ze jest na swiecie tyle par ktore chcialy by miec dzieci a niemoga bo sa bezplodne, moj maz tez nie moze miev dzieci ale zdecydowalismy sie na inseminacje nasieniem dawcy a teraz nie wyobrazamy sobie zycia bez naszego synka, mimo tych pieluch, zabkowania, nocnego wstawania, mam nadzieje ze wiekszosc z Was zmieni kiedys zdanie, wiem ze majac 22 -25 lat to ciezko podjac taka decyzje ale uwiezcie ze czasem wychodza takie rzeczy ze pozniej moze byc za pozno w sensie jak pojawia sie problemy z plodnoscia, trzymam kciuki za Wasze decyzje