Przez 22 lata wychowywałem się w domu dziecka

Pracuje w warsztacie samochodowym, a mieszkanie wynajmuje wspólnie z kolegą. Właściwie to nic nie czuje, jedyne czego chce do tylko miec spokój. A na rozmowy z nimi nie mam ochoty. Ja zostałem odrzucony trzy razy, najpierw przez swoich biologicznych rodziców, a potem oddały mnie dwa inne małzeństwa, zostałem potraktowany jak jakieś zwierzątko, ale nawet psa bym nie umiał tak potraktowac. Teraz jedyne czego bym chciał to spokojnego życia bez nich.

któy bylby szczesliwy i spokojny a jednoczesnie pałał nienawiścią i nie był pogodzony z przeszłoscią? bo ja nie!

tez siedza negatywne emocje wiec z takimi "radami" daj sobie spokój.

sluchaj, nikt Cie tu nie potępia - to Twoje zycie i masz prawo o nim decydowac. Dla swojego dobra nie pragnij zemsty na nich, mysle, ze tak naprawde to faktycznie chcesz spokoju i to tylko wyglada tak, ze chcesz sie mscic. Ulozysz sobie jeszcze zycie, czego Ci zycze z calego serca:)

masz tak zjechaną psychike i nic z tym nie robisz? naprawdę idź do specjalisty bo tylko bedziesz sie z tym meczyl. bedziesz probowal zapomniec, zagłuszyc to w sobie a i tak to bedzie wychodzilo na wierzch. sam sobie z tym nie poradzisz.

pupa- musiala, wiesz rozumuje troche jak z angielskiego- musiala bo czula wewnetrzny nakaz, nie ze ktos jej kazal "musiala" bo czula, ze musi, bo... (i tu moje hipotezy), bo dziadkowie ja zmusili np. i nie masz obowiazku utrzymywac kontaktu z rodzicami, niezaleznie od tego, czy oddali cie do domu dzieka czy nie- twoja decyzja i tyle ani tym bardzoej "odwdzieczac" sie dziadkom

własnie, ja mam trzy psy, za duzo, tak sie stało ale nie zrobie im krzywdy i sie nie pozbede zadnego, a to tylko psy z człowiekiekm nie mozna tak postepowac spotkało cie wiele zla i nic dziwnego, ze nic nie czujesz pewnie masz nieźle w głowie namieszane i pustke w sercu, to na pewno odetnij sie od przeszłosci na tyle, na ile mozna fajnie, ze masz prace kiedys spotkasz na pewno serdeczna dziewczyne i załozysz z nia rodzine i masz szanse stworzyc sobie szczesliwy dom

Tak, tylko że ja wcale nie jestem mściwy. Jedyne czego chce to tego żeby matka przestała mnie nachodzic, i nie prosiła mnie o coś takiego. Czy trudno jest zrozumiec że chce życia bez nich. Ja nie wiem co to jest rodzina, znam tylko definicje tego słowa. Nic więcej.

wątpię czy on potrafi załozyc normalną rodzinę w takim stanie, demony przeszłosci sie i tak odezwa jak nie zrobi z tym porzadku.

"słuchajcie- sranie, przebaczanie pewnie, ze kazdy psycholog by to poradził" Psycholog to nie ksiądz. W takich sytuacjach zaleca się raczej właśnie wyrzucenie z siebie tego wszystkiego, "dokopanie" tym winowajcom. To zdrowa naturalna reakcja. Tłumienie negatywnych emocji prowadzi do nerwicy.

a jak szukasz rad to na pewno nie na takich forach tylko u fachowców bo to ci jeszcze bardziej może zaszkodzic.

z siebie emocje, potem nastepuje uspokojenie i po pewnym czasie (a kiedy to zalezy od człowieka) nastepuje pogodzenie sie z tym co było, wybaczenie i wreszcie moze zacząć zyc wlasnym życiem.

Może i bede w stanie kiedyś zalozyc rodzine, nie wiem. Sam sobie zadaje to pytanie. Jak narazie chce tylko normalnego życia, spokojnego bez nich. Zbyt dużo się już wypłakałem, nie żeby teraz do tego wracac. Gdy wyszłem z bidula to nie wcale nie myślałem o nawiązywaniu z nimi kontaktów, wręcz przeciwnie myślałem że zapomniałem o nich, właśnie tylko myślałem bo wspomnienia ożyły.

Ja rozumiem, że nie chcesz ich widziec. Ja tez uważam, że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na obrazku. Ale masz kolegów, to jak rodzina...

hej spadaj- to ty nic nie rozumiesz wy myslicie, ze przebaczyc to jak isc do kibla i sie odlac halo- to tak nie działa wypisujecie sobie te haselka o przebaczaniu albo piszecie o zrabanej psychice a ja twierdze, ze chłopak po takiej traumie mógl wpasc w narkotyki, albo byc bezdomnym bez grosza jasne, ze nalezy sie pozbyc nienawisci, kto mówi, ze nie? tylko nie da sie tak potrzebne sa lata i ja mysle, ze on przebaczy dopiero wtedy, kiedy sam stanie równo na nogi i bedzie szczesliwy kiedy sam załozy rodzine to moze bedzie czas na to, moze a specjalista? bedzie gledził takie dyrdymały o przebaczaniu, jak wy tu nie podoba mi sie to a zemste to juz sobie sami wymysliliscie ciekawe, co wy mowilibyscie, jakby was tak oddali i wszyscy jakby was tak oddawali po tym nie mzna byc normalnym czlowieczkiem takim sobie happy, co to bedzie wszystkim w zamian przebaczał

"a specjalista? bedzie gledził takie dyrdymały o przebaczaniu, jak wy tu nie podoba mi sie to" sudoq - widac że nie chodziłeś nigdy do psychologa.

Twoim zadaniem jest tylko zatroszczyc sie o siebie-uwierz mi. I moja rada-licz tylko na siebie i nie daj sobie wmowic, ze ktos Ci darmo pomoze. Moze sa wyjatki, co pomoga z dobrego serca, ale dla Ciebie wazne jest teraz, aby przetrwac i nie miej zadnych wyrzutow. Prawda jest taka, ze czlowiek moze zyc bez seksu i Twoi rodzice nie musieli tak balowac, zeby w nieodpowiedzialny sposob powolac na swiat nowego czlowieka wiedzac, ze nie maja warunkow, zeby sie nim zajac.Taka prawda

o przebaczeniu ot tak, na pstrykniecie palcem...do tego trzeba czasu, nieraz wielu lat ale musi to nastapic by człowiek się całkowicie wyzwolił z tej złej przeszłosci. i to nie są puste slogany tylko tak to działa. oczywiscie śa ludzie, ktorzy do konca życia pielegnują nienawisc tylklo czy są z tym szczesliwi? byc może udają przed sobą i innymi, wmawiają sobie że tak jest ale gdyby zajrzeć głeboko w ich duszę?.......

a jeszcze ktos tam pisze, ze nie zacznie normalnie zyc, jak nie upora sie z przeszłoscia, ale chyba zaczął zyc, prawda? a uwazam, ze najbardziej pomoze jakas osoba z realnego zycia, przyjaciel, lub dziewczyna jeszcze lepiej a nie specjalista (choc nie twierdze, ze nie nalezy isc do specjalisty) specjalista na tych swoich senasach sprawi, ze cały bidul jeszcze raz sie zakreci przed oczami

czytać całego, ale wydaje mi się, że skoro zostawili Cię jak miałeś kilka lat, a 22 byłeś w domu dziecka, to to był jakiś dziwny dom dziecka? Trzymali Cię tam do tak późnego wieku?

co piszesz...dobrego psychologa nic nie zastąpi...bo dziewczyna, chłopak, znajomi będą cie pocieszać itp. a psycholog toba potrafi wstrząsnąć a nie głaskac po głowce. psycholog ma potrzebną wiedzę i patrzy na sprawę obiektywnie a nie subiektywnie jak bliscy.

Mam przyjaciół, ja bym nawet im wybaczył ale może wcześniej gdybym został z tego okropnego miejsca zabrany. Mam stamdąt znajomych ale tego koszmaru nigdy nie zapomne. Jedyne co bym teraz chciał to odpoczac od tego całego koszmaru. Myślicie że ja myśle o zemście, nie. W narkotyki nigdy bym się nie wpakował, moim jedynym marzeniem jest wybrac sie teraz na studia, jeszcze nie wiem jakie, ale na pewno coś związanego z fizyką. W tym roku jade do pracy za granice, tam przynajmniej nie bede o nich myślał.

Tak naprawdę to psychoterapeuta, nie psycholog. Powinno się szukac psychoterapeuty, niektórzy psycholodzy lub psychiatrzy nimi są. Leczenie u psychologa to jak leczenie u biologa, zamiast lekarza.

chodze do psychologa od jakiegos czasu, nieraz ryczałam u niego ale to naprawdę oczyszcza i pozwala spojrzeć na wiele spraw z zupełnie innej perspektywy niż do tej pory.

22 lata mam teraz, przejęzyczyłem się troche, napisałem już to. Do psychologa, nie wierze w tych całych specjalistów, pogodziłem się z tym że mnie nie chcieli. Ale wybaczac im nie mam zamiaru, chce sobie ułozyc sam swoje życie.

A można spytac, jak tam było? Jak nie chcesz, nie odpowiadaj...

ja u psychologa nie byla faktycznie, tak jak szczesliwej rodziny nie miałam i twierdze, ze to zostaje juz na zawsze w czlowieku to mozna zagluszyc, ale nie mozna tego wymazać moje przezycia to chyba pestka w porównaniu z tymi tutaj, ale to siedzi w glowie i moze pomocna byłaby radykalna odmiana zycia? a chłopak poki co wynajmuje mieszkanie a popatrzcie na wisniewskiego własnie jemu sie radykalnie odmieniło i dzieki temu łatwiej było mu przebaczyc matce, bo sam juz nie miał ciezkiego losu doswiadczyl duzych pieniedzy i miłosci ale jednak bidul wywarł na nim negatywny wpływ na całe zycie wiec nie piszcie o jakims wymazaniu wy pewnie moznecie liczyc na pomoc rodziców wsparcie duchowe i materialne a on? nie dosc, ze sam zyje sobie dla siebie to jeszcze przychodzi ta, co mu taki los zgotowała i smie jeszcze wypowiadac takie słowa

i to nie jest tak, ze już sie z wszystkim pogodziłam. To niestety żmudny i trudny proces ale do przejscia, tylko trzeba sił i zaparcia. I tak jest już lepiej niż jeszcze jakis czas temu.

w psychologów, psychoterapeutów to radź sobie sam.

pupa- no rewelacyjnie pewnie bylo jesc dostał, bo zyje a ja uwazam, ze psycholog to kolejna osoba obca, ktora zajmuje sie toba, bo to jej praca a ty jej za to placisz fakt- fachowiec moze pomoc lecz nie ma to jak osoba z sercem, ktorego on akurat nie zaznał widze, ze masz swietny plan na zycie i wszystko jest na najlepszej drodze, zeby reszta byla normalna