co moge zrobic z dzieckiem z zespolem Downa?

idealnych mamusiek, matek polek dla ktorych nie istnieje swiat poza dzieckiem, dla nich nie karmisz piersia, chcesz dobrze wygladac po ciazy, nie chcesz rodzic sn- jestes wyrodna matka i zjada cie od gory do dolu masz sie poswiecac dziecku bez wzgledu na wszystko, nawet nie dziecku- dzieciatku, malenstwu, bejbikowi :O bleee, ale realny swiat wlasnie tak wyglada, autorka napisala jak wiekszosc ludzi patrzy na zd, a wy hipokrytki tylko potraficie ujadac

co ty za bzdury wypisujesz!!!wiekszosc ludzi ma takie podejscie????nieliczni maja takie podejscie....ktorym brakuje tolerancji,niestet:(a juz naprawde nieliczni obrzucaja osoby niepelnosprawne obrzydliwymi epitetami!!!!!!!!!!!!!!!!!

A ja się z tym nie zgodzę ,że "realny swiat wlasnie tak wyglada, autorka napisala jak wiekszosc ludzi patrzy na zd, a wy hipokrytki tylko potraficie ujadac"... Mój brat ma 12 lat i przez całe życie ani ja ,ani moja mama ,ani nikt z mojej rodziny nie spotkał się z takim podejściem jak podejście autorki ... Co więcej nigdy nie usłyszałam tylu przykrych słów, jakie dzisiaj padły ze strony autorki ... i nie tylko. I nie jestem hipokrytką ,i nie ujadam, bo nie jestem psem ... Ale nie będę cicho siedzieć , kiedy te słowa tak bardzo mnie ranią !!!!

pff.. jestes taka glupia czy taka udajesz? :O oczywiscie ze sie nie spotkal, bo ludzie choc tak mysla to nie mowia tego glosno, bo istnieje cos takiego jak kultura a ponadto hipokryzja zwlaszcza znajomi wasi ja sama nigdy nikomu prosto w oczy nie powiem ze jest brzydki albo ze mne brzydzi, ale na forum napisac anonimowo to co inengo, tak wiec owszem, brzydza mnie ludzie z zd moja droga

w pewnym sensie cię rozumiem załamana mama ale przeraziły mnie twoje słowa to jak wypowiadasz się o tych dzieciach - czujesz obrzydzenie pogardę a może własnie dlatego los tak cie potraktował za twoją postawę do tych dzieci - może lepiej oddaj dzidzie po urodzeniu masz takie prawo skoro masz się męczyć całe życie i tak bardzo je nienawidzić gdzieś na pewno będzie mu lepiej niż z tobą

ojej bo to jest forum a ja sie brzydze toba ...jestes bardziej pokrzywdzona przez los niz osoby niepelnosprawne..ble...

"pff.. jestes taka glupia czy taka udajesz? " ... no Tobie to do kultury widzę też jeszcze daleko ...

Hmmm, jak możesz nazywac siebie kulturalną, skoro piszesz, że brzydzisz się osobami z zd wiedząc ,że te słowa mogąc zranić wiele osób ,które czytaja to forum ???

Moja ciocia pracuje w zakładzie opieki nad uposledzonymi ludźmi w jednym z ośrodków w województwie pomorskim. Większość z nich jest słodziutka i kochana jak dzieci są malutkie. Tak jak piszecie - o jaka mała słodziutka dziewczynka z Downem. Natimiast jak zaczynają dorastać to wtedy też zaczynaja sie problemy. Rodziny nie radza sobie, tracą znajomych, izolują się. Każdy patrzy z uwielbieniem na małą słodką dziewczynkę ale większość osób odwraca głowę od ciężko upośledzonej dwudziestolatki, która sika pod siebie, którą trzeba myć i karmić, która nie potrafi sama funkcjonować, która jadąc z matką w autobusie przyciąga wzrok wszystkich współpasażerów. To właśnie takie dzieci lądują ostatecznie w zakładach opieki. I często zostają tam samotnie do swojej śmierci. Pszecie że to nie jest polska rzeczywistość. Ciekawe??? Bo w moim mieście tak to właśnie wygląda. Masz takie dziecko i jesteś skazana na samotność, izolację i ciągłą walkę. Jesteś wytykana palcami i wszyscy o tobie mówią: -...a to ta zośka co prowadza tego małego Downa. Tacy sa ludzie, taka jest nasza rzeczywistość. Tak jak ktoś napisał wyżej każdy obwaia się takiego dziecka i nikt takiego dziecka nie chce. A jak się okazuje że nam się to przytrafiło to jesteśmy w szoku i mówimy wiele różnych rzeczy. Może kiedyś będziemy ich żałować ale chcę zobaczyć która z was z lekkim sercem i uśmiechem na twarzy przyjmie wiadomość o dziecku z ZD. Co innego oglądać zdjęcia uśmiechnietych słodkich dziewczynek z ZD... a co innego jedną mieć... na całe życie.

hm, prawda w oczy kole? czy wam sie to podoba czy nie tak wlasnie jest, a pisze tu o tym jak i autorka ze swiat internetowy rzadzi sie jednak innymi prawami i na forum ludzie pisza to czego w realu nie powiedza a co do tego czy kogos urazilam- wiesz, malo mnie obchodzi ze uraze jakiej kompletnie obce mi baby, moja droga :)

"a pisze tu o tym jak i autorka ze swiat internetowy rzadzi sie jednak innymi prawami i na forum ludzie pisza to czego w realu nie powiedza" ja bym to nazwała tchórzostwem !!! "a co do tego czy kogos urazilam- wiesz, malo mnie obchodzi ze uraze jakiej kompletnie obce mi baby, moja droga " . właśnie popisałaś się swoją KULTURĄ !!!

staram sie do tego podejsc bez emocji. nie mnie ciebie autorko oceniac, rozumiem ze to okropna sytuacja i dla Ciebie dylemat. Kazdy z nas jest inny, dla niektorych to nie problem, dla ciebie tak, przynajmniej jestes szczera. Owszem, slow uzywasz ostrych ale moze własnie tak reagujesz na ten caly stres i ta sytuacje, nie wiem. Powiem tak, przemysl to dokladnie jeszcze raz i potem zdecyduj. Jesli jestes pewna ze nie dasz rady, oddaj dziecko zaraz po porodzie i co najwazniejsze - zrzeknij sie praw rodzicielskich. to jedyne co mozesz zrobic dla tego dziecka zeby mialo w miare normalne zycie, wtedy mozna je od razu adoptowac. jesli sie nie zrzekniesz i bedziesz zastanawiac przez kilka lat nad tym, to dziecko bedzie sie tulac po osrodkach i nie bedzie mialo zadnej rodziny, bo niby wciaz mialabys prawa, a i tak olewalabys to dziecko wiec to takie bezsensowne zawieszenie. Zrzeknij sie a wtedy duza szansa ze bedzie mialo innych rodzicow. skoro nie podolasz, nie ma sensu sie zmuszac, bo tylko sie to na dziecku odbije. zycze sily i podjecia wlasciwej dla Ciebie decyzji.

powyższą wypowiedź to musze powiedzieć że ludzie zazwyczaj nie chcą adoptować dzeci z zespołem Downa:-( Smutne to... ale taka jest nasza rzeczywistość. Tak jak pisze doświadczona forumowiczka. Ludzie chcą ale malutkie, słodziutki, uśmiechnięte dzieci... Dorastającej lub dorosłej osoby z Downem już nie potrafią sobie wyobrazić jako częśći własnego życia. I dlatego jest tak ciężko znaleźć dom dla tych dzieci:-(

Autorko.. Nie chce adoptowac TWOJEGO dziecka (wierrka :P) ale chcialbym cos dodac.. spoleczenstwo jest okrutne, nietolerancyjne - chociaz to od nas zalezy jakimi ludzmi sie otaczamy (bynajmniej nie jestem odizolowany od znajomych, mam prace itd) . Rozumiem, ze mozesz czuc obrzydzenie (chociaz nie, wlasciwie to nie rozumiem - ale staram sie) ale przyznam sie ze lezka mi sie zakrecila w oku i cisnienie podnioslo gdy przeczytalem o tych paskudach. Praca z tymi dziecmi nie jest latwa i trzeba byc silnym czlowiekiem o wielkim sercu zeby sie jej podjac - dlatego prosze Cie, dla dobra tego dziecka - zostaw je w szpitalu bo to nie jest dla Ciebie. A teraz ide do mojej kochanej 8letniej siostry PASKUDY. Dobranoc

napiszesz:O moja koleżanka urodziła w czerwcu synka, CHOREGO synka na serce, musiał być operowany, bo bez tej operacji nie miał szans na przeżycie dokładnie 6 tygodni po narodzinach był operowany jednak nie udało się uratować jego serduszka i zmarł na drugi dzień po operacji:( wolałabyś być w skórze mojej koleżanki?????????????? ja wciąż nie mogę przestać myśleć o jej tragedii, bo to jest dopiero prawdziwa tragedia!!! i wbij to sobie do głowy zanim ponownie napiszesz, że spotkało Ciebie największe nieszczęście świata:O ona oddałaby wszystko żeby mieć to dziecko, CHORE NA SERCE, ale żywe!

A tak jeszcze moze dodam :D co polecacie? co robic z tymi dziecmi? palic nimi w piecu? wyrzucac na smietnik? dusic przy porodzie pepowina? bo wszyscy sie madruja i krzycza o ich brzydocie i o tym jak straszne i ohdyne sa to istoty. Więc pytanie mam do Was : co z nimi robic? zabijac od razu czy zamykac w piwnicy o chlebie i wodzie?

topik. Serio zaluje. Nawet nie chce mi sie pisac.

Nikt to nie pisze o tym żeby palić nimi w piecu!!!! Nie przeginaj. Piszemy tylko o tym że nie każdy jest w stanie byc rodzicem takiego dziecka. Wiele osób jest tez w stanie być rodzicami ale na początku wydaje im się że jest to niewykonalne bo są w szoku. Wiele kobiet usuwa dzieci z wadami genetycznymi. Wiem że nie każdy się z tym zgadza ale dla niektórcyh kobiet to jedyne wyjście. Inne zostawiają swoje dzieci w szpitalu. Jeszcze inne uczą sie powolu jak takie dziecko kochać. I zazwyczaj im się to udaje:-) Na szczęście tych ostatnich jest całkiem sporo.

cala sie trzese... autorka jest po prostu zerem.

To była hiperbola :) Nie uzyskałem odpowiedzi na moje pytanie - jesli takie dziecko sie juz urodzi to co z nim nalezy zrobic? przepraszam - to nie dziecko tylko paskuda.

"gwarantuje ci ze taki jest wlasnie odbior ludzi z zd,wzbudzaja niesmak,obrzydzenie i litosc" Może podludzi, bo ludźmi takich osób nie nazwałabym. Naprawdę sądziłam, że nikt już nie ma takiego podejścia. Sama mam bardzo chore dziecko - ma 7 lat i rozwojowo jest na etapie 2, ale ma padaczkę a nie ZD. Od momentu jak skończyło 3 lata, chodziło do przedszkola, a teraz - szkoły. Wychowuję je sama - ale te 8 godzin jak jest w szkole mam cały czas dla siebie, nie jest więc tak źle... Szkoła jest dla mocno upośledzonych dzieci, sa tez takie z ZD. Przychodzą tam inne dzieci- wolontariusze, i strasznie cieszą się, że mogą przebywac z takimi dziecmi - i to nie tylko z powodu tego co mogą im dac, ale również dlatego że wiele w ten sposób od tych dzieci otrzymują... Może i autorka wygląda na zewnątrz ładnie, ale w środku jest pasztetem. No ale w takich chwilach wychodzi, kto ile jest wart.

W całej duskusji zapominacie o jednej sprawie. Polska to nie tylko kraj idealnych kochających matek, specjalnie przystosowanych przedszkoli i ludzi o ciepłym dobrym sercu. Tak jak jest wiele opini na tym forum tak też jest wiele opini i poglądów w Polsce. Często zaściankowych i krzywdzących ale one są i nie wolno mówić że tak nie jest. Na wsiach i w małych miejscowościach ludzie upośledzeni sa traktowani w bardzo zły i krzywdzący sposób. Tak samo często w bardzo biednych oraz patologicznych rodzinach. A takich w naszym kraju nie brakuje. Nie znamy okoliczności autorki, nie wiemy dlaczego ma takie poglady, nie wiemy skąd się u niej wzięły. Nie tłumaczy to jej podejścia do sprawy ale jest ona po prostu jedna z wielu osób które myśla dokładnie w taki sposób!!!! I tak jak ktoś napisał... małe dzieci są słodkie i budzą współczucie - dorośli upośledzeni wzbudzaja strach i zwracaja uwagę. Macie razję że to jest straszne. Ale takie jest nasze społeczeństwo. Taki nasz kraj. Taka wartość życia i człowieka. To forum jest tego najlepszym przykładem.

Nie uzyskałem odpowiedzi na moje pytanie - jesli takie dziecko sie juz urodzi to co z nim nalezy zrobic? przepraszam - to nie dziecko tylko paskuda to zalezy co chcesz, jesli masz zapedy do cierpietnicy matki polki to je zostawiasz sobie, jesli nie to zrzekasz sie praw rodzicielskich i zapominasz, w koncu to tylko geny sa, wy sie tu sracie "ale to twoje dziecko!!!" a to tylko geny, matka czy ojcem jest nie ten kto urodzi ale ten kto wychowa najlepiej to nie dopuscic do urodzenia ale jak juz sie urodzi...

Jak dziecko zaczyna wchodzić w wiek szkolny i przestaje byc słodkie i wymaga dużo rehabilitacji, ćwiczeń i uwagi, oodaje je się w ciągu tygodnia do specjalnych ośrodków dla upośledzonych dzieci. Tam się uczą, mają wiele zajęć i stałą opiekę. A rodzice mogą w tygodniu normalnie pracować i funkcjonować. Dzieci są zabierane do domu tylko na sobotę i niedzielę. Ktoś powie że to bezduszne ale te dzieci osiągaja bardzo dobre efekty i są bardzo samodzielne własnie dzięki temu że praktycznie przez cała dobę ktoś czuwa nad ich rozwojem. Bo profesjonalna opieka jest kluczowa w takich wypadkach. Sami rodzice często nie daja sobie rady.

"Na wsiach i w małych miejscowościach ludzie upośledzeni sa traktowani w bardzo zły i krzywdzący sposób. Tak samo często w bardzo biednych oraz patologicznych rodzinach. A takich w naszym kraju nie brakuje. Nie znamy okoliczności autorki, nie wiemy dlaczego ma takie poglady, nie wiemy skąd się u niej wzięły. " Niestety to prawda, w zakutych wiochach zdarzają się tacy ludzie, ale chyba nie należy tego powielac, ale walczyc i to wszystkimi dostępnymi siłami.. No a autorka jest z rodziny lekarskiej, jak pisała... Podejrzewam że skończyła studia, ma wykształconego męża, dobrą pracę i wysokie zarobki, sporo znajomych- a raczej poklepywaczy po ramieniu, którym bałaby się przyznac do "takiego" dziecka. Lubi życ wygodnie i nie zniesie żadnych "przeszkód" . Pierwsze dziecko miała tylko po to, że taki jest kanon w modzie - inni znajomi mają, to ona też... Kupuje mu najlepsze lumpy i stroi na Kena żeby miec się czym chwalic.... A w środku jest tylko sztywną, żałosną snobką bez żadnych uczuc wyższych...

Do tych wszystkich, ktorzy sadza, ze autorka ma prawo wyrazac swoje mysli w ten sposob. To, ze internetowe fora daja komfort anonimowosci, nie znaczy ze mozna pisac wszystko i bez ograniczen. Przed monitorami siedza zywi ludzie, ktorzy maja uczucia ( moze autorka gdzies czytala, co to takiego jest). Slowa, ktore tu padly sa nieludzkie. I nie wmawiajcie mi, ze okrutny swiat na ktorym zyjemy, usprawiedliwia wasze okrucienstwo. Do tych, ktorzy powoli kojarza: nikt jej nie potepia za to, ze nie czuje sie na silach wychowywac chore dziecko. Nikt, kto nie przezyl jej dramatu ( bo jest to niewatpliwie dramat), nie jest sobie w stanie tego wyobrazic.Jest jasne i oczywiste, ze kazdy chcialby miec zdrowe dziecko. Ale chamstwo, ktore zaprezentowala autorka, nie moze byc tym usprawiedliwione. Takiego odnoszenia sie do innych ludzi NIC nie usprawiedliwia. Do B-R. Starsznie mi przykro, ze musialas to przeczytac. Wiekszosc ludzi jednak taka nie jest, na szczescie :)

Autorko, masz chory mózg. Współczuję Twojemu dziecku. Jak byłam w wolontariacie, to chodziłam do Caritasu, gdzie miałam kontakt z dziećmi z zespołem Downa. Świetne dzieciaki!

Oj, Notebook z mobilnym internetem, ale drazysz. Kochac :) Zreszta,autorka zadala to samo pytanie, mimo ze znala juz odpowiedz. Dlatego uwazam topik za chamska, prymitywna prowokacje.

Ojej bo to jest forum napisalo: "istnieje cos takiego jak kultura". A gdzie to Ojej bo to jest forum zostawilo swoja? O ile kiedykolwiek ja mialo? Swiat jest taki, jakim sami go tworzymy. Ciesze sie, ze nie naleze do twojego swiata.

Ojej bo to jest forum napisalo: "ja sama nigdy nikomu prosto w oczy nie powiem ze jest brzydki albo ze mne brzydzi, ale na forum napisac anonimowo to co inengo, tak wiec owszem, brzydza mnie ludzie z zd moja droga" I po takich slowach masz prawo zarzucac komus hipokryzje? Znasz definicje hipokryzji? Dlaczego nie powiesz komus tego w oczy? Bo mogloby to zranic? tu tez ranisz. Nie moge.. po prostu nie moge..dawno nic mnie tak nie poruszylo, jak ten topik.