DDA -Dorosle Dzieci Alkoholikow

interesuje mnie czy tacy ludzie maja normalne zycie.... czy nalezy im sie wiecej czulosci milosci i ciepla ???? czy znajduja swoje drugie polowki ,jak odnajduja sie w swiecie po ciezkim i trudnym dziecinstwie w rodzinie alkoholickiej....... jak wy odnosicie sie do takich ludzi...chodzi mi o DDA ,choc czasem mozna nie rozpoznac ale to siedzi gleboko w kazdym z nich... zapraszam do dyskusji.....

ja jestem DDA:)

i taki zadowolony jestes ??? bo nie wydaje mi sie zeby ktos zartowal w ten sposob sobie z problemem jaki maja DDA....

Nie wierzę, że nie znasz nikogo kto miał w rodzinie alkoholca :O

no mnie jest coraz latwiej isc przez zycie.Ale mialam straszne zanizona samoocene.W koncu doszlam do wnisku,ze ludzie,ktorzy mowia,ze jestem brzydka albo beznadziejnie ubrana robia to tylko po to,zeby mnie zabolalo...i,ze wcale nie jestem do bani.Codziennie sobie to powtarzam i jest znacznie lepiej.A to zdjecie mam tu po to,zeby uodparniac sie na ludzkie docinki.Zeby nie dac sie wyprowadzic z rownowagi(heheh choc czasem trudno)

w wyszukiwarce topik o dda ma z 5 lat

Starają się mieć normalne zycie, jest im trudniej niż innym, maskują, ukrywają przed otoczeniem to czego doświadczyli. Często nie umieją okazywać uczuć, są przewrażliwieni. Muszą przystosować się najlepiej jak to możliwe do środowiska, nie domagają się niczego innego niż inni i wiedzą, że nikogo nie obchodzi jakie mieli dzieciństwo. Bycie DDA to wyzwanie, a nie liczenie na wspólczucie kogokolwiek. Trzeba być twardym żeby przeżyć. pozdrawiam, jestem DDA:)

a co to za różnica ? a jak wyglada życie człowieka który miał tate łysego? czy żyje normalnie czy ma zaburzenia ? a jak wygląda życie człowieka który miał matke po podstawówce ? co sie z nim dzieje ? o , taki poziom pytań każdy jest inny i to nie ma znaczenia

jestem dda, ale nie powiedziałabym, że bycie dda ma jakikolwiek wpływ na moje życie. nie wierzę, że to jaka jestem zależy tylko od tego, że mój ojciec przechlał całe moje dzieciństwo. odnoszę sukcesy, jestem ambitna, spełniam się towarzysko, a przede wszystkim wierzę, że to ja mam wpływ na moje życie, a nie przeszłość i alkoholik w rodzinie. nie potrzebuję nadmiaru czułości ani specjalnego traktowania, nie jestem abstynentką i nie wymagam tego od innych, nie świruję na swoim punkcie i na punkcie zjebanego dzieciństwa. staram się być dobrym człowiekiem na tyle, na ile potrafię, a ojciec nie ma nic do tego. ale nie twierdzę, że nie ma dda z problemami, aczkolwiek zauważyłam, że to dda to czasem tylko usprawiedliwienie dla bycia sierotą i nieudacznikiem życiowym, jak się komuś nie powodzi, a miał w rodzinie alkoholika to wszystko wina ojca/matki. trochę to przykre :o

po pierwsze nie jestem dzieckiem .... a po drugie zalozylam wlasny temat...... Black and Gold wiem co czujesz.... ja tez jestem DDA i ciesze sie ze sa ludzie ktorzy mnie rozumieja...

"i taki zadowolony jestes ??? bo nie wydaje mi sie zeby ktos zartowal w ten sposob sobie z problemem jaki maja DDA...." jestem kobieta...a co??Mam sie nad soba uzalac do konca zycia i ubolewac nad tym,ze nie bylo mi dane przezyc normalnego dziecinstwa,szczesliwego przedewszystkim?Nie moge uzalac sie nad soba cale zycie.Pogodzilam sie z tym wszystkim.To bylo kiedys.Postawilam usmiech przy tym,ze jestem DDA,bo potrafie to powiedziec z usmiechem na ustach.Czlowiekowi z DDA nie wolno byc szczesliwym czy o co Ci chodzi?Nie uzalaj sie tak nad tymi ludzmi.Oni tego nie potrzebuja.Jedyne czego potrzebuja to terapi.

F-16 gdyby naprawde tak bardzo nie robilo ci roznicy czy ojciec chlal czy nie to nie zauwazylabym w twej wypowiedzi tego zalu do swiata i dziwnej pewnosci siebie ....

Gold .... Naucz się mieć głeboko w powazaniu, tych co krytykują Twój wyglad zewnetrzny. Jesteś ładną dziewczyną. Trzymaj się dzielnie i nigdy się nie poddawaj, NIGDY.

"Bycie DDA to wyzwanie, a nie liczenie na wspólczucie kogokolwiek. Trzeba być twardym żeby przeżyć. pozdrawiam, jestem DDA" tak te slowa powinny najlepiej przedstawic nasze zycie.To jest ciagla walka mam nadzieje,ze nie z wiatrakami:P

w którym miejscu zauważyłaś jakikolwiek żal do świata? :o wiara w siebie to akurat zaleta, nie wiem czego się czepiasz

"Gold .... Naucz się mieć głeboko w powazaniu, tych co krytykują Twój wyglad zewnetrzny. Jesteś ładną dziewczyną. Trzymaj się dzielnie i nigdy się nie poddawaj, NIGDY." wlsanie kazdy dzien niesie nowe umiejetnosci.Jak bylam nastolatka i ktos powiedzial o mnie zle slowo to strasznie przezywalam.Pozatym zanim zrozumialam,ze jestem DDA mialam powaznego hopla na punkcie docinek.Jak ktos powiedzial,ze wygladam okropnie(a ludzie potrafia byc straaaszni) to lecialam do chlopaka i pytalam czy dobrze wygladam,czy ja mu sie podobam,a co najbardziej sie mu we mnie podoba normalnie dziwie sie,ze nie zwariowal wtedy...:/ Albo ciagle zapewnienia o milosci,ciagle pocalunki ciagle chcialam byc przytulana...Jak tylko zostalam przez kogos skrytykowana to wierzylam tej osobie tak szczerze:/ ale na szczescie teraz sama wiem,ze jestem fajna dziewczyna i nikt mi juz mojej samooceny zlosliwie nie zachwieje.Dzieki za slowa otuchy:*

"dziecko poszukaj w wyszukiwarce topik o dda ma z 5 lat" no temat jest znacznie ciekawszy niz o kupie,dupie albo kolesiu,ktory po stosunku bawi sie swoja sperma i ja wacha np....bo i taki temat ostatnio pojawil sie na kafeterii...

ja mialam przesranie prawie od urodzenia..... dorosnac trzebabylo szybko wtedy ...nie bylo czasu na zabawy..... bo i nikt cie nie pytal czy chcesz sie bawic.....zycie to nie zabawa.... udalo mi sie wyleciec za granice z narzeczonym...to ze znalazlam chlopaka to dla mnie cud...myslalam ze mna kazdy i zawsze bedzie poniewieral bo nie znalam innego ukladu....ale bylo fajnie....wiecie ze zakochalam sie w nim do bolu ...za to ze dal mi tego czego nigdy nikt nie dawal...milosc...cieplo...uczucie...serce...tutaj zaczelismy zycie we dwojke ...to byla moja szansa ...na lepsze zycie ??? nie ..nie zalezalo mi ngdy na kasie....na dobre normalne zycie. i tak teraz po 6 latach wiem jakze ze mnie zycie zadrwilo...wiem ze w dzisiejszym czasie pokochasz dasz cala siebie-jestes stracona.... zwlaszcza jak jestes DDA....a kazdy z nas wie ze jak postawimy wszystko na szali w zamian za normale zycie to....nie zawsze przezycia wyciagniete z domku rodzinnego temu beda sprzyjac niestety....

tylko ze u mnie wszyscy w domu pili :O:O mialam zmarnowane dziecinstwo , nerwice , teraz juz sie uspokoilam , nikt mi w zyciu bajki nie przeczytal mam niska samoocene w szkole wszyscy mna pomiatali :O wlasnie tak bylo , bo bylam z rodziny alkoholickiej jestem bardzo wrazliwa, dobra, i powiem ze twardo ide przez zycie to czego chce zdobywam , z tego sie ciesze niestety nie da sie wszystkiego wymazac z pamieci ot tak zapomniec :( dzieci DDA pragna milosci bardzo mocno kochaja dlaczego ? nigdy tego nie zaznali u rodzicow , nie byli przytuleni tak jak ja i to oni mi spierdolili charakter , samoocene i wiele wiele innych bledow :O mam tak glupi charakter ze zgadzam sie takim dziecia jest potrzebna terapia pozdrawiam DDA :)