jak to się dzieje że pewne osoby są uwielbiane przez wszystkich?

W każdej grupie ludzi jest osoba którą lubi absolutnie każdy. Każdy do niej lgnie. Jak to się dzieje? Pamiętam czasy szkoły i dziewczynę z mojej klasy. Nie było tak że część osób ją lubiła, a części była obojętna. Lubił ją każdy, każdy chciał się z nią przyjaźnić. Jeśli uważacie że była piękna i bogata to nic z tego. Była nieciekawa z twarzy, była przy kości, a jej finanse były przeciętne. Bardzo dobrze się uczyła, ale była też świetna z w-fu. Miała dość cięty język, potrafiła się odgryźć, ale sypała też dowcipami jak z rękawa. Wybieraliśmy ją przewodniczącą klasy przez wszystkie 4 lata. To tylko taki przykład. Na studiach prym wiódł chłopak. Każdy go dosłownie uwielbiał, każdy chciał się z nim przyjaźnić, a tez nie był specjalnie atrakcyjny ani bogaty. Inni ludzie, mimo że byli równie mili - budzili różne uczucia, także brak sympatii lub zwykłą obojętność. Dla przykładu ja - zawsze starałam się być fajna, miła, pomocna, ale nie mogę powiedzieć że uwielbiali mnie wszyscy. Miałam swoich przyjaciół, ale mialam też znajomych z któymi się nie lubiłam. Był też typ osób które były przesłodzone, fałszywe - miały swoje grono wielbicieli, ale zawsze było kilka osób które ich nie lubiły, bo widziały ich dwulicowość. Nigdy nie wiedziałam w czym tkwi sekret takiej osoby - lubianej, popularnej, która ma w sobie jakąś magię, do której wszyscy lgną i przyjaźń z taką osobą jest uznawany za przywilej. Chciałabym swoje dziecko wychować na taką osobę. Co o tym myslicie - skąd to sie bierze?

ja akurat mam takie doswiadczenia ze lubiane byly osoby ładne i z bogatych domow

niestety ale geny mi sie wydaje innej opcji nie ma

napisałaś że dobrze się uczyła, ale byla też świetna w sporcie ja myslę że w tym tkwi klucz nie wiem jak u was w szkołach, u mnie przewaznie jak ktoś się dobrze uczył to był kiepski z WFu, a jak dobry z WFu, to źle się uczył. jeśli ktoś był dobry we wszystkim i fizycznie i umysłowo, budził po prostu respekt, stawał się automatycznie przywódcą

masz chyba racje

Wcale nie ! Bo u nas w sredniej była dziewczyna, która dobrze sie uczyła i nikt nie czuł przed nia respektu tylko wysmiewali sie że kujon.. a najlepsza była dziewczyna , ktora nic sie nie uczyła a kazdy do niej ciagnął jak nie wiem... Wydaje mi sie, ze ludzie mili wcale nie muszą byc bardzo lubiani.. sa po prostu obojetni! a Ci do ktorych ludzie lgną to wlasnie osoby dwulicowe z cietym jezorem!

swswwwwwwwww chyba ma rację. Gdy myślę o chłopcach z mojej szkoły to albo byli dobrymi uczniami, ale w sporcie katastrofa (czyli mieli opinię kujonów lub oferm), albo byli dobrzy w sporcie za to beznadziejnie się uczyli (wtedy dziewczyny może i leciały na takich, ale każda wiedziała że z takim nic na powaznie nie będzie, bo jest głupi). Był tylko jeden który miał ze wszystkiego 5-tki, bardzo mądry, inteligentny, zabawny, elokwentny a do tego wygrywał wszystkie olimpiady sportowe - ten to był gość! Wszystkie laski go chciały, wszyscy faceci chcieli się z nim przyjaźnić. Więc masz rację - jeśli ktos jest dobry WE WSZYSTKIM, staje się liderem.

evellllina > a czy Ty tę dziewczynę lubiłaś? bo jeśli nie (a tak wynika z tonu w jakim to napisałaś ) -to NIE BYŁA TO OSOBA którą lubili wszyscy. Chodziło o osobę którą wszyscy uwielbiają.

a klucz tkwi w tym, że był pogodnym debilem :)

Hmm... No u mnie nie było ani jednego przypadku aby wszyscy szaleli za kimś kto się beznajdziejnie uczył albo kiblował... Owszem, jakiś repekt budził (wśród równie głupich), ale mądrzejsi ludzie nie zadawali się z taką osobą.

Dodam że ta dziewczyna to nie był typ co chodzi do biblioteki, co zakuwa przed klasą z nosem w książce, która zagaduje nauczycieli po lekcjach. Miało się wrażenie że ona się nie uczy wcale (nigdy jej nie widziałam z książką), z nauczycielami sztamy wcale nie trzymała, a jednak zawsze wszystko wiedziała, rozwiązywała najtrudniejsze testy, ze wszystkiego miala bdb oceny. Nie obnosiła się ze swoją wiedzą, na przerwach gadała ze wszystkimi, nikomu nie wchodziła w tyłek (wręcz, jak pisałam, umiała się odgryźć i bywała wredna jeśli ktoś jej wszedł za skórę). Była silną indywidualnością, wszystkim imponowała.

To się nazywa MIEĆ OSOBOWOŚĆ i zapewniam Was, że żadne kopiowanie nie upodobni Was do tej wyjątkowej osobowości,, z tym się człowiek rodzi

to zes uswiadomila towarzystwo po 8 latach :D

lepiej pozno niz wcale :P:D

Ja byłam w szkole dobrą uczennicą, zawsze najwyższa średnia w klasie i równiez dobra z wf-u. Bieganie, najlepiej, siatkówka. Byłam przewodniczącą klasy 3 lata. To chyba faktycznie w tym tkwi klucz. Choc przyznam, że nie wiem czy akurat wszyscy mnie lubili. Nie pytałam każdego:D

Jak nie ma nikogo o porywającej osobowości to ci najlepsi w czymś zwykle zostaja liderami i im sie ufa. Nie wiem czy ma to cos wspolnego z sympatia czy moze zaufaniem i zrzuceniem odpowiedzialnosci z siebie

Mysle, ze niektorzy maja po prostu charyzmatyczny charakter, a przecietnosc tylko pomaga w zdobywaniu sympatii - bo ludzie widza, ze taka soba tez ma wady, latwiej sie z nia identyfikwac niz z kims "idealnym".