Czekanie na operacje

Od kilku dn nie schodze z forow internetowych dotyczacych dyskopatii.Trzy lata temu przewrocilam sie i upadlam na metalowe polki.Stluklam sobie dosc powaznie odcinek ledzwiowy kregoslupa.Sytuacja jest i tyle skomplikowana,ze jestem w UK i byl to wypadek w pracy.Lekarze nie stwierdzili nic powaznego.Lezalam dosc dlugo w lozku,jesli juz wstalam to nie moglam sie wyprostowac.Mnostwo tabletek przeciwbolowych.Przez pierwszy rok chodzilam na rehabilitacje,cwiczenia w wodzie,pilatesa,plywalam...wszystko na nic.Odwiedzilam tez kilku lekarzy w Polsce.Wszystko na nic.Zaczeto mi wrecz wmawiac,ze moj problem lezy w mojej psychice.No i faktycznie...Po prawie 1,5 roku braku jakiejkolwiek pomocy popadlam w gleboka depresje.Dlugo mi zajęło wyjscie na prosta.W listopadzie 2008 roku po raz pierwszy zaczela mi dretwiec lewa noga wraz z posladkiem.No i w koncu doczekalam sie MRI.Okazalo sie,ze mam uszkodzony dysk,przepuklina na odcinku L5 S1.Mam problemy z chodzeniem,ze staniem,z siedzeniem.Utykam.O noszeniu,dzwiganiu czy obcasach juz dawno zapomnialam...Jestem coraz slabsza i fizycznie i psychicznie.Od roku biore tramadol.NIe moge po nim normalnie funkcjonowac.Ostatnio mialam stluczke samochodem(mam problemy z koncentracja,jestem chronicznie niewyspana)Dwa tyg.temu jeden z najlepszych specjalistow w Londynie podjal decyzje o zastapieniu chorego dysku sztucznym.Sprobuje jeszcze kilku zabiegow u Chiropraktyka.Jesli nie bede widziec zadnych zmian poddam sie operacji i powiem szczerze,nie boje sie.Chce w koncu zaczac zyc jak czlowiek,zalozyc rodzine..nie chce sie do konca zycia meczyc.