zakochałem sie chyba w mojej studentce.

śledzimy się wzrokiem. Ale wiem dlaczego mnie to dotyka. Czuję jakieś feromony, chemię. Nie wiem jak to nazwać.

dziwi mnie tylko co wykładowca robi na takiej stronie! wydawalo mi sie zawsze ze wykladowcy to ludzie ktorzy zawsze maja wiele pracy i zadan i nie maja czasu na takie pisanie na forum ! ze maja jakies swoje naukowe podejscia do kazdej sytuacji!! i nie szukaja odpowiedzi na swoje rozterki w taki sposob... ale moze sie myle:)

Mimo dużego dorobku naukowego, osiągnięć jestem normalnym człowiekiem ze wszelkimi przywarami, troskami, uczuciami. Dziwi mnie stereotyp wzbogacony opowieściami o bawieniu się studentkami, wykorzystywaniu ich itd.

no to do dziela, nie ma co tu dluzej siedziec. u mnie na uczelni podobna sytuacja. wykladowaca sie postaral, ozenil sie ze swoja wybranka studenta (no juz nie studentka) maja dwojke dzieci i jest fajnie... poza tym ze on dalej swoje studentki uwodzi... no ale coz.

czas wszystko pokaże i wyjaśni. prędzej czy później, w swoim czasie.

Młody wykładowco. Byłam w takiej samej sytuacji. W uczelnianym barku pewien doktorant też mnie podrywał. Później okazalo się ze mam z nim ćwiczenia. i wtedy zachowywał się nienagannie. Zero zainteresowania. Aż zmartwiłam się, że jednak się mną nie interesuje. Po zakończeniu semestru znów się do mnie usmiechał. I jakos tak się zaczęlo...

Heh. Wreszcie jakieś pozytywne opinie. To budujące. Nie chcę stracić okazji, która może być kluczem do szczęścia, by potem nie żałować. A czy bać się np. tego, że dziewczyna może być zajęta?

niekoniecznie,moze im sie nie ukladac.

zakochać się w studentce, do szczyt nieprofesjonalizmu....

zarażasz się nią niezależnie od wszystkiego

a masz z Nią teraz zajęcia?

"Dziwi mnie stereotyp wzbogacony opowieściami o bawieniu się studentkami, wykorzystywaniu ich itd." Nie dziw się. Ten stereotyp bierze się ze statystyk. I przecież nie dotyczy tylko układu wykładowca-studentka, ale ogólnie: szef-podwładny. Będąc na uczelni jestes niejako odpowiedzialny za Was dwoje. Tak samo by było, gdyby np. ona pierwsza zaczęła wykonywać jakieś kroki w kierunku bliższego poznania. Z drugiej strony tylko to stoi na przeszkodzie, aby spróbować. Chyba najlepszą metodą jest jednak próba znaklezienia z nią kontaktu poza uczelnią. Musisz zdobyć jakiś namiar i zacząć rozmowę na neutralnym terenie.

??? Nie wierzę. Jakiś małoletni pacan to napisał...

do książek może kiedyś zdobędziesz dorobek naukowy i zajmiesz się czymś pożyteczniejszym niż pisanie bzdurek na forum dla kobietek :D:D:D

że nigdy nie będziemy razem

a czego uczysz? przedmiot humanistyczny/scisly/techniczny?

mi sie podoba wykladowca tez a jestem studentka 3 rok.... z Olsztyna jak cos;D

Ludzie łatwo wam mówić. Nieprofesjonalista ? A od kiedy rozwaga wchodzi w grę w miłości ? Serce nie sługa!!!!!! Jeśli wykładowca czuje chemię to co ma zrobić? Nie takie "trudne" miłości zapisywały się na kartach historii. Jedyne ryzyko jest takie, że dziewczyna może mieć poukładane życie prywatne, może być zaręczona lub szczęśliwie zakochana i wtedy możesz narazić się na kompromitację drogi Panie. Ale myślę, że gdybyś zadziałał dyskretnie to dziewczyna zachowa to tylko dla siebie. U nas często mieliśmy kontakt telefoniczny z wykładowcami. Nie da się jakoś zaaranżować tego, byś wybrał ją do jakiegoś zadania np że wyślesz im zagadnienia na maila lub coś w tym stylu? mając maila wklepiesz w google i może znajdziesz jakieś info o niej. A nk? Widziałeś jej foty? Może ma zdjęcia z partnerem?

nic sie tu nie dzieje:(:(:(

a skąd ten żal?

.... no i ja tez 3 rok. Cały dzień dzisiaj o nim myślałam, a tu jak na złość weszłam na kafe z nudów i taki topic..... "coś" zrobić możesz, chociażby wysłać głupiego niby nic nieznaczącego maila. Przecież nikt nie każe Ci się od razu oświadczać.

czym On Ci zaimponował? Moze widzisz w nim tylko autorytet?

a może to o mnie...., hehe

hmmm może, ale na pewno nie tylko... nie znam go co prawda na tyle, aby określić dokładnie i wyliczyć w punktach. Imponuje mi swoją wiedzą, swoim stylem, mimo że już teraz widzę jego wady;p podobał mi się jego wzrok, gdy na mnie patrzył (te rozszerzenie źrenic). Jest pewny siebie, twardo stąpa po ziemi. Na pewno idealizuję jego postać, ale ciężko jest się wypowiedzieć całkiem obiektywnie. Najgorsze, że wydawało mi się, że conajmniej mnie lubi, ale wszystko zepsułam swoją nieśmiałością, co pewnie utwierdziło go w przekonaniu, że jestem niedojrzałą małolatą. Najgorsze, że ogólnie nie jestem osobą nieśmiałą, tylko tak jakoś przy nim zachowuje się.... wiem, że moja wypowiedź jest trochę nieskładna i pewnie pogmatwana, ale to dokładnie tak jak moje myśli.

Mam podobną sytuację widzianą z drugiej strony. Duże podobieństwo, ale pewnie wiele jest takich samych przypadków.

pewnie tak:) zapytałabym o miasto , ale bardzo nie lubię rozczarowań, a tu mogą być, aż 2. Jedno związane z miastem, a drugie, że może chodzić o inną studentkę.... Myślę jednak, że jakiś mały gest nie zaszkodzi, zawsze jest jakaś szansa, nic nie tracisz. Ty jesteś dorosły, ona jest dorosła, Ty masz już wykształcenie wyższe one jest w trakcie nauki, czyli powinniście być przy okazji ludźmi mądrymi i rozsądnymi. Zresztą na pewno widzisz jakiś cień sympatii w jej oczach w stosunku do Ciebie skoro zacząłeś taki temat, więc pewnie jest większa szansa niż Ci się wydaje:)

Masz rację, ale obawiam się, że widzę co chciałbym widzieć i stad moje zachwianie uczuciowe. Ale... zbadam sprawę w środę:)

Jeśli ty jesteś po 30, a ona po 20 to rozumiem, że dzieli was około 10 lat? To już samo w sobie może stanowić problem, różne zainteresowania, odmienny sposób patrzenia na świat no ale niekoniecznie. Może to zabrzmieć glupio ale spróbuj ją gdzieś zaskoczy, może nawet śledzić i udać przypadkowe spotkanie. Byłąby okazja do wspólnej kawy...Pozdrawiam:)